Welkom op Zeg maar Yes!

Hebben jullie vrienden die man zijn?

Een collega van mij heeft de afgelopen maanden veel naar mij geluisterd en voor mij betekend en inmiddels is er een vriendschap ontstaan. Ik ben daar ontzettend blij mee, maar ik merk aan alles dat mijn man het heel lastig vindt dat het een man is. Vriend voelt zich eigenlijk niet eens welkom bij mij thuis door de houding van mijn man. Dat vind ik heel erg jammer.

Er speelt totaal niks tussen ons behalve vriendschap. Als hij Truus had geheten was er niks aan de hand geweest gok ik zo.

Hebben jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? En hoe zou je er mee om gaan?

Ik heb 1 echt goede vriend en verder wel wat mannelijke kennissen waar ik gerust een biertje mee drink. Andersom heeft mijn vriend ook een aantal vriendinnen met wie hij afspreekt. Dat is hier nooit een issue geweest.
Wat vindt je man er moeilijk aan?

Ik heb een mannelijke vriend. Daar spreek ik ook wel mee af en hij komt hier ook wel. Ik ken hem al wel veel langer dan dat ik m'n vriend ken. Mijn vriend vindt hem ook aardig en dat is gewoon altijd prima.

Nu heb ik ook een mannelijke collega met wie het goed klikt. Nu in m'n verlof heb ik ook nog wel eens contact met hem. Ook met andere collega's overigens. Dit weet mijn vriend wel maar hij onthoudt dat niet eens denk ik..

@ Caulfield Dat het een man is denk ik.

@Joey vriend is twee keer bij ons thuis geweest en we hebben ook een aantal keer buiten werk afgesproken om te wandelen.

Ik vind het trouwens met al m'n vrienden, ongeacht geslacht meestal fijner niet thuis af te spreken. Behalve als k met vriendinnen incl kinderen afspreek. Maar in deze tijd is buiten de deur lastiger. Die vriend van mij eet hier nu af en toe, ook wel gezellig.

We hebben ook niet bij mij thuis gezeten (ik had het hierboven wel zo neergezet zie ik). Hij is één keertje soep blijven eten na het schaatsen en mij opgepikt voor een wandeling. Afgelopen maandag zou hij vanuit het werk een theetje komen doen in de zon, maar hij was niet direct enthousiast en vroeg zichzelf af waardoor dat kwam. Maar het komt dus omdat mijn man dus hem laat voelen dat hij niet welkom is.

We hebben ook niet bij mij thuis gezeten (ik had het hierboven wel zo neergezet zie ik). Hij is één keertje soep blijven eten na het schaatsen en mij opgepikt voor een wandeling. Afgelopen maandag zou hij vanuit het werk een theetje komen doen in de zon, maar hij was niet direct enthousiast en vroeg zichzelf af waardoor dat kwam. Maar het komt dus omdat mijn man dus hem laat voelen dat hij niet welkom is.

Ah dat is jammer. Wat zegt je man er zelf van?

Ik heb het gevoel dat mijn vriend zich er soms ook niet 100% fijn bij voelt dat ik met een aantal mannelijke collega’s net zo makkelijk afspreek of app oid als met mijn vrouwelijke collega’s. Dan vraagt ie soms net wat meer door ofzo. Wel beetje vervelend maar ik zou dat misschien zelf ook wel hebben, weet ik eigenlijk niet! Zou het sowieso leuk vinden als hij wat meer contacten zou hebben hehe dus ook vrouwen.

Als ik een van die mannen hier thuis zou willen uitnodigen zou ik het trouwens wel heel stom vinden als vriend daar niet normaal mee om kan gaan. Dan zou het wel onderwerp van gesprek worden bij ons, wat het nu dus niet echt is.

Hij zegt dat hij er geen moeite mee heeft. Ik zie ook wel wat vriend bedoelt; zijn non-verbale communicatie zegt iets heel anders.

Nee en andersom ook niet.

Vroeger had ik wel mannelijke vrienden, maar toen m'n beste mannelijke vriend me ineens op een serieuze liefdes date vroeg sloot ook hij aan bij het rijtje waarmee gewoon vriendschap niet mogelijk was.

Ik zou het ook niet waarderen als mijn vriend met een andere vrouw ging wandelen of iets. Daar ben ik veel te jaloers voor.

Oh grappig, mijn man heeft wel een vrouwelijke collega waar hij heel veel contact mee heeft. Kan goed met haar praten en ik denk daar dus helemaal niks van.

Wat jij zegt Zora, voel ik ook, als ik aan het appen ben kijkt hij nog net niet over mijn schouder mee.

Ik ben ook vrij jaloers aangelegd en zou er ook moeite mee hebben als mijn vriend een vriendschap zou hebben met een vrouw. Zeker als de relatie op dat moment in een wat dieper dal zou zitten, zou zo'n vriendschap voor mij wel als serieuze bedreiging voelen. Máár, ik moet er als kanttekening wel aan toevoegen dat ik het dan wel zou waarderen als mijn vriend haar bij ons thuis zou uitnodigen zodat we met zijn drietjes (of viertjes, als zij ook een partner heeft) een gezellige avond hebben en ik haar ook kan leren kennen.

Edit: Overigens heb ik er door de jaren heen wel veel meer mee leren dealen. Mijn vriend heeft een heel zachtaardig karakter, heel inlevend en staat altijd voor alles en iedereen klaar en dat matcht op de één of andere manier toch altijd beter met vrouwen dan met mannen. Heb ik in het begin wel echt aan moeten wennen, was constant op mijn hoede (na mijn relatie met een vreemdgaande ex).

Dat is dus ook wel de reden, Rixt, dat hij soep is blijven eten. Verder is hij 20 jaar ouder dan ik ben, dus in die zin ook geen bedreiging.

Ik heb een mannelijke oud collega waar ik wel eens mee ga lunchen of koffie drinken. Ik weet niet zeker of mijn vriend dat vervelend vind. Ik denk dat soms wel, maar volgens mij zit dat gevoel vooral bij mij en niet per se bij hem. Hij zegt niet dat hij het vervelend vindt. Op de een of andere manier heb ik er meer moeite mee het te zeggen als ik met hem afspreek dan als ik met een vriendin afspreek.

Hij zelf ging regelmatig naar de sportschool met een vrouwelijke klant van hem. Ik had daar geen moeite mee.

Ik heb twee mannelijke vrienden die ik al meer dan twintig jaar ken. Op de ene had ik een crush toen ik hem leerde kennen op m'n 15e, maar dat ging snel over en sindsdien is dit absoluut platonisch. Deze twee mannen zijn ook vrienden van elkaar, dus ik zag ze voor corona meestal tegelijk. We gingen dan eens per twee maanden ofzo ergens borrelen en eten. Nu met corona zie ik ze één op één, de ene wat vaker dan de andere omdat hij ook een kind heeft en op woensdag vrij is. Dan spreken we ook weleens met de kinderen af. Ze wonen allebei in Utrecht en omdat ik daar sinds anderhalf jaar in de buurt woon, is het afspreken juist weer makkelijker geworden. Ik ben blij met deze vrienden en m'n vriend kan er ook goed mee overweg (maar ziet ze niet zo vaak). Van jaloezie o.i.d. is absoluut geen sprake!

Jouw situatie is wel net even anders, ook vanwege jullie relatieproblemen. Ik kan me ergens het gevoel van je man dan ook wel voorstellen, ook al voelt het voor jou totaal onschuldig. Lastige situatie! Inderdaad misschien een idee om een keer met z'n drieën een avondje af te spreken, zodat zij elkaar ook wat beter leren kennen en weten wat voor vlees ze in de kuip hebben.

Lastig Jip.
Mijn 2 beste vrienden zijn van het mannelijk geslacht. In vorige relaties was dat soms weleens lastig, uiteindelijk heb ik gezegd dat die vriendschap meer waard is dan welke relatie dan ook. Dus of ze accepteren m'n vrienden of het is klaar.

J heeft er dus ook geen problemen mee. Ik zie omschrijf hun altijd als vriendinnen die toevallig een piemel hebben.

Ik zou dus 'gewoon' door de zure appel heen bijten en dat die vriend juist wel bij jullie komt en dat jullie gewoon doen zoals anders.
En betrek je man bij appjes.

Ik denk dat het wel extra lastig is omdat jullie door zwaar weer gaan er dan nu 'ineens' een man om de hoek komt kijken.

Jahoor.

Daarentegen kent mijn vriend bijna alleen maar vrouwen 🤣🤣

Ik ben er altijd open over geweest, dus hij is er niet opeens. Vriend heeft ook vooral vrouwelijke vrienden. Hij trekt ze blijkbaar aan, haha! Maar goed misschien is het voor mijn man ook een kwestie van wennen, ik heb nog niet eerder een mannelijke vriendin gehad.

Ik kan me het gevoel van je man ook wel voorstellen gelet op wat je eerder hebt geplaatst. Hij is waarschijnlijk al onzeker op dit moment en dit helpt dan niet.

Mijn vriend heeft wel wat vriendinnen maar die horen bij een groep en hebben op 1 na allemaal een relatie. Hij heeft daar weinig 1 op 1 contact mee. Maar ik zou eerlijk gezegd ook wel even moeten slikken als hij nu met een vrijgezelle vrouwelijke collega op de proppen komt met wie hij buiten werktijd afspreekt.
Omgekeerd denk ik dat hij het ook lastig zou vinden. Het moet uiteraard kunnen. Maar tussen kunnen en er volledig ok mee zijn zit nog wel wat ruimte.

Kun je mij een pb sturen met wat je bedoelt?

Vriend is overigens niet vrijgezel, al heel veel jaren gelukkig getrouwd.

Jip, doel je hiermee (met je vraag te PM-en) op de opmerking van Carra die refereert aan wat je eerder hebt geplaatst? Daar refereren toch meerdere forummers al aan?

Ik heb momenteel twee mannelijke vrienden. Eentje al sinds de middelbare school, hij is homo, dus dat is sowieso nooit een ‘dreiging’ geweest. En een andere die ik pas sinds een jaar of drie ken. Gelukkig heeft mijn man er geen problemen mee. Hij heeft zelf ook vriendinnen, dus had niet anders verwacht. Sowieso zou hij zich bij al mijn vriendschappen wel druk kunnen maken, aangezien ik ook op vrouwen val. Maar nee, we zijn getrouwd, hebben bewust voor elkaar gekozen en blijven dat ook doen, daar vertrouwen we allebei op.

Maar goed, ik heb makkelijk praten, want het gaat goed tussen ons. Ik kan me op zich wel voorstellen dat als de relatie minder lekker loopt, je vriendschappen van je partner eerder als dreiging ziet. Lastig, want ook al is het in principe zíjn probleem, wil je toch niet volledig aan zijn gevoel voorbijgaan denk ik, dat vergroot het ‘gat’ alleen maar.

Ik zou daar ook wel even aan moeten wennen denk ik. Omdat mijn vriend nooit echt vrouwelijke vrienden heeft. En ik wilde ook plaatsen wat sommige hierboven al zeggen, omdat jullie nu in een dip zitten kan ik zijn gevoel nog beter plaatsen.

Ik denk trouwens dat mijn vriend niet naar iemand anders zijn problemen zou kunnen luisteren en boswandelingen mee maken zonder dat hij die vrouw in kwestie leuk vind. Dat geeft hij altijd eerlijk toe. Met zijn vrienden doet hij andere dingen.

Ik heb wel een goede vriend gehad, hij geloofde wel dat ik daar geen bedoelingen bij had en keurde het niet echt af/deed er niks tegen. Maar zei soms wel dat hij het niet gek zou vinden als die persoon dan gevoelens voor mij zou krijgen.

@ Caulfield Dat het een man is denk ik.

Haha, dat is helder. Maar ik bedoel: kun je dat verder afpellen met hem, wat zit eronder?

Mijn vriend heeft trouwens wel een vrouwelijke collega die in onze woonplaats woont, ze is jong en vrijgezel, en ze gingen afgelopen jaar weleens een lunchwandeling maken. Ik maakte er soms een grapje over, maar echt jaloers ben ik niet. Ik denk dat m'n vriend wel de trouwste man is die ik me kan bedenken haha.