Welkom op Zeg maar Yes!

*weg*

- hier stond een verhaal over een ziek kind op vakantie en (irrationele) stress daarover bij mij. Weggehaald omdat het wel erg persoonlijk is -

Jeetje wat vervelend dat een je een ziek kind hebt op vakantie. Mijn ervaring is dat kinderen best snel koorts kunnen krijgen als ze ziek zijn. En bij een griep kun je je gewoon koortsig en lamlendig voelen zonder dat je hoest of overgeeft of iets.

Wat ik altijd doe als ik twijfels heb is op thuisarts.nl kijken, dat wordt ook aangeraden door de huisarts. Er staat precies op wanneer je wel of niet de huisarts zou moeten bellen. Bij koorts mag je dat bij kinderen (baby’s is een beetje een ander verhaal) best lang aankijken. https://www.thuisarts.nl/koorts-bij-kinderen/mijn-kind-heeft-koorts

Verder heb ik ook wel eens gehad dat mijn kind op vakantie iets had, mijn zoon kreeg natuurlijk net op vakantie een bacteriële huidinfectie. Ik zat me toen ook al druk te maken, vond het best ingewikkeld, maar ik was in Nederland op vakantie en heb uiteindelijk voor overleg mijn eigen huisarts gebeld en die heeft toen een recept naar een apotheek in de buurt van de camping gestuurd. Dat gaat natuurlijk niet als je in het buitenland zit, maar je kunt wel degelijk bellen voor overleg wat je het beste kunt doen (en of ze denken dat je daar een dokter moet gaan opzoeken).

Voor nu hoef je je denk ik niet gelijk zorgen te maken. Het is natuurlijk super vervelend als je kind ziek is op vakantie maar verder is het in feite niet anders dan thuis. Thuis ga je ook niet gelijk naar de dokter bij koorts.

Sterkte! Paniek en angst zijn lastige dingen want vaak zijn ze niet persé reëel en dat maakt het juist lastig om je gerust te stellen. Heb je dingen die je normaal doet bij angst en paniek? Bij mij helpt het dan bijvoorbeeld om een appel te eten, een stukje te wandelen of even afleiding te zoeken in wat anders. Als ik echt heel erg in paniek ben dan helpt het ook om te proberen door mijn buik adem te halen en me daar op te focussen of mijn handen stevig tegen elkaar aan te duwen en omhoog en omlaag te bewegen (zoals een japanse begroeting).

Ik herken het, heel rot! Wat mij helpt:

- ik vind thuisarts altijd heel geruststellend, ze zijn heel duidelijk in wat zorgwekkende signalen zijn en dan ga ik die af en denk dan: oke nee dat is het niet, dan moet het wel gewoon koorts zijn. Mijn zoon had trouwens laatst ook 1 dag koorts zonder andere klachten (hij moest 1 keer overgeven maar dat was het).
- inderdaad paracetamol voor de nacht zodat ze (en jij dus ook) kunnen slapen, dat is het beste medicijn.
- iemand om me gerust te stellen. Kan je het bij je partner niet kwijt?
- je een na laatste alinea is zo herkenbaar, dikke knuffel. Ik praat nu even als een soort van geweten want zelf kan ik dit ook nooit op het moment supreme, maar ben een beetje lief voor jezelf. Het is een angst, die is onredelijk en dus niet logisch. Er tegen vechten en jezelf erom haten kost zoveel energie. Laat het er even zijn en dan weer wegdrijven, dat visualiseren helpt mij altijd.

En het komt goed!!

Haha kijk, Pompoen is ook al fan van thuisarts!

Ah bah wat vervelend. Ziek zijn op vakantie is voor niemand leuk. Wat wellicht een geruststellende gedachte is is dat ze in Denemarken net zo goed Engels spreken als in Nederland.
En hoevaak beland een kind in het ziekenhuis met ziek zijn? Dat zijn de uitzonderingen. Ziek worden in een andere stad is bijna net zo vervelend alleen spreken ze daar dan Nederlands. Het komt echt goed.

Dank jullie wel. Fijn dat er ook wat herkenbaarheid is (niet voor jullie natuurlijk maar ik voel me soms best alleen met m'n angsten).

Ja thuisarts is een fijne site. En goed idee om als het nodig is gewoon naar onze eigen huisarts te bellen voor overleg! Had ik niet aan gedacht.

Wat de angsten betreft (ik heb het niet alleen bij ziekte). Ik weet een beetje wat ik kan doen. Bewegen helpt goed tegen paniek, ben vanmiddag ook gaan wandelen en net met andere kind gaan buiten spelen. Afleiding in boek of telefoon ook. Dat ga ik vanavond doen. Als hij tenminste een beetje slaapt.

Mijn man weet ervan maar vind geruststellen moeilijk omdat hij zich bij zieke kinderen ook wel vrij vlot zorgen maakt (bij lange na niet zoals ik hoor). Hij geeft mij wel veel ruimte om te doen wat mij helpt.

Wat knap van je dat je op vakantie gegaan bent terwijl je dat zo eng vond! Hoe vonden je kinderen het tot nu toe? En jij zelf? Wel vervelend dat een van je kids nu ziek is geworden terwijl je op vakantie bent. Hoezo is dat een van je ergste nachtmerries? Ik bedoel, als hij in Nederland koorts heeft, raak je dan ook zo in paniek? Ik zou proberen te relativeren want het is ook niet zo dat je midden in de rimboe van Timboektoe zit. Ook in Denemarken hebben ze prima artsen en gezondheidszorg en spreken ze prima Engels. Sterker nog, toen ik ooit in het buitenland naar de dokter moest met mijn kind voelde ik me veel serieuzer genomen dan in Nederland. Als je graag advies wilt, zijn er ook meerdere mogelijkheden om in contact te komen met Nederland en als het écht nodig is ben je ook zo weer thuis. Adem in, adem uit. Hopelijk knapt hij snel wat op en kunnen jullie weer genieten van de mooie reis!

Wat knap van je dat je op vakantie gegaan bent terwijl je dat zo eng vond! Hoe vonden je kinderen het tot nu toe? En jij zelf? Wel vervelend dat een van je kids nu ziek is geworden terwijl je op vakantie bent. Hoezo is dat een van je ergste nachtmerries? Ik bedoel, als hij in Nederland koorts heeft, raak je dan ook zo in paniek? Ik zou proberen te relativeren want het is ook niet zo dat je midden in de rimboe van Timboektoe zit. Ook in Denemarken hebben ze prima artsen en gezondheidszorg en spreken ze prima Engels. Sterker nog, toen ik ooit in het buitenland naar de dokter moest met mijn kind voelde ik me veel serieuzer genomen dan in Nederland. Als je graag advies wilt, zijn er ook meerdere mogelijkheden om in contact te komen met Nederland en als het écht nodig is ben je ook zo weer thuis. Adem in, adem uit. Hopelijk knapt hij snel wat op en kunnen jullie weer genieten van de mooie reis!

Haha, nee de rimboe is het zeker niet. En ja, ook thuis heb ik last van stress en angst als een kind ziek is. Hier alleen nog net iets meer omdat het geen vertrouwde omgeving is. Relativeren kan ik prima, rationeel. Gevoelsmatig verandert dat echter niet direct iets. Maar inmiddels ben ik wel weer redelijk ok. Ook omdat de pcm z'n werk goed lijkt te doen. Wel zie ik wat op tegen de nacht, maar we zien wek hoe het gaat.

Dank voor je compliment! Tot nu toe ging het heel goed. Ik heb ook last van angst in de auto dus een lange reis is ook daarom een opgave maar eigenlijk viel dat deze keer echt enorm mee. Ook met de kinderen , zowel onderweg als op onze eerste vakantieplek en ze hadden het heek erg naar hun zin. Het ging juist allemaal wel heel goed, misschien valt dit daarom ook extra tegen 😅

Er is ook een app, "chat met de verpleegkundige". Trek er wel wat uurtjes voor uit, het duurt even voordat je antwoord krijgt. Die stelt vragen en geeft aan of het nodig is contact te zoeken met de spoedeisende hulp. Dat kan geruststelling geven.

Nu kun je niks meer doen, behalve slapen. Als je dan morgen in actie moet komen ben je tenminste uitgerust. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar het kan een mantra zijn. Die heb ik vorige week een aantal keer moeten herhalen naar mezelf toen er iets ernstigs aan de hand kon zijn met mijn jongste.

Poe wat een angst. Angst is zo vervelend (en niet helpend). Het kan als een bevestiging voelen dat je niet had moeten gaan.

Maar je doet niks fout en je had dit niet kunnen voorkomen. Kinderen worden nou eenmaal ziek en dat valt niet te plannen. Of krijgen koorts dat kun je niet voorkomen en dat is ook niet meteen erg. Pcm geven is perfect en verder rustig aandoen. Goed slapen, eten en drinken. En dan komt je kind er zeker weer bovenop.

Wat is je grootste angst? De onvoorspelbaarheid? Dat je kind niet beter wordt? Misschien kun je die opschrijven en daarvoor tegenargumenten of feiten over zoeken om jezelf gerust te stellen.

Goed om dingen te doen die je rustiger maken. Dit gaat voorbij echt. Ook fijn voor je kind als jij zo rustig mogelijk kunt blijven natuurlijk.

En heb je hier thuis hulp voor (gehad)?

Wat een fijne reactie Lot, dankje!

De onvoorspelbaarheid is het grootste probleem inderdaad. Dat geeft als het ware ruimte voor piekeren en doemdenken. Ik heb in het verleden wel hulp gehad maar niet heel specifiek voor de angsten, dat was meer een 'bijproduct' van iets anders zeg maar. Is ook pas de laatste jaren wat meer naar de voorgrond gekomen.
Ik zie het gelukkig niet als bevestiging dat we niet hadden moeten gaan hoor. Tot nu toe was het echt heel leuk en viel het me 100% mee. Dus dat is sowieso in the pocket 😄

Hij lijkt vandaag iets beter, of op z'n minst hetzelfde als gister een niet erger. Dat laatste is qua angst het belangrijkste. Heb zelf ook, voor het eerst in een paar dagen, wel goed geslapen. Dat helpt natuurlijk ook.

Wat fijn om te horen! Gelukkig houdt het je niet tegen om nog eens te gaan dan inderdaad! Anders zou ik er wel hulp voor zoeken want dit geeft toch wel onwijs veel stress zo.

Ja als het me echt gaat tegenhouden of belet in het dagelijks leven zal ik dat zeker doen.

Fijn dat het vandaag wat beter leek te gaan. Is het met jouw paniek en stress nu ook wat beter? Hopelijk hebben jullie gewoon verder nog een fijne vakantie waardoor jullie er uiteindelijk positief op terug kunnen kijken.