Welkom op Zeg maar Yes!

Ik zit op een fb pagina voor ouders van kinderen met een bepaalde diagnose. Daar las ik dat veel ouders niet weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen en altijd maar doorgaan. Dat de energielevel steeds lager wordt. En ik moet bekennen, bij mij gebeurd dit ook. Ik cijfer mijzelf maar weg en heb weinig oplaad momenten.

Dus vertel eens, hoe ziet jouw zelfzorg eruit? Wie heeft er tips voor mij? Plan je dit bewust of neem je daar tussendoor gewoon tijd voor?

Sporten met stip op 1! Heb er vaak helemaal geen zin in, zoals nu want ik lig brak in bed. Maar ik weet gewoon dat m’n dag zoveel beter is als ik zo ff een stukje ga rennen. En als ik een keer een weekje net sport, voel ik m’n energie weg zakken.
Verder geregeld ff afspreken met vrienden voor een gezellige borrel, en ook vaak vroeg naar bed met een boek.

Ik zou ook zeggen sporten, maar dat moet wel zo geregeld worden dat er iemand thuis is bij de kinderen.

Ik laad het meest op thuis. En of ik dan bezig ben of een film/serie kijk maakt niet uit. Sowieso wandel ik elke dag flink met de honden, daar knap ik ook echt van op.
Maar ik kom dus pas echt tot rust als ik thuis ben, in m'n eigen coconnetje.

Ik doe elke week mijn nagels met gellak. Dit doe ik zelf maar is wel echt een momentje voor mezelf.

Ik sport 4x in de week en heb dat ook nodig om tot rust te komen. Ik sport bij een sportschool die alles behalve goedkoop is maar het is het zo waard. Ik sport daar 3x en 1x hardlopen. De groepen zie je steeds redelijk dezelfde mensen waardoor je veel meer het teamsport gevoel hebt. Verder liggen de handdoeken klaar en ligt er altijd vers fruit. De groepen zijn klein waardoor er veel persoonlijke aandacht is.

Ik koop elke 4 weken wel een ‘cadeautje’ voor mezelf. Dit kan echt variëren van een sportbh tot aan een nieuwe set met gekleurde pennen.

Verder heb ik mezelf een planner gegund waardoor ik in mijn werk ook meer rust heb. Deze structuur heb ik ook wel nodig.

Voor mij is hardlopen ook echt een uitlaatklep om even tot rust te komen, ook al is het tegenwoordig vaak in de kou en regen. En verder tweemaal per week dat ik uitgebreid de tijd neem voor haar, makeup en nagels. Oh en elke dag een paar keer met de hond een stukje wandelen, kan ik ook even tot rust komen.

Voor mij is dat ook echt sporten. Ik zit momenteel weer op 4-5 keer per week en ik vind het echt fijn. Ook als ik me wat somber of doelloos voel dan weet ik dat ik me na een rondje krachttraining of hardlopen echt weer beter voel.

Verder haal ik veel energie uit afspreken met vriendinnen. Kan gewoon ‘s middags een kop thee zijn bij iemand thuis of een wijntje op de namiddag maar ook even borrelen of eten in de stad.

Van een dagje sauna laad ik ook altijd helemaal op, meestal samen met mijn man of een vriendin. Maar in m’n eentje vind ik dat ook heerlijk.

Zie dat ik de laatste vraag niet beantwoord heb. Ja ik plan mijn sporten in. Dat plan ik op standaard momenten. Als ik dat niet doe komt het er niet van.

Vrije dagen opnemen, vooral de schoolvakanties vrij zijn. Fietsen naar werk, daarmee sluit ik de dag beter af. En het is echte opladen doe ik ‘s avonds door een uur een serie te kijken alleen. Van afspreken, bellen of andere activiteiten in de avond krijg ik een vol hoofd en slaap ik niet. Buiten zijn heb ik ook regelmatig nodig. De natuur in. En thuis muziek aanzetten en dansen door het huis. Ik plan het in door weekenden en doordeweekse avonden zo leeg mogelijk te houden en vrij weinig te doen naast werk en kinderen.

O en HelloFresh dan kies ik gezonde gerechten uit en hoef ik verder niet meer na te denken over het eten.

Sporten op nr 1! Ik sport thuis, maar plan daar wel bewust tijd voor in. Ik heb vaste momenten in de week waarop ik sport en dus geen andere afspraken maak.

Yoga/meditatie op locatie. Daar kan ik thuis niet voldoende rust voor vinden.

Dagje of avondje sauna is de ultieme oplader. Met m'n partner of alleen. Beide heerlijk.

Als ik voor bovenstaande allemaal geen tijd heb merk ik dat gelijk. Dan neem ik een lang warm bad bij kaarslicht met pling plong muziek aan. Daarna vroeg naar bed.

Ik vind dit soort topics altijd een beetje confronterend omdat ik hier echt heel slecht in ben. Ik heb afgelopen jaren zo'n laag zelfbeeld gehad dat ik vond dat ik voor mezelf zorgen helemaal niet nodig had, immers was ik niet belangrijk dus waarom zou ik daar dan voor zorgen. Zelfzorg moet echt uit m'n tenen komen dus. Wel echt iets waar ik aan wil werken komend jaar, omdat het al wat beter gaat, wordt het ook wat makkelijker het te doen, voor zover dat logisch klinkt.

Weer gaan werken was een hele grote stap voor mij voor mijzelf, echt iets van mij voor mij. En m'n dagelijkse (nou ja 3x per week) autorit van drie kwartier heen en drie kwartier terug is ook echte decompress tijd. Podcast luisteren of niks, stilte. Vind die reistijd helemaal niet erg en zie ik als tijd voor mezelf.

Ik ga graag in bad. Ik lees graag. Ik krijg er niet altijd de tijd voor met de kinderen maar ik lees wel erg graag tijdschriften en boeken over mijn interesses.

En mijn grootste voornemen maar tegelijkertijd mijn grootste valkuil is eten en drinken niet als zelfzorg te zien. Lekker een wijntje en lekker een zak chips wil ik niet langer als positieve zelfzorg zien. Maar ook niet als te negatief want dat is ook niet goed, het moet neutraler worden. Dus daar moet ik heel erg aan werken. Weet nog niet zo goed hoe, maar het bewustzijn is er in elk geval.

Maar mijn grootste winst ligt in het mezelf zelfzorg gunnen.

Ik vind dit soort topics altijd een beetje confronterend omdat ik hier echt heel slecht in ben. Ik heb afgelopen jaren zo'n laag zelfbeeld gehad dat ik vond dat ik voor mezelf zorgen helemaal niet nodig had, immers was ik niet belangrijk dus waarom zou ik daar dan voor zorgen. Zelfzorg moet echt uit m'n tenen komen dus. Wel echt iets waar ik aan wil werken komend jaar, omdat het al wat beter gaat, wordt het ook wat makkelijker het te doen, voor zover dat logisch klinkt.

Maar mijn grootste winst ligt in het mezelf zelfzorg gunnen.

Dit geldt dus ook voor mij, vandaar dit topic. Moet dit echt gaan leren.

Ik vind selfcare ook wel weer iets heel westers en getuigen van een bevoorrechte positie. Prima natuurlijk en fijn als het kan, maar het confronterend noemen dat je er weinig tijd voor vrijmaakt, vind ik weer een ander uiterste. Het zit hem misschien ook wel in bewust kijken naar blaadjes die van de bomen vallen, de eerste lentedagen, luisteren naar een lachend kind. Nog niet eens zo heel lang geleden hadden vrouwen 6 kinderen, geen wasmachine, stofzuiger of vaatwasser en kon je je 1x in de week wassen in een teil. Heerlijk hoor als je minimaal 1x in de week met een boek in bad kan liggen, 3x per week kan sporten en maandelijks naar de sauna kan gaan, maar de meeste mensen in de wereld kunnen dat niet en dat is pas echt confronterend. Ik gun het iedereen. Het is meer de term selfcare waar ik kriebels van krijg en dan helemaal in combinatie met het confronterend vinden dat je te weinig tijd voor jezelf neemt en daarbij het woord selfcare gebruikt. Ik zou er juist voor pleiten dat mensen meer gaan doen voor anderen. Meer vrijwilligerswerk, koken voor mensen in de buurt, samen een stadstuin bijhouden, meer gemeenschap en minder individuele selfcare.

Ik snap je punt eel gstq maar denk dat wat er ook wel in zit in dat je pas goed voor anderen kunt zorgen als je goed voor jezelf zorgt. In de praktijk merk ik dat in ieder geval van. Ik merk dat ik meer ruimte heb om voor anderen te doen als ik goed voor mezelf zorg.

Ik snap je punt eel gstq maar denk dat wat er ook wel in zit in dat je pas goed voor anderen kunt zorgen als je goed voor jezelf zorgt. In de praktijk merk ik dat in ieder geval van. Ik merk dat ik meer ruimte heb om voor anderen te doen als ik goed voor mezelf zorg.

Ja dat is natuurlijk ook zo, maar ik vind (en dat is maar mijn mening) dat mensen zo ontzettend op zichzelf gericht zijn en op wat zij nodig hebben om zich goed te voelen. Ik zou het goed vinden als er een omslag zou komen, ik vind dat het hyperindividualistische de wereld niet mooier maakt. En #selfcare wordt vaak gebruikt in relatie tot het kopen van producten of reisjes. Ik vind het een erg op het zelf gerichte term.

En mijn grootste voornemen maar tegelijkertijd mijn grootste valkuil is eten en drinken niet als zelfzorg te zien. Lekker een wijntje en lekker een zak chips wil ik niet langer als positieve zelfzorg zien. Maar ook niet als te negatief want dat is ook niet goed, het moet neutraler worden. Dus daar moet ik heel erg aan werken. Weet nog niet zo goed hoe, maar het bewustzijn is er in elk geval.

Maar mijn grootste winst ligt in het mezelf zelfzorg gunnen.

Ik heb een oefening moeten doen toen ik een burn out had. Ik moest elke activiteit een cijfer geven de dag nadat ik deze activiteit had gedaan. Zo kreeg ik inzichtelijk waar ik daadwerkelijk energie uit haalde en waar ik vooral zelf van dacht dat ik er energie van kreeg, maar dat helemaal niet zo bleek te zijn.
Ik dacht altijd als ik moe was dat ik dan een avondje op de bank series moest kijken. Of mezelf verwennen met een lekker kaasplankje of iets dergelijks. Voor sommige mensen werkt dat, maar voor sommige ook niet. Ik vond het heel waardevol om daar inzicht in te krijgen.
Uiteindelijk laad ik persoonlijk het meest op van actieve dingen (bijv een taart bakken krijg ik meer energie van dan een boek lezen). Wellicht heb je er iets aan!

Ik vind selfcare ook wel weer iets heel westers en getuigen van een bevoorrechte positie. Prima natuurlijk en fijn als het kan, maar het confronterend noemen dat je er weinig tijd voor vrijmaakt, vind ik weer een ander uiterste. Het zit hem misschien ook wel in bewust kijken naar blaadjes die van de bomen vallen, de eerste lentedagen, luisteren naar een lachend kind. Nog niet eens zo heel lang geleden hadden vrouwen 6 kinderen, geen wasmachine, stofzuiger of vaatwasser en kon je je 1x in de week wassen in een teil. Heerlijk hoor als je minimaal 1x in de week met een boek in bad kan liggen, 3x per week kan sporten en maandelijks naar de sauna kan gaan, maar de meeste mensen in de wereld kunnen dat niet en dat is pas echt confronterend. Ik gun het iedereen. Het is meer de term selfcare waar ik kriebels van krijg en dan helemaal in combinatie met het confronterend vinden dat je te weinig tijd voor jezelf neemt en daarbij het woord selfcare gebruikt. Ik zou er juist voor pleiten dat mensen meer gaan doen voor anderen. Meer vrijwilligerswerk, koken voor mensen in de buurt, samen een stadstuin bijhouden, meer gemeenschap en minder individuele selfcare.

Ergens denk ik dat ik het daar heel goed op zou doen. Veel minder prikkels waardoor de behoefte aan ontprikkelen ook een stuk minder is. Want daar zit voor mij persoonlijk de kern van zelfzorg. Ik volg al jaren het blog: eenvoudigleven.blogspot.nl en die rustige manier van leven zou denk ik heerlijk zijn. Aan de andere kant vind ik werken ook heerlijk.

Self care is niet iets typisch Westers. De meeste dingen die onder self care vallen komen uit de Aziatische cultuur. Daar wordt dat niet als self care gezien, omdat het gewoon onderdeel is van hun leven en cultuur.
Yoga, mindfulness, meditatie, chanting, reiki, aryuveda, qi gong etc. Zelfs in dorpen waar ze geen stromend water en electriciteit hebben doen ze veel aan wat bij ons onder "self care" valt.

Haha Minx ik zou dat niet een rustige manier van leven noemen, die vrouw staat elke dag om vier uur op en is alleen maar bezig met wassen, bakken, zorgen, koken, moestuinieren, wecken, haar webshop etc. etc. Neem aan dat het wat minder druk is nu niet alle kinderen meer thuis wonen maar die vrouw is echt niet bezig met tijd voor haarzelf.

Ik vind de naam van haar blog wel passend, het lijkt mij een eenvoudig, overzichtelijk leven met weinig prikkels van buitenaf.

Self care is niet iets typisch Westers. De meeste dingen die onder self care vallen komen uit de Aziatische cultuur. Daar wordt dat niet als self care gezien, omdat het gewoon onderdeel is van hun leven en cultuur.
Yoga, mindfulness, meditatie, chanting, reiki, aryuveda, qi gong etc. Zelfs in dorpen waar ze geen stromend water en electriciteit hebben doen ze veel aan wat bij ons onder "self care" valt.

Maar de interpretatie ervan die je vaak met # ziet is wel een westerse interpretatie ervan. Er is een hele industrie om heen gaan bestaan. Huidproducten? Investeer in self care.

Ik herinner me een ander topic hierover waar ook veel goede dingen in stonden.

Ik ben hier ook mee bezig, ik wil(de) ook graag goed voor mijn gezin zorgen en doe dat nog steeds natuurlijk maar zie nu steeds meer dat als ik goed voor mezelf zorg mijn gezin daar zeker ook de vruchten van plukt. Die ommekeer veranderd al zoveel qua gedachtengang.

En zoek het in kleine dingen, de hele dag doorgaan is niet goed. Af en toe even een kleine adempauze, even zitten, even niet in dienst staan, al zijn het maar blokjes van 5-10 minuten helpt al zóveel. Misschien niet eens om op te laden maar wel om te voelen wat er gaande is en wat je nodig hebt. Even 3x diep zuchten. Na zo’n kleine pauze maak ik vaak andere keuzes voor de rest van de dag. Bewuste keuzes, dus niet geleefd worden en alleen maar steeds reageren op wat er gebeurd (brandjes blussen).

Lukt me ook niet altijd hoor maar ik merk zo’n verschil met hoe ik dan aan het einde van de dag op de bank neerplof. Met een zeer overprikkeld brein of gewoon alleen moe maar voldaan.

En de “grote dingen”: ik ga 1x p.w. naar yoga/meditatieles en 1x p.w. wandelen. 1 dagdeel per week ben ik thuis zonder kinderen. Naar buiten gaan of lekker in bad helpt ook. Als ik vrij ben en het lukt doe ik ook vaak een dutje. Bloemen uitzoeken in de winkel en daarna in een vaas schikken is ook een ontspanningsmomentje voor mij.

Ben het wel met jou eens, GSTQ, en zit nog een beetje te kauwen op wat het nou zo jeukerig maakt. Want idd zijn activiteiten als meditatie en yoga niet typisch Westers. Maar dat hele ‘je moet naast je baan en je gezin en je huishouden vooral ook aan selfcare doen’ is dat weer wel. Inderdaad zeer gericht op het individu en ook nog eens op vrouwen, ik denk niet dat een man zich snel zal afvragen of ie wel genoeg aan selfcare doet.
Maar voelen waar je energie krijgt en wat energie kost is wel een belangrijk inzicht. Misschien is het ook gewoon het woord.

Ik denk dat t een misvatting is dat je allerlei dingen moet doen om aan self care te doen. Het is belangrijk om je energie level te bewaken en daarvoor is het handig om te weten wat je energy givers en drainers zijn.

Ja daar is een hele industrie omheen gebouwd, maar dat komt omdat onze westerse cultuur gebouwd is op consumptie.
Vind de telefoon industrie daar een goed voorbeeld van. Die hebben een nummertje achter de telefoon gezet en dan moet je blijkbaar steeds het hoogste nummertje hebben anders “loop je achter” of heb je “echt een hele oude telefoon”. Terwijl die telefoon het waarschijnlijk nog prima doet.

Daar ben ik het helemaal eens. Dat inzicht gun ik iedereen. Ik ben een half jaar geleden begonnen met zoveel mogelijk te fietsen. Dit klinkt vast belachelijk, maar het is alsof het leven een stukje lichter en in ieder geval minder gejaagd is geworden. Dat mijn haar nu altijd slecht zit, neem ik maar voor lief.