Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben opzoek naar tips. Want ik ervaar juist de basisschoolleeftijd als tropenjaren en de baby/dreumes/peuter/kleuter als overzichtelijk en vooral een kleine en veilige wereld. Maar nu word ik compleet overweldigd door alle afspraken en dingen die er moeten gebeuren per kind. Zoals:

- de sporten en clubjes van kinderen. Zowel het halen als brengen, denken aan de kleding, tassen en spullen, het opgeven voor zomer- en wintertraining. Maar ook het plannen van tijden (als er weer iets verandert in het schema) en afstemmen met de planningen van de andere twee kinderen

- de gigantische informatiestroom vanuit school. Het meenemen van gymkleren op verschillende dagen, het meebrengen van biebboeken op verschillende dagen, speelgoeddag, spelletjesdag, het oefenen van werkbladen, het deelnemen aan klassenborrels (x3!), dingen meenemen voor thematafels, knutseldagen etc. Uberhaupt het lezen van drie verschillende nieuwsbrieven met daarin weer 3x een ander overzicht met data waarin er iets gebeurt en je daar iets mee moet.

- ik ben klassenouder, dat wil ik graag want ik vind het belangrijk om betrokken te zijn, maar daar moet ik ook weer tig dingen voor doen, regelen en onthouden. Maar ook organiseren en berichten beantwoorden.

- de speelafspraken en kinderfeestjes. Plannen, maar ook weer halen en brengen, terwijl de andere ook weer ergens naartoe moeten of juist niet. Op tijd kopen van cadeautjes voor kinderfeestjes (en dan eventueel de sportles weer afzeggen).

- En dan ziekenhuis- en apotheekafspraken voor mijn zoon, maar ook tandarts bijvoorbeeld voor mij en de kinderen

- En dan nog werk. En werk is gewoon werk. Dat is nog het meest overzichtelijk denk ik. Al wordt daar ook veel gevraagd en vooral veel gemaild. En ik merk dat dat hybride werken ook zorgt voor onrust. Nu zit ik opeens met reistijd. Het is in ieder geval nog totaal niet efficient. Ik wil er naartoe dat ik op 1 of 2 dagen in de week fysiek werk en dan afspraken heb en de andere dag thuiswerk en het via teams doe, maar nu loopt alles door elkaar.

Ik schrijf natuurlijk alles op en ik heb een outlookagenda die helemaal op orde is. Dus ik ben het overzicht niet letterlijk kwijt. Maar het zijn meer de berichten en informatiestroom van dingen die ik moet doen. Ik vergeet echt heel veel. Ik weet sowieso niks meer uit mijn hoofd. Als ik iets lees en denk ik reageer straks dan ben ik het kwijt. Ik vraag me echt af hoe andere ouders met grote gezinnen dat doen. En het is ook nooit af. Ik voel ook continu een soort van onrust/gejaagd van dit moet nog en dat moet nog. Als ik een pakketje moet retourneren dan moet ik dat echt ergens strak tussen plannen. Hoe ervaren jullie dat?

Ik reageer even alvast kort met een tip. Ik merkte ook dat ik steeds meer begon te vergeten, vooral dingetjes van school, of het papier buiten zetten etc. Ik zet nu zodra ik het lees/hoor/weet reminders via de herinneringenapp van m’n iPhone. Daar staan nu bijv elke ma-ochtend en do-ochtend terugkerende reminders in dat de gymkleren mee moeten.

Ik stel reminders ook zo in dat ze opkomen op een moment waarvan ik weet dat ik er ook daadwerkelijk wat mee kan. Dus precies op het tijdstip dat ik de tas inpak krijg ik voor gymkleren een reminder. Hetzelfde met boottickets kopen voor een weekend naar de wadden. Daarvoor plan ik een reminder op een avond dat ik weet dat ik er tijd voor heb. Geeft mij heel veel rust!

Ik zeg ook weleens tegen Siri dat er een reminder moet komen dan en dan. Ook heel handig!

Ik reageer even alvast kort met een tip. Ik merkte ook dat ik steeds meer begon te vergeten, vooral dingetjes van school, of het papier buiten zetten etc. Ik zet nu zodra ik het lees/hoor/weet reminders via de herinneringenapp van m’n iPhone. Daar staan nu bijv elke ma-ochtend en do-ochtend terugkerende reminders in dat de gymkleren mee moeten.

Ik stel reminders ook zo in dat ze opkomen op een moment waarvan ik weet dat ik er ook daadwerkelijk wat mee kan. Dus precies op het tijdstip dat ik de tas inpak krijg ik voor gymkleren een reminder. Hetzelfde met boottickets kopen voor een weekend naar de wadden. Daarvoor plan ik een reminder op een avond dat ik weet dat ik er tijd voor heb. Geeft mij heel veel rust!

Ik zeg ook weleens tegen Siri dat er een reminder moet komen dan en dan. Ook heel handig!

Dat is wel echt een goede. Het moment dat je er ook echt iets mee moet. Dus ook echt van alle kleine dingen een reminder maken. Ik ga het proberen. Ik kan me voorstellen dat je na het maken van een reminder ook echt loslaat.

In die categorie heb ik de app to do ist. Die kun je op je laptop (via website)/ipad/telefoon/waar dan ook openen en daar kun je je to do’s in verschillende thema’s onderverdelen (bijv per kind of school/thuis/werk of een combinatie) en dan ook een reminder toevoegen op het moment dat de taak tevoorschijn moet komen.

Dat was praktisch. Verder heb ik geen kinderen, dus ik heb geen ervaring, maar ik word al onrustig als ik je bericht alleen al lees. Heel veel sterkte en ik hoop dat je een modus vindt die voor je werkt, zodat je op momenten ook rust kunt vinden.

Enige wat daar niet aan werkt is dat de gymkleren dus ook gewassen en droog moeten zijn. Dus ik moet er eigenlijk al eerder aan denken. Net zoals er bijvoorbeeld iets mee naar school moet, dan moet ik dat waarschijnlijk al eerder hebben gedaan. Of een cadeautje voor een kinderfeestje.

Nog zo een, vriendenboekjes. Dat moet ook echt niet ergens blijven rondslingeren.

Ik stel ook meldingen in inderdaad op momenten dat ze handig zijn. Vooral aan het begin van het schooljaar als gymlessen op andere dagen zijn dan het jaar ervoor bijvoorbeeld. Als er knutselmateriaal mee naar school moet, stel ik een reminder in voor 8 uur op die schooldag.
Verjaardagen hetzelfde, anders vergeet ik te feliciteren.
Nu bij ons bijna de derde geboren wordt, merk ik dat ik nog meer vergeet, dus die reminders zijn echt noodzakelijk.

Enige wat daar niet aan werkt is dat de gymkleren dus ook gewassen en droog moeten zijn. Dus ik moet er eigenlijk al eerder aan denken. Net zoals er bijvoorbeeld iets mee naar school moet, dan moet ik dat waarschijnlijk al eerder hebben gedaan. Of een cadeautje voor een kinderfeestje.

Nog zo een, vriendenboekjes. Dat moet ook echt niet ergens blijven rondslingeren.

Ja, dus misschien dan twee reminders? Eentje op het moment dat je het kunt wassen en eentje op het moment van meenemen?

Ik heb hier de kinderen geleerd dat ze eerst hun schooltassen uit moeten pakken voordat ze die dag op een schermpje mogen. Maar ze zijn hier al wel wat ouder, ik weet niet of dat met jongere kinderen werkt. Als we thuis zijn uit school, eerst tassen leeg. Gymkleren worden dan op de trap gelegd om mee te nemen boven. Voor cadeautjes voor kinderfeestjes stel ik ook weer een melding in om ze te kopen.
Vriendenboekjes heb ik al heel lang niet meer langs zien komen maar die vulden we meteen in als ze meegenomen werden en dan gingen ze ook meteen weer in de schooltas mee terug.
En dit hierboven is het streven, het gebeurt hier ook nog wel dat er iets in een tas blijft zitten of vergeten wordt, maar wel minder vaak dan voor we het zo deden.

In die categorie heb ik de app to do ist. Die kun je op je laptop (via website)/ipad/telefoon/waar dan ook openen en daar kun je je to do’s in verschillende thema’s onderverdelen (bijv per kind of school/thuis/werk of een combinatie) en dan ook een reminder toevoegen op het moment dat de taak tevoorschijn moet komen.

Dat was praktisch. Verder heb ik geen kinderen, dus ik heb geen ervaring, maar ik word al onrustig als ik je bericht alleen al lees. Heel veel sterkte en ik hoop dat je een modus vindt die voor je werkt, zodat je op momenten ook rust kunt vinden.

Bedankt! Goede tip ook. Ik zet op de mail vaak een hele lijst voor de hele week en daar kijk ik dan op maandagochtend naar (om er maar even lekker in te komen op maandag )

Het is overigens niet zo dat het een erg negatieve invloed heeft op mijn stemming. Of dat ik me er rot over voel. Maar ik merk wel dat mijn brein het niet verwerkt krijgt, ik krijg er geen grip op. Ik zie dan iets in mijn agenda staan en dan denk ik echt ojaaaaaaaaaaaaa! dat betekent dus dat ik het gewoon echt kwijt ben en zelf niet opgerakeld krijg. Of soms denk ik opeens "Nee, dat bericht helemaal vergeten!". Ik heb geen grip op alles wat er gedaan moet worden. En ik vraag me dan echt af hoe anderen dat doen en zich door al die ( op zichzelf vrij onbeduidende dingen en echt niet van levensbelang) taken heen worstelen. En dat op de automatische piloot doen of in hun systeem krijgen.

Ik heb dat op werk het afgelopen jaar ook. Ik vind het heel onrustig, omdat ik weet dat ik mijn geheugen niet kan vertrouwen. Ik word er dus niet chagrijnig van, maar het geeft mij altijd een soort onrust of ik niks vergeet. Dat gaat dus beter als ik m’n app goed bijhoud.

Fijn dat het geen negatieve invloed heeft op jouw stemming!

Ik heb dat op werk het afgelopen jaar ook. Ik vind het heel onrustig, omdat ik weet dat ik mijn geheugen niet kan vertrouwen. Ik word er dus niet chagrijnig van, maar het geeft mij altijd een soort onrust of ik niks vergeet. Dat gaat dus beter als ik m’n app goed bijhoud.

Fijn dat het geen negatieve invloed heeft op jouw stemming!

Ja dat precies. En als dan iemand belt, waarvan ik het niet verwacht dan denk ik meteen "o, nee ben ik iets vergeten te doen". Dat is dus een continue onrust. Precies wat je zegt, omdat ik mijn eigen geheugen niet kan vertrouwen. Op werk overigens ook niet. Dus thuis en werk, ik krijg al die moet dingen niet verwerkt in mijn hoofd.

Oh ja, dat is ook herkenbaar. Of dat ik wel weet waarom iemand belt, maar ik nog iets voor deze persoon moest doen en weet dat ik dat vergeten ben, doordat deze persoon belt. En ik kon altijd heel erg goed op mijn geheugen vertrouwen, dus ik trap er ook echt te vaak nog in dat ik denk: ik onthoud het wel.

Ik werk net als Zora en June ook met reminders in mijn telefoon. Alleen soms vergeet ik een reminder te zetten, en dan wordt het dus wel chaos, haha. Maar ik denk vooral dat het heel logisch is dat je dit niet allemaal kunt onthouden. Het is echt waanzinnig veel... Hopelijk werkt het voor jou ook goed met reminders.

Oh ja, dat is ook herkenbaar. Of dat ik wel weet waarom iemand belt, maar ik nog iets voor deze persoon moest doen en weet dat ik dat vergeten ben, doordat deze persoon belt. En ik kon altijd heel erg goed op mijn geheugen vertrouwen, dus ik trap er ook echt te vaak nog in dat ik denk: ik onthoud het wel.

Wel goed om te lezen dat dit herkenbaar is. Ik had vroeger eigenlijk geen agenda nodig. Alles zat in mijn hoofd. Ook werkdingen. Maar ik kan al heel lang niet meer vertrouwen op mijn geheugen. Soms is ook mijn pincode even weg, of mijn wachtwoord. En dan na een half uurtje is het weer terug.

Voor veel mensen is mijn tip ws niet te doen maar ik kan niet functioneren zonder de reminder functie op mijn telefoon. Ik heb zoveel verschillende banen met zoveel verschillende verantwoordelijkheden en deadlines, plus mijn eigen afspraken en ik ben ook diegene die alles thuis regelt (man doet huishouden, boodschappen en koken, dus daar hoef ik nooit over na te denken godzijdank). Er komt dus minstens elk uur een reminder op mijn telefoon: tas klaarzetten, iemand bellen, medicatie innemen, timesheets en invoices versturen maar zelfs dingen als dat de wasmachine klaar is of een verjaardag (incl Nederlandse tijd zodat ik meteen kan versturen). Zodra er iets is, zet ik het in mijn telefoon. Ik vertrouw dus ook 100% daarop, dus als ik mijn telefoon kwijt ben, dan ben ik een blind doelloos fossiel. Maar het geeft me rust.

Dat niet meer 100% kunnen vertrouwen herken ik ook.

Wat wij doen is echt selecteren. J mag bijvoorbeeld alleen spelen op woensdag en vrijdag. Dan ben ik de middag thuis en is het makkelijker te plannen. Zolang hij nog zwemt is dat zijn sport.
Ons leven kunnen we uittekenen. Op vaste dagen doen we vaste dingen. Zo zit nu ons beddengoed in de was want het is vrijdag. Voor anderen misschien saai en te voorspelbaar maar het zorgt wel voor overzicht. En alles wat afwijkt zet ik in mijn agenda met meldingen. Anders vergeet ik het ook. Cadeautjes koop ik zodra we de uitnodiging hebben. De 1-minuut regel zeg maar.

Kappers en tandartsafspraken vind ik dan wel weer irritant want dat komt weinig voor. Net als de auto die naar de garage moet. Ook altijd zo’n irritante.

Lieve Holly, ik ben al vergeetachtig met 1 kind en een vader die veel uit handen neemt.

Eerlijk gezegd denk ik dat je het allemaal al aardig knap op orde hebt maar het zijn gewoon heel veel activiteiten in een beperkte tijd. Vraag je veel hulp? Kan een kind met iemand meerijden naar een sportclubje? Misschien kan je je tweeling vragen (dmv een schema) dat ze zelf hun sportkleding, werkbladen enz verzorgen per dag?

Misschien nog wat praktische dingen zoals alvast een hoop cadeautjes op voorraad kopen en een extra set sportkleding? Ben je alleen klassenouder? Kan een extra klassenouder meedenken?

En sowieso iedere dag even een moment rust nemen voor jezelf. Hoe dan ook; je doet het goed. Hopelijk vergeet je dat nooit.

Geruststellend om te lezen dat jullie dat ook hebben met jullie geheugen. Zo heb ik een hoop nieuwe collega’s, ik kan hun namen gewoon niet onthouden. Gênant gewoon.

Had jij nou medicatie? Zo nee, overweeg je dat?

Praktische tips:
- voor mij werkt trello en een papieren planner heel goed
- plan dagelijks een plan-momentje in, daardoor blijf je on track: op drukke momenten moet ik dat vaak zelfs aan start en einde dag doen. Je hebt vaak "geen tijd" voor dit soort dingen maar die investering levert zichzelf echt op qua meer rust en overzicht en daardoor meer tijd en ruimte in je dag
- zorg dat je goed slaapt en eet en af en toe ontspant, want het wordt soms ook een negatieve spiraal van drukte en hectiek waarvan je drukker en hectischer wordt in je hoofd en onrustiger bent waardoor je weer meer gaat missen/vergeten etc.
- probeer kritisch te kijken of je iets echt zelf moet doen en of je het niet op een makkelijkere manier kunt doen. Ik vind 'moet ik dit nu doen', altijd wel een fijne als ik overstroom. Met de klemtoon op elke woord van de zin. MOET ik dit nu doen, moet IK dit nu doen, etc.

Ik reageer even alvast kort met een tip. Ik merkte ook dat ik steeds meer begon te vergeten, vooral dingetjes van school, of het papier buiten zetten etc. Ik zet nu zodra ik het lees/hoor/weet reminders via de herinneringenapp van m’n iPhone. Daar staan nu bijv elke ma-ochtend en do-ochtend terugkerende reminders in dat de gymkleren mee moeten.

Ik stel reminders ook zo in dat ze opkomen op een moment waarvan ik weet dat ik er ook daadwerkelijk wat mee kan. Dus precies op het tijdstip dat ik de tas inpak krijg ik voor gymkleren een reminder. Hetzelfde met boottickets kopen voor een weekend naar de wadden. Daarvoor plan ik een reminder op een avond dat ik weet dat ik er tijd voor heb. Geeft mij heel veel rust!

Ik zeg ook weleens tegen Siri dat er een reminder moet komen dan en dan. Ook heel handig!

Dat is wel echt een goede. Het moment dat je er ook echt iets mee moet. Dus ook echt van alle kleine dingen een reminder maken. Ik ga het proberen. Ik kan me voorstellen dat je na het maken van een reminder ook echt loslaat.

Ja vooral dat laatste, het is meteen uit m’n onrust als ik er een reminder voor maak. Ik merk meteen als ik stress heb dat ik als een gek reminders loop aan te maken voor van alles en nog wat dus het kan ook wel een beetje doorslaan, maar vooralsnog helpt het me vooral.

Oh Zora, jij zei hetzelfde, ik had er per ongeluk overheen gescrold. Zo doe ik het ook dus. Via Siri of gewoon.

Had jij nou medicatie? Zo nee, overweeg je dat?

Praktische tips:
- voor mij werkt trello en een papieren planner heel goed
- plan dagelijks een plan-momentje in, daardoor blijf je on track: op drukke momenten moet ik dat vaak zelfs aan start en einde dag doen. Je hebt vaak "geen tijd" voor dit soort dingen maar die investering levert zichzelf echt op qua meer rust en overzicht en daardoor meer tijd en ruimte in je dag
- zorg dat je goed slaapt en eet en af en toe ontspant, want het wordt soms ook een negatieve spiraal van drukte en hectiek waarvan je drukker en hectischer wordt in je hoofd en onrustiger bent waardoor je weer meer gaat missen/vergeten etc.
- probeer kritisch te kijken of je iets echt zelf moet doen en of je het niet op een makkelijkere manier kunt doen. Ik vind 'moet ik dit nu doen', altijd wel een fijne als ik overstroom. Met de klemtoon op elke woord van de zin. MOET ik dit nu doen, moet IK dit nu doen, etc.

hahahaha ja ik heb medicatie (concerta). Maar mijn geheugen wordt daar niet beter van. Bij jou wel?

En zorg dat je goed slaapt. Tja, ik ben daar 1 jaar intensief voor in therapie geweest, maar dat heeft niks geholpen. Ik slaap al 20 jaar erg slecht. Ik ben uitbehandeld. Dat slapen gaat niet beter worden. Ik zou nog kunnen kiezen om structureel anti-epileptica te slikken, maar dat vind ik echt een brug te ver.

En moet het echt. Nee het moet niet. Maar dat betekent dat ik geen klassenouder kan zijn, de kinderen niet kunnen sporten en ik minder uur moet gaan werken. Dat zouden keuzes kunnen zijn. Maar dat wil ik niet.

Ik vind het wel echt heel fijn om te lezen dat jullie ook blind vertrouwen op telefoon/ agenda. Ik ga de reminder tip als eerste proberen. En accepteren dat ik het gewoon niet opsla en dat er gelukkig allerlei hulpmiddelen zijn om dingen te onthouden

Ik schrijf dus juist alles op. Wij hebben in de keuken een kalender hangen. Daar schrijf ik alle belangrijke dingen + tijden op. Door de plek, kijk ik er elke dag wel een paar keer op.
Oké, dingen als gymkleding mee staan er niet op.. maar dat hoeft hier maar 1 keer per week (en blijft dan die week op school) dus dat is nog te doen, haha.
Dingen die de volgende dag mee moeten (vriendenboekjes, formulieren ed) stop ik de avond van tevoren vast in de tas, dan hoef ik daar 's ochtends niet meer aan te denken. Zelfde met de gymtas en die leg ik dan ook vast bij de deur.

En ik kan me ook heel goed voorstellen dat als je alles voor 3 kinderen alleen moet regelen en onthouden, je gewoon overloopt soms. Wat dat betreft echt alle respect voor ouders die het alleen moeten doen. Met z'n tweeën is het soms al lastig alles te regelen, laat staan alleen.

Ja, het geeft mij echt rust. Zo ziet dat eruit bij mij (en die lijst gaat dus heeeeeeel ver naar beneden).