Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben de laatste tijd zo ontzettend moe. Eigenlijk sinds ik terug ben uit Amerika (een maand) voelt het alsof ik non stop jetlag heb. Terwijl ik daar normaal helemaal niet zo'n last van heb. Ik sta normaal gesproken altijd om 6 uur op en sta direct aan, voel me fit en vrolijk. En nu eigenlijk niet. Elke ochtend moe, duf, geen zin in de dag. Dus ook een mentaal element erbij. Sommige dagen ga ik ook echt vroeg naar bed, vrijdag lag ik om 9 uur om bed en dan maak ik wel een goede nacht en voel ik me iets fitter dus misschien is het idd echt vermoeidheid. Normaal heb ik ook helemaal geen moeite met de privé werk balans bewaren, ik juggle al die ballen wel, nu stroom ik echt over, ik vergeet dingen, dingen kosten moeite. Ik ben klassenmoeder en zie al tegenop om een appje te sturen, die moet al uit m'n tenen komen. Komt misschien door 't drukke einde van het jaar, al slaan we dingen als de avondvierdaagse al bewust over.
Is dit dan dat ik zo ontzettend toe ben aan vakantie? Ik kan het me van vorig jaar ook wel herinneren. Of is het toch meer psychisch? Er is best veel gebeurd de laatste tijd, ontzettend veel zorgen over m'n zoon en nu dat iets beter gaat, komt het er misschien uit? Of is het toch iets lichamelijks maar wat dan? Er gaan ook weer Covid virussen rond las ik, al zijn deze keer buik klachten gerelateerd deze keer geloof ik.
Hebben meer mensen hier last van? Hoort het bij het einde schooljaar voor ouders en is rust nodig? Stiekem heb ik beetje spijt van onze drukke vakantie en zie ik daar tegenop. Dat heb ik ook echt nooit. Ik weet het dus niet zo goed, ik voel me ook somberder en heb minder eetlust maar ja dat kan ook door de vermoeidheid komen, beetje een cirkel. Dus ik weet het niet zo goed, moet ik hier alert op zijn? Of is t even uitzingen tot de vakantie?

Hopelijk lucht dit al op. Je hebt zo lang onder extreme stress gestaan en nu het rustiger is, vind ik het niet gek dat je de klap krijgt. Maar je kunt altijd even naar de huisarts gaan om iets lichamelijks uit te laten sluiten. En vergeet niet, je bent ook maar een mens.

Ik heb dit wat jij nu beschrijft afgelopen najaar/winter ervaren. Wat mij toen heeft geholpen is het dagelijks invullen van een dankbaarheidsdagboek, minderen met alcohol en max 2 koffie op een dag.

Vervelend dat jij dit van de winter had. Is het nu weer beter?
Ik drink inderdaad minder alcohol (nog steeds wel meer dan gemiddeld denk ik dus iets om op te blijven letten). Had ook nooit last van koffie en slapeloosheid, ik drink vaak zo'n 6 tot 8 koppen per dag maar ook dat heb ik al geminderd inderdaad om eens te kijken of ik daardoor beter slaap. Ik heb ook een tijdje melatonine geslikt maar merk dat ik daardoor alleen nog maar slaperiger blijf dus daar ben ik weer mee gestopt. Zit daar dus wel mee te stoeien met goede slaap en uitgerust zijn.

Dat klinkt erg pittig! Je hebt natuurlijk ook enorm veel voor je kiezen gehad, dus heel gek is het niet. Maar het klinkt wel een beetje burn-outachtig. Is het een idee om dit even met de huisarts te bespreken?

Wat jij beschrijft heb ik de maanden voorafgaande aan m'n burnout gevoeld, inderdaad een simpel appje sturen lukte me al niet, regel de communicatie van de vereniging en dat was gewoon al te veel. Kwam niet van de bank in de ochtend, totaal geen zin in de dag of de dingen die komen gingen.
Als ik jouw verhaal zo lees zou ik denken aan oververmoeidheid of tegen het overspannen aan.

Eerlijk ik denk dat het overspannen is. Opzien tegen een appje sturen is een heel duidelijk signaal. Je leeft al jaren met mega veel stress door verschillende factoren. Dat het een keer te veel is is dan volkomen logisch. Maar ook opzien tegen de vakantie is geen goed teken.

Ik had een paar weken terug even een flinke klap. Toen was het ook echt even janken maar dan ben ik er met een week wel doorheen. Even rust pakken en dan met volle energie weer verder. Nu het flink langer licht is merk ik zelfs dat ik niet moe ben met wat minder slaap. Een aantal weken terug wel preventief even bij de huisarts geweest maar ook die zag geen signalen dat het richting overspannen zou gaan.

Eerlijk Marin? Ik volg je al een poos en ik heb echt een aantal keer gedacht: dit is niet vol te houden. Je hebt een aantal waanzinnige jaren achter de rug met een nieuwe baan (die je wel energie geeft maar wel ook ander ritme) waarvan je heel veel intense tripjes hebt gemaakt, gedoe met je man, je eigen gevoelens, de stress rondom je zoon. En je dendert maar door en ik lees hier nog meer dingen die jij op je neemt. Ik ben het eens met wat hier gezegd wordt: ik denk dat je lichaam pas op de plaats aan het maken is. Eerst komt de vermoeidheid zodat je wel moet minderen maar straks komen er andere klachten bij. Goed om nu er bij stil te staan!

Ja precies, daarom ben ik er alert op. Maar ik vind het lastig pinpointen. Ik hoor van mijn zus en ouders op school ook dat ze er doorheen zitten met alle einde schooljaar drukte. Dat had ik vorig jaar ook maar ik kan het me niet zo herinneren hoe ik me zelf daarbij voelde. Ik voel me nu echt veel somber, dat valt m'n man ook op, maar dan denk ik inderdaad dat het niet zo gek is dat het eruit komt nu het met zoon wat beter gaat. Dus vandaar dat ik er zo alert op ben of het alleen vermoeidheid is of meer.

Ik heb ook al veel langer het idee als ik op je berichten af ga. Ik denk dat de laatste reis vooral de druppel geweest is waardoor je het zelf meer bent gaan voelen. Op een gegeven moment is het gewoon klaar. Ook het niet fijn voelen en somberder zijn is een duidelijk signaal. Ik denk dat het verstandig is om zelf ook hulp in te schakelen als je dat nog niet hebt. Er speelt gewoon heel veel en het loopt gewoon niet zoals je voor ogen had toen je aan kinderen begon. Dat is een heel acceptatieproces waar iedereen anders mee omgaat. En alles is goed, maar je moet ook echt aan jezelf blijven denken.

Ik denk ook dat het meer is dan vermoeidheid alleen. Ik sluit me volledig aan bij wat er al geschreven is. En daarbij zou ik echt drastisch gaan minderen met alcohol, tot max twee of drie glazen per week. Je zult merken dat dit heel veel verschil maakt in hoe je slaapt en hoe je de dag start. Pas goed op jezelf Marin, een ander doet het niet. En ik maak me al veel langer zorgen over jou.

Eens, en ik wilde niet meteen over de alcohol beginnen maar ik sluit me wel aan bij Lady. Je lichaam is snachts bezig met de alcohol op te ruimen en je hartslag ligt daardoor snachts een stuk hoger dan wat normaal is (bij 1 glas zie ik het al aan m'n hartslagmeter op m'n horloge).

Ik voelde het instorten achteraf gezien bij mij aankomen, in kleine stapjes. Het eerste was wat ik hierboven schreef. Zo instorten dat je werkelijk niks meer kan wil je niet. En niks betekent letterlijk, ik kon tijdens het eten niet eens m'n hoofd rechtop houden. Ik moest liggen met deken over m'n hoofd en van de bank naar het toilet was een missie op zich. Pas op jezelf!

niks betekent letterlijk, ik kon tijdens het eten niet eens m'n hoofd rechtop houden. Ik moest liggen met deken over m'n hoofd en van de bank naar het toilet was een missie op zich. Pas op jezelf!

Ja wat heftig he, ik heb dat vijftien jaar geleden al eens meegemaakt. Dat was heel naar. Daarom ben ik er ook alert op inderdaad en spreek ik het direct uit.

Qua werk zitten we ook in de stomste fase van het jaar dus ik haal daar ook weinig plezier uit, dat helpt ook niet. Waar ik altijd uitkijk naar werken zie ik daar nu tegenop.

Alcohol drink ik wel echt minder dan vorig jaar toen het slechter met me ging, ik merk zelf niet zoveel qua slaap daarin, maar misschien moet ik daarin nog meer minderen. Ik ben wel echt gestopt met de melatonine omdat ik daar merk dat ik daar echt slaperig van ben overdag. Dat was niet zo'n goed idee.

Maar goed er speelt inderdaad nog steeds heel veel, maar ik merk dat ik het nu niet zo goed meer kan balanceren en ik dingen vergeet.Wel fijn dat jullie m'n gevoel erkennen dat dit misschien meer is, dan zit ik daar toch wel scherp genoeg op denk ik.

Alcohol merk je ook niet tot je er mee stopt. In dat opzicht is het echt sluipend. Ik drink echt alleen nog maar in speciale gevallen en ben echt gek van wijn. Ik vind het steeds leuker en kan echt van een goed glas genieten. Ik heb een smartwatch die ook HRV meet. Mijn gemiddelde hartslag zit na 2/3 glazen wijn vaak 5 slagen per minuut hoger. Die HRV is echter een veel groter verschil. Ik zit gemiddeld ergens tussen de 90 en 100 en na 2/3 glazen wijn zakt hij naar 60/70. Bij 1 glas ligt het er heel erg aan wanneer ik dat glas gedronken heb en of ik erbij gegeten heb. Meer dan 2/3 glazen gebeurt weinig en dat verschil is niet heel veel groter dan bij 2/3 glazen. Zelfs 2/3 glazen voel ik de volgende dag als ik moet trainen. Ik dacht ook altijd dat het wel meeviel en dan dronk ik helemaal niet veel, maar nu ik echt weken soms niet drink merk ik dat verschil wel.
In mijn familie dragen meer mensen een smartwatch die dit meet en zij ervaren allemaal hetzelfde.

Laten we nou niet gaan projecteren. Ik merk namelijk nul verschil of ik wel of niet drink. Marin dronk ook al veel (sorry, dit klinkt alsof ik daar een oordeel over vel als ik zo schrijf - dat is niet zo) voordat haar leven een soort van rollercoaster werd. Natuurlijk heeft fysiek een aandeel in mentaal maar mentaal heeft ook aandeel in fysiek. Vraag is nu wat eerst aan te pakken en het lijkt me de stressoren van de afgelopen jaren. Meteen met alles stoppen wat ook plezier geeft lijkt me niet het beste advies. Misschien toch eens waard om te kijken of je met iemand kunt praten Marin? Alles op een rijtje, eens alles op tafel kunnen gooien wat je is overkomen allemaal? Lucht en ruimte creëren in je hoofd? Want de reisjes waren prachtig maar ook vermoeiend en de ‘zorgen’ gingen mee. Als straks de drukke periode klaar is op je werk, je zoon nu een plek heeft hopelijk, je relatie weer beter loopt, misschien tijd om te zeggen: ik moet dit even allemaal verwerkt hebben? Eerst het mentale aanpakken en dan het fysieke? Je doet altijd zoveel tegelijk en ik denk juist dat je hier stapjesgewijs beter gaat. Ook projectie natuurlijk maar zo voelt het even.

Marin dronk ook al veel (sorry, dit klinkt alsof ik daar een oordeel over vel als ik zo schrijf - dat is niet zo)

Haha ik snap je hoor en voel het niet als oordeel. Het is gewoon zo. Ik heb echt wel een alcoholverslaving gehad. Daar ben ik wel doorheen, maar er zit nog wel een gewoonte en een sterkte behoefte. Maar ik drink zeker niet elke dag meer en ik kan wel echt beter maat houden. Ik merk alleen wel dat ik zelf meer behoefte heb aan wijn in m'n eentje als vorm van ontspanning dan juist op sociale evenementen. Dat boeit me minder. Dus dan kan ik vaker nee zeggen. Dus ja daar zit zeker een verslavend element in omdat het met ontspanning gepaard gaat. Maar het is wel echt al minder dan enkele jaren geleden, toen was het wel een afhankelijkheid. Dat is niet meer zo.

[quote="Marsy31"] Misschien toch eens waard om te kijken of je met iemand kunt praten Marin? Alles op een rijtje, eens alles op tafel kunnen gooien wat je is overkomen allemaal?

Ja ik zou dat best oke vinden denk ik, hoewel ik echt geen behoefte heb aan een psycholoog, ik hou daar echt niet van, maar ik zou echt niet weten wanneer. Ik heb drie uur vrije tijd voor mezelf per week, daarin ben ik nu gaan sporten zodat ik wel iets goeds voor mezelf doe. Intussen is m'n zoon weer op school die uren, hij is natuurlijk ook thuis geweest waardoor ik helemaal geen tijd meer had in m'n eentje. Ik denk dat ik dat ook voel. Hopelijk komt daar weer ruimte in.

En ik heb vorige week bij m'n zus gelogeerd en alles aan haar verteld van afgelopen jaren. Ze wist een deel al wel maar nu alles. Dat speelt vast ook mee met de onrust en was heel fijn om met haar te praten.

3 uur voor jezelf in de hele week is veel te weinig. Ik zou direct op zoek gaan naar hoe dat anders kan, desnoods met je man erbij.
En je hoeft niet te sporten, ga op de bank liggen, kijk een serie, doe een dutje. Maar sporten mag natuurlijk ook als je het niet 'moet' van jezelf.

Qua alcohol, mijn reactie was vooral bedoeld om het effect van het niet rusten van je lichaam aan te stippen. Ik merk 't al na 1 glas, ik slaap onrustiger en m'n hartslag blijft rond de 70 in slaap, normaal zakt die naar de 50.
Vind het overigens super jammer dat m'n lichaam zo reageert want ik hou er ook wel van. Maar het gezonde, fitte gevoel dat ik nu heb doordat ik echt nog maar amper drink is me toch meer waard.
En ik heb ook jaren elke dag wel een glas, 2 of meer gedronken hoor.

Misschien kun je bij een praktijkondersteuner terecht? Ik kreeg daar al best tips waar ik echt wat mee kon. En heel fijn dat je met je zus hebt kunnen praten!

Wat fijn dat je de moed hebt gevonden om dit te delen en dat je hier zoveel steun ervaart. Dat is ontzettend waardevol. En wat goed om te horen dat het gesprek met je zus zo positief was!

Het is zo herkenbaar wat je zegt over de complexiteit van dit soort gevoelens: het is zelden één factor, maar eerder een opeenstapeling van dingen. Dat maakt het vinden van een oplossing soms ook ingewikkelder, want waar begin je? Je noemde bijvoorbeeld alcohol als ontspanning; ons lichaam reageert – zeker naarmate we ouder worden – steeds minder goed op alcohol. Maar wat geef je prioriteit? Je behoefte aan ontspanning, of de zorg voor je lichaam?

Niemand kan je hier vertellen wat de juiste weg is; die keuze is helemaal aan jou. En onthoud: zo'n proces heeft geen vast begin of einde. Als je na drie weken merkt dat je plan toch niet werkt, is het helemaal oké om het roer om te gooien en iets anders te proberen.

Ik snap je terughoudendheid wat betreft een psycholoog. Misschien is het daarom goed om te beginnen met dingen die je zelf wilt en kunt aanpakken. Minder werken? Persoonlijk denk ik niet dat je daar per se gelukkiger van wordt op de lange termijn, maar misschien is het een idee om te starten met iets voor jezelf dat écht ontspanning biedt.

Probeer bijvoorbeeld eens meditatie. De eerste zestig keer voelt het misschien ongemakkelijk of niet prettig, maar het is echt heel goed voor je. Er zijn talloze online meditaties te vinden die je op weg kunnen helpen. Als jij je lekkerder voelt, zul je ook beter kunnen reageren op stressvolle situaties. Daarom is het zo belangrijk om bij jezelf te beginnen.

Wat heb jij nu eigenlijk nodig? Weet je dat nog wel? (Ik herken dat zelf ook, met drie kinderen en een fulltime baan is het soms lastig om dat te voelen.) Ga eens tien minuten per dag stilzitten, bijvoorbeeld op bed. Zonder muziek, zonder afleiding. Pak die telefoon niet op uit gewoonte. Gewoon stilte. En observeer dan eens wat er in je hoofd gebeurt. Welke gedachten komen steeds terug? Observeer, zonder te oordelen.

Probeer dit eens een week en kijk of je patronen ontdekt. In het begin voelt het misschien erg ongemakkelijk, maar het kan je waardevolle inzichten geven in de storm die in je hoofd woedt.

Er speelt en speelde een hoop in je leven, en je wilt veel. Maar er zijn grenzen. Denk eens aan die vakantie: wat kun je doen om daar meer rust in te bouwen? Wat heb JIJ nodig om echt op te laden?

Wat een goede reactie Mand, over meditatie kan ik je hynoses aanbevelen van Rinke Jacobs, staat op YouTube. Ik kwam er als herboren uit, nu luister ik vaak slaap verhalen op YouTube, daar voorafgaand komt eerst een soort bodyscan en meestal ben ik al weg voor het verhaal begint. Er is van alles, laagdrempeligs en niet zweverig te vinden.

Haha ik snap je hoor en voel het niet als oordeel. Het is gewoon zo. Ik heb echt wel een alcoholverslaving gehad. Daar ben ik wel doorheen, maar er zit nog wel een gewoonte en een sterkte behoefte. Maar ik drink zeker niet elke dag meer en ik kan wel echt beter maat houden. Ik merk alleen wel dat ik zelf meer behoefte heb aan wijn in m'n eentje als vorm van ontspanning.

Ik twijfel of ik dit moet posten omdat het wellicht een te directe vraag is maar: gebruik je de alcohol in zulke situaties niet meer als verdoving dan als ontspanning.

En ik weet dat het jouw ding is om voor anderen te zorgen maar dat is ook een valkuil. Jij mag ook verzorgd worden. Je kan pas goed voor anderen zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Volgens jaar klassenouder, hoe leuk ook. Dat mag iemand anders doen.

Haha ik snap je hoor en voel het niet als oordeel. Het is gewoon zo. Ik heb echt wel een alcoholverslaving gehad. Daar ben ik wel doorheen, maar er zit nog wel een gewoonte en een sterkte behoefte. Maar ik drink zeker niet elke dag meer en ik kan wel echt beter maat houden. Ik merk alleen wel dat ik zelf meer behoefte heb aan wijn in m'n eentje als vorm van ontspanning.

Ik twijfel of ik dit moet posten omdat het wellicht een te directe vraag is maar: gebruik je de alcohol in zulke situaties niet meer als verdoving dan als ontspanning.

En ik weet dat het jouw ding is om voor anderen te zorgen maar dat is ook een valkuil. Jij mag ook verzorgd worden. Je kan pas goed voor anderen zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Volgens jaar klassenouder, hoe leuk ook. Dat mag iemand anders doen.

Soms, als stilte teveel is met jezelf om te handelen, kan een behoefte aan verdovende middelen ontstaan. Dus ik snap je vraag heel goed. Het is alleen enorm confronterend dus ik kan me voorstellen dat je die vraag even op je moet laten inwerken Marin. En als het antwoord 'ja' is, niemand maar dan ook niemand beoordeelt/ veroordeelt je daarop. Het is volkomen logisch en je bent niet de eerste (en zeker niet de laatste).

Het is overigens bewezen dat alcohol slaap beïnvloedt. Dat mensen het niet merken, is iets anders. Ik had er vroeger nooit last van, en nu klopt mijn hart alsof het een marathon rent in de nacht. Ook omdat ik bijna geen alcohol meer drink en het daarom sneller opmerk.

Overigens merk ik ook dat mensen toe zijn aan vakantie. dus daar zal best een kern van waarheid inzitten. Einde schooljaar etc. Maar daarom denk ik juist dat het een combinatie is van factoren.

Alcohol beïnvloedt slaap echt gigantisch. Een klein slokje alcohol werkt vijf nachten door in je slaap en slaapkwaliteit. Laat staan als je het over een glas of meer hebt. Het is gewoon vergif, en je lichaam (met name lever en nieren) wordt ontzettend belast. Minderen heeft dus amper effect, daarvoor moet je echt stoppen.

Als aanvulling op wat er over meditaties wordt gezegd: ik heb House of Deep Relax, daar staan veel yoga nidra sessies op en dat is echt heerlijk.

Goed om een vinger bij jezelf aan de pols te houden Marin. Ik bewonder je ook om je enorme draagkracht en tempo in het leven, maar kan me voorstellen dat dat uiteindelijk gaat wringen. En hoe later je ernaar luistert hoe verder je van huis bent. Dus luister naar wat je lijf te vertellen heeft. Misschien moet er een berg verdriet uit, laat maar komen. En heeeel lief voor jezelf zijn.

Ik projecteer helemaal niet op alcohol. Maar ik heb zelf net een half jaar overspannend thuisgezeten en ben nu aan het opbouwen. Ik ben geen forse drinker maar in het weekend 2-3 wijntjes per dag lukte met gemak. Af en toe door de week ook een wijntje of gin tonic om te ontspannen en omdat ik vond dat ik het verdiend had. Ik heb een stresstest van 72 uur gedaan via mijn psycholoog en ben me rot geschrokken van het effect van alcohol op mijn herstel ‘s nachts. Sindsdien drink ik na 18.00 niet meer en hooguit 1-2 glazen per week. Ik spreek dus uit ervaring als ik zeg dat ik me daar heel veel beter door voel en het zeker kan bijdragen aan herstel. Mijn Garmin horloge is me wat dat betreft ook heel veel waard: hij geeft me heel nauwkeurig inzicht in mijn hartslag, stress en HRV. Opvallend accuraat ook in vergelijking met de dure test die ik via de psycholoog deed. Ik zorg nu bijvoorbeeld dat ik elke avond even één of twee uurtjes op de bank kan hangen, ik zie via mijn Garmin terug dat mijn stresslevel hier enorm door daalt en ik een stuk relaxter de nacht in ga. Ik maak zonder alcohol goede nachten met nauwelijks stress en een hartslag rond de 40-45. Als ik heb gedronken zit ik tot diep in de nacht vol in die stress en zit mijn hartslag rond de 60-70. Gegarandeerd dat ik dit merk de volgende dag.

Dus misschien jezelf een mooi Garmin (Venu 3S) cadeau doen Marin, vooral om wat meer inzicht te krijgen in je stresspieken.

3 uur voor jezelf in de hele week is veel te weinig. Ik zou direct op zoek gaan naar hoe dat anders kan, desnoods met je man erbij.

Ik zou niet weten hoe. De rest van de tijd werk ik of ben ik met de kinderen. Het is ook wel de meest onstuimige tijd nu met zoon op een andere school zonder structurele naschoolse oplossing nog, m'n man doet een dag, m'n schoonouders doen een dag en ik doe een dag. Ik ga 's avonds om 21.00 zitten als de kinderen slapen. Vaak zit ik dan inderdaad rustig zonder televisie, soms wel een serie want dat kan ook ontspannend werken. Gisteravond zat ik lekker buiten naar de vogels te luisteren, dat is niet echt een bewuste meditatie (dat heb ik nog nooit geprobeerd) maar wel rustgevend! Ik wil ook meer lezen, dat doe ik in de zomer ook vaker buiten. En ik loop 's avonds vaak nog een rondje als de kinderen slapen. Buiten zijn helpt me altijd, dat probeer ik dit seizoen dus weer meer te doen maar merk dat ik daar ook weinig puf voor heb nu, normaliter word ik daar heel blij van en nu kies ik toch meer voor de bank. DAt is een van de dingen waaraan ik merk dat het minder gaat. Nu ga ik ook vroeg naar bed voor de rust, maar dan heb ik weer geen bewust ontspanningsmoment. Dat vind ik een lastige balans.

Ik geloof zo dat alcohol dat effect heeft. Dat ontken ik ook helemaal niet inderdaad. Ik ben altijd heel open over m'n alcoholgebruik. Minx, nee het is geen verdoving (meer), dat is het zeker wel geweest. Wel ontspanning nu af en toe, maar die drang word ook echt minder. Ik vind de woensdagmiddag en vrijdagmiddag daarin lastig, dat zijn momenten dat ik snel een wijntje in m'n eentje drink en soms in de avond. Ik moet proberen dat soort ontspanningsmomenten dan zonder alcohol te zien, maar dat vind ik soms inderdaad moeilijk.

Best een interessant cadeau aan mezelf inderdaad Lady! Ik ga er even over denken! Wel bijzonder dat je dat zo terug kan zien dan allemaal. Volgens mij heb ik echt een heel erg hoog stressniveau inderdaad.

Wat heb jij nu eigenlijk nodig? Weet je dat nog wel? (Ik herken dat zelf ook, met drie kinderen en een fulltime baan is het soms lastig om dat te voelen.) Ga eens tien minuten per dag stilzitten, bijvoorbeeld op bed. Zonder muziek, zonder afleiding. Pak die telefoon niet op uit gewoonte. Gewoon stilte. En observeer dan eens wat er in je hoofd gebeurt. Welke gedachten komen steeds terug? Observeer, zonder te oordelen.

Probeer dit eens een week en kijk of je patronen ontdekt. In het begin voelt het misschien erg ongemakkelijk, maar het kan je waardevolle inzichten geven in de storm die in je hoofd woedt.

Er speelt en speelde een hoop in je leven, en je wilt veel. Maar er zijn grenzen. Denk eens aan die vakantie: wat kun je doen om daar meer rust in te bouwen? Wat heb JIJ nodig om echt op te laden?

Dit zijn goede dingen! Ik doe dit soort dingen automatisch eigenlijk altijd wel zowel 's avonds als in de auto van en naar werk (2x drie kwartier) en ben juist wel goed in dit soort mindfulness zonder dat ik wist dat dat het was ;) maar voel daar nu dus weinig headspace meer voor, daarin loop ik nu een beetje over. Dus daarin merk ik inderdaad een verandering. Komt misschien trouwens ook OMDAT Ik nog zo weinig naar kantoor ga, ik ging altijd drie keer per week naar kantoor dus 3x 1.5uur denktijd voor mezelf in de auto en nu is dat op z'n meest nog 1 of 2 keer per week, ik mis die tijd eigenlijk misschien. Hee dank je voor het helpen bij het verkrijgen van dit inzicht!


Voor de vakantie ga ik er ook nog even goed naar kijken, het is een drukke volle reis maar normaal haal ik daar juist plezier uit, ik ga daar nog even goed naar kijken