Welkom op Zeg maar Yes!

Ik als introvert/gevoelig mens ben soms nog wat zoekend en veroordelend over deze eigenschappen. Soms lees ik hier teksten van dames met veel zelfkennis hierover en die er ook heel open over te lijken zijn.

Hebben jullie nog tips? Wat werkt voor jullie? Hoe houden jullie balans en hoe laden jullie op? Hoe gaan jullie er mee om? Wat zijn valkuilen?

Zo heb ik best een druk en spannend weekje gehad emotioneel gezien. Veel mensen gezien en gesproken, buiten mijn comfortzone geweest. Nu ben ik leeg en had ik nog een afspraak staan met een vriendin vanmorgen. Mijn vriend wilde vanmorgen van alles met me bespreken en was toen ook nog teleurgesteld dat ik niet positief reageerde. Nu lig ik op de bank en weet dat dit tijd nodig heeft maar ben ik al aan het bedenken hoe ik het snelste weer kan opladen . Ik zit nog steeds in die rush.

Wat ik merk is dat ik geen shortcut heb om op te laden. Het duurt zolang het duurt. Het voorkomen van zo uitgeput raken werkt het beste maar is niet altijd mogelijk .
Ik ken inmiddels mijn grenzen goed, maar dat voorkomt niet dat ik er regelmatig nog wel overheen ga.
Wat mij helpt is van te voren erover praten met mijn vriend. Dus als ik een drukke week heb, bespreken wanneer en wat hij van me kan verwachten, of bespreken hoe we het zo kunnen regelen dat we samen de week het beste door kunnen komen. We spreken elke week de komende week door, gewoon voor de planning, maar als er aanleiding toe is komt dit dan ook aan bod. Doordat we hier goed over communiceren word ik niet ook nog eens thuis overvraagd, wat veel rust geeft. En over en weer zijn de verwachtingen dan duidelijk wat teleurstellingen voorkomt. Tuurlijk moeten er thuis ook wel eens dingen gebeuren als ik 'op' ben, maar als ik dan in overleg het uitzicht heb op een tijdje rust of geen plannen gaat dat vaak wel.

Ik laad op door alleen te zijn. Een stuk te lopen, of een serie te kijken. En soms door gewoon 1 of 2 dagen niks te vragen van mezelf.
Balans hou ik door dus elke week (samen) m'n week door te nemen. En door prioriteit te geven aan sporten, bewegen en gezond koken.
Valkuil is toch teveel willen doen en afspreken. Omdat ik afspreken met anderen wel heel leuk vind, het kost me alleen altijd energie. M'n energie doseren blijft de uitdaging.

Thanks Joey. Ik weet het ook wel, dat ik nu nog zo in ontkenning/weerstand zit betekent dat ik er nog midden in zit 🙁. Soms duurt dat wel een paar dagen ja.

Fijne voorbeelden geef je! Wandelen en slapen vind ik ook altijd fijn. Over series/tv kijken twijfel ik weleens omdat het wel nog meer prikkels zijn. Al ben ik wel snel geneigd om de tv aan te zetten. 24 kitchen vind ik ook heerlijk om te kijken. Lekker laagdrempelige tv.

Heel herkenbaar dit.
Ik zie mezelf altijd als een soort batterijtje wat langzaam leeg loopt en als ik dan alleen ben, voelt het inderdaad alsof ik weer een beetje oplaad.
Ik weet dat ik na een dag op kantoor of tijdens m'n studie na een collegedag volledig leeggelopen in de trein zat. Helemaal wazig voelde ik me dan. Ik heb ook heel snel hoofdpijn van dit soort dingen. Kan de intensiteit van een drukke werkweek dus goed voorstellen. Nu ben ik natuurlijk veel thuis maar heb onderschat hoe druk het leven met een peuter is. Dat is ook geen tijd alleen en kost me toch behoorlijk veel energie. Vooral dat geluid de hele dag om me heen. Ik merk dat ik steeds slechter tegen geluid kan. Tv kijken vind ik dus ook ontspannend maar alleen als ik echt kijk en niet op de achtergrond.
Ik laad echt op door alleen te zijn. Met m'n man 's avonds op de bank tv kijken ook wel hoor. Maar nóg meer door echt alleen te zijn.
Wandelen helpt mij ook en vind ik heerlijk maar daarna ben ik toch ook wel moe. En winkelen is echt totaal niet aan me besteed. Dat is alleen maar vermoeiend.

Ik merk dat ik door corona nog meer thuis zit dan anders en dat vind ik eigenlijk best lekker. Anderzijds raak ik daardoor nog meer in sociaal isolement. Het is goed voor me en toch ook niet goed voor me. Snap je dat?

Het aller aller fijnste vind ik reizen in m'n eentje. Wel de drukte van een stad om me heen maar dan zit ik in een soort eigen bubbel. Heerlijk. Ik mis het echt heel erg.

Oh ja, ik probeer de borstvoedings momentjes ook als rust te gebruiken, waar mogelijk. Dus geen prikkels van tv of telefoon. Vooral 's avonds in bed bij de laatste voeding vind ik dat heerlijk. Misschien wat voor jullie straks ook weer.

Ik heb die momenten ook echt nodig. Ik ben hoogsensitief en introvert. Op zich best een vermoeiende combi. Sinds mijn burn-out is mijn reservebatterij ook gehalveerd. Nou ja gehalveerd waarschijnlijk accepteer ik nu mijn Max batterij.

Wij hebben extreem veel regelmaat en een prikkelarm huis. Nu met kerst staat het wat voller maar ik ben blij als het straks weer leeg is.

Wat betreft acceptatie, je kan het niet veranderen, de een laad op door contacten en de ander door stilte en rust. In een volgend huis gaan wij ook echt een werkkamer maken en daar heb ik al besloten dat daar ook een stoel komt. Ons logeerbed hebben we weggedaan maar daar ging ik ook nog wel eens op loggen om een boek te lezen. Geluid is voor mij een trigger, daar wordt ik heel moe van. Ik heb echte stilte dus nodig om op te laden.

En wat voor mij heel belangrijk is is om mijn grenzen aan te geven. Te veel plannen in de weekenden is niet prettig. En pilates op vrijdagochtend is voor mij ook belangrijk. Ik moet echt sporten om mijn hoofd leeg te maken. Ik heb inmiddels een ritme van 3x per week en bedacht gister dat dat voor anderen wellicht veel voelt.

En het klinkt misschien suf maar ik ben ook heel erg gewend aan de wijk waar we wonen. De rust en de hoeveelheid groen zijn voor mij ook heel belangrijk om tot rust te komen.

Oh en ik heb sindskort ontdekt dat ik heel rustig wordt van Lego bouwen.

Oh ja herkenbaar Minx. Ik ben verhuist van een drukke stad met allemaal steen om me heen naar nu uiteindelijk een groen dorpje waarbij ik vanaf de eettafel uitzicht heb op weilanden. En afgelopen maanden realiseerde ik me hoeveel invloed dat heeft op de mate van rust die ik ervaar.
Sowieso laad ik ook op van in de natuur zijn, en als ik hier wandel is dat ongeveer automatisch in de natuur.

Ik heb er nog even over nagedacht en ik kom tot rust als ik m'n bubble in kan. Ik schreef eerder dat ik als ik tv kijk écht moet kijken. Dat klopt wel, dan ontspan ik zeker wel. Maar eigenlijk ontspan ik nog meer wanneer m'n man iets kijkt en ik niet mee hoef te kijken en juist m'n eigen bubble in kan duiken.
En ik denk dat dat de reden is dat ik het moederschap zo vermoeiend vind. Eigen bubble is daarbij natuurlijk totaal niet mogelijk. Dan sta je altijd 'aan' voor een ander. Wat ik met liefde en toewijding doe, maar wat dus wel vermoeiend is voor mij. Daarom vind ik 't 's avonds vaak prima dat m'n man weg is of dat hij iets kijkt wat hij wil. Hij snapt dat niet zo goed, wil ik dan niet iets kijken? Nee ik ontspan meer door gewoon te zitten, even 'uit' te staan.

Ik wil hier komende week nog wat uitgebreider reageren als ik achter de laptop zit (ipv telefoon). Maar ik wilde alvast een tip geven aan Marin (of misschien heeft de rest er ook iets aan): zou een noise canceling koptelefoon iets voor je zijn? Ik heb er sinds een tijdje een en ben er echt blij mee. Ik heb een vrij slechte focus en kan bijvoorbeeld moeilijk een boek lezen als mijn vriend tv kijkt, met de koptelefoon op gaat dat wel. Het filtert de echt aanwezige geluiden enigszins weg of maakt ze doffer zodat ik meer in mijn eigen bubble kom, iets wat ik heel fijn vind. Als je het gebruikt denk ik dat je je kinderen nog wel kunt horen maar het filtert wat. Misschien is het iets voor je om af en toe op te doen.

Ja die heb ik! Maar ik vind zelf dat ik dat echt niet kan maken als ik alleen ben met zoontje. Dat zou ik echt heel erg van mezelf vinden. In de avond zet ik 'm wel eens op juist als het ook al stil is, omdat het zo'n lekkere stilte geeft inderdaad, nog lekkerder dan gewone stilte.
Voor lezen lijkt het me ook een goed idee inderdaad, slim! Ik wil weer meer gaan lezen, heb onlangs paar boeken gekregen. Hele makkelijke, maar dan lees ik tenminste.

Ik heb geen tips geloof ik. In mijn relaties is het altijd een groot probleem geweest. Ondanks ik meteen heb aangegeven dat ik geen gangmaker ben, me niet fijn voel in (vrienden)groepen, feesten, partijen en borrels, valt dat in een relatie een partner die wel blij van gezelschap en sociale contacten wordt toch erg tegen. Want dan ben je toch niet gezellig of sociaal. Ik hou wel van gezelligheid. Maar gezelligheid vind ik meer in de hygge betekenis en niet per se in sociale activiteiten (buitenshuis). Ik ben niet heel sociaal. Maar ik heb prima vriendschappen (ook hele duurzame en trouwe), maar ik ben 1 op 1 veel beter. Maar goed een extraverte partner doe ik wel te kort. En de manier van extraverte vriendschappen ook. Dus vriendengroepen, meerdere koppels.

Ik merk dat in functies ook vaak gezocht wordt naar extraverte trekken. Ik kan dat wel, maar het kost me energie. Thuiswerken heeft me dit jaar dus ook heel goed gedaan. Ik heb een functie op de inhoud. Dus dat past me ook. Veel schrijven ook.

Ik ben alleenstaand, dus voel niet meer dat ik het sociale leven van partner te kort doe. Ik kan wel opladen bij mijn kinderen. En werken gaat prima als ik veel thuis kan werken. Doordeweeks laad ik op door ‘s avonds serie te kijken of te lezen. Dat doe ik nu al jaren. Dus mijn leven is erop ingericht en ik kom niks te kort. En ik beperk een ander ook niet. Zit nog wel bij een buurtvereniging en dat vind ik ook de hel. Maar zo lullig als je het enige huis in de straat bent die niet meedoet. Dus af en toe zie ik af. En ik kan prima sociaal wenselijk gedrag laten zien. Kost alleen energie.

Sociaal wenselijk gedrag in groepen lukt trouwens niet heel goed. Dan kan ik het alleen in werksituaties als ik een duidelijke rol heb. Zonder duidelijke rol of richting kan ik het niet goed volgen.

HG dat laatste vind ik ook heel herkenbaar. Groepsdynamiek is super lastig. Zeker als je alle signalen oppakt. Wat wordt er dan van je verwacht. Op het werk heb ik daar ook geen problemen mee. Sterker nog ik kan schakelen naar een leidinggevende rol waarbij ik de groep leid. Maar in groepen waar de rolverdeling niet zo duidelijk is ben ik ook aan het zwemmen.

In mijn relatie is dat weer niet zo lastig omdat we beiden die rust en regelmaat heel erg nodig hebben. Niet alleen wij maar J ook, daar merkte ik vanochtend al aan dat het een heftige dag zou worden want zijn emmertje zat vol. Nadat ik boodschappen gedaan had en gegeten ben ik rustig een serie gaan kijken en heb ik J echt een half uur zitten masseren, J kreeg vanmiddag nog wel een ontploffing maar daarna was het ook goed. De hele dag door zijn we met zijn drieën in onze bubbel geweest waarin we ook heel veel massage toegepast hebben en heel veel knuffels. Dus dat is hier ook een manier voor ons alle drie die heel goed werkt om te ontladen.

Wow dat laatste klinkt ook zo herkenbaar. Op mijn werk kan ik het ook. De rest ga ik nog later op reageren!

Ben ik daarom zo extrovert aanwezig als introvert, omdat ik mijn rol weet binnen de groepsdynamiek? Dat is dan wel een eyeopener, omdat het me altijd verbaasd heeft over mijn gedrag tijdens het werk.

Ik heb een denk-vu. Er is al eerder een topic hier over geweest, met dezelfde nietkloppende tegenstelling van introvert-aanwezig in groepen.

Introvert zijn betekent niet dat je een muurbloempje bent in sociale situaties. Je kunt sociaal heel handig en aanwezig zijn, en tegelijkertijd introvert. Ik zit zelf ook in die club.

Ik heb een denk-vu. Er is al eerder een topic hier over geweest, met dezelfde nietkloppende tegenstelling van introvert-aanwezig in groepen.

Introvert zijn betekent niet dat je een muurbloempje bent in sociale situaties. Je kunt sociaal heel handig en aanwezig zijn, en tegelijkertijd introvert. Ik zit zelf ook in die club.

Ik lees toch eigenlijk bijna overal dat introverte mensen op de achtergrond blijven in groepen.

https://npofocus.nl/artikel/7734/wannee ... -introvert

Zomaar een voorbeeld. Introvert is niet verlegen en niet sociaal onhandig. Maar in groepen voelen introverten zich niet op hun best. Of ik heb echt iets gemist.

Ja, maar dat je niet op je best bent betekent niet dat je dus ook direct minder aanwezig bent.

Dat bedoel ik met dat het helemaal niet gek is wanneer een introvert wél aanwezig is in een groep mensen. Misschien zelfs wel het hoogste woord heeft. Het kan allemaal.

Ik kán wel op de voorgrond treden maar het is niet mijn natuur. Dat kost extra energie, het is een bepaalde rol die ik dan aanneem. In groepjes ben ik bijna altijd degene die gewoon stil is en luistert. Betekent niet dat ik het niet naar m'n zin heb, ik kan dan ook genieten of het leuk hebben.

Ja, maar dat je niet op je best bent betekent niet dat je dus ook direct minder aanwezig bent.

Dat bedoel ik met dat het helemaal niet gek is wanneer een introvert wél aanwezig is in een groep mensen. Misschien zelfs wel het hoogste woord heeft. Het kan allemaal.

Snap ik wel. Maar dan zit er dus niet een niet kloppende tegenstelling in dit topic. Want er zullen ook veel introverten zijn die niet aanwezig zijn in groepen en het niet fijn vinden. Misschien wel kunnen door aangeleerd gedrag. En ik denk dat de link tussen teruggetrokken zijn in groepen en introvert karakter wel degelijk bestaat. En niet per se niet kloppend is. Wil niet zeggen dat iedere introvert hetzelfde is.

Ik kan het ook wel in privé sfeer en kan me er ook een beetje in mee laten slepen. Achteraf ben ik dan moe en voel me ook niet helemaal mezelf. Alsof ik ‘gek’ heb gedaan.

Ja, maar dat je niet op je best bent betekent niet dat je dus ook direct minder aanwezig bent.

Dat bedoel ik met dat het helemaal niet gek is wanneer een introvert wél aanwezig is in een groep mensen. Misschien zelfs wel het hoogste woord heeft. Het kan allemaal.

Snap ik wel. Maar dan zit er dus niet een niet kloppende tegenstelling in dit topic. Want er zullen ook veel introverten zijn die niet aanwezig zijn in groepen en het niet fijn vinden. Misschien wel kunnen door aangeleerd gedrag. En ik denk dat de link tussen teruggetrokken zijn in groepen en introvert karakter wel degelijk bestaat. En niet per se niet kloppend is. Wil niet zeggen dat iedere introvert hetzelfde is.

Die niet kloppende tegenstelling noemde ik als reactie op de verbaasde post van Isles. De verbazing van haar suggereerde dat het vreemd was dat een introvert toch heel aanwezig kan zijn.
Verder met jou eens.

Ik snap je Marin. Het is heerlijk om in balans te zijn qua prikkels (of nouja niet overprikkeld te worden) maar dan mis je wel weer wat bruisende prikkels die het leven ook weer leuk maken. Het blijft altijd balans zoeken he. Dat wazige gevoel herken ik ook. Dagje winkelen vind (vond) ik leuk maar werd ook altijd dol van het licht en alle spullen. Nu kan ik soms ook bijvoorbeeld naar het tuincentrum gaan en binnen erg buikpijn krijgen. Dan ga ik maar weer naar huis. Ik denk omdat mijn leven nu al zo vol zit met prikkels dat mijn lichaam sneller stop zegt. Ik baal daar dan wel van maar luister er wel naar. Ik ben ook wel een beetje een dromer en laat me vaak meeleiden door wat er gebeurd. Als ik duidelijk een plan heb heb ik het al iets minder. Als ik bijvoorbeeld met mezelf afspreek ik ga alleen naar de planten afdeling en koop 1 plant en pot en mag er 20 minuten over doen (bijvoorbeeld) gaat het vaak al veel beter. Ik moet mezelf ook gewoon een beetje begrenzen denk ik. En het ligt ook aan alle andere dingen die die week al zijn gebeurd, soms kan ik echt vanalles aan en soms niks.

Snap dat het leven met kinderen niet echt rust geeft. Mijn zoon komt nu ook in de leeftijd en vragat op een heel andere manier aandacht. Ik kan me met hem nooit terugtrekken hij heeft met constant nodig (logisch). En als ik even niet helemaal beschikbaar ben dan gaat hij ook meteen extra aandacht vragen. Hier heb ik nog geluk dat hij een flink middagdutje doet. Dat is even niks tijd (als ik slim ben). Natuur vind ik ook wel fijn. Reizen zoals jij beschrijft vind ik zelf ook best veel prikkels, al kan je natuurlijk wel alles op je eigen tempo doen . En lekker de hele dag niks met iemand bespreken en lekker met jezelf zijn lijkt me dan ook wel lekker. Mijn vriend praat ook best veel en nu ik zo moe ben denk ik aiii even niet graag. Hij is natuurlijk ook altijd thuis nu. Borstvoedingsmomentjes herken ik ook, probeerde daar ook echt even bij stil te staan, baby aan te kijken en rust te nemen. Al vond ik dat borstvoedingsproces ook wel weer energie vragen van mijn lijf .

Ik heb nooit echt in het heel drukke deel van de stad gewoond (zoals Amsterdam binnenstad). En dat zou ook niks voor mij zijn. Wel in de stad gewoond maar wel wat buitenaf en ik heb echt altijd dichtbij een bos gewoond dus dat is heerlijk en doet me ook goed.

Vajen: op mijn werk (kinderen) heb ik ook een aantal kinderen met een heel hoog stemgeluid en die ook veel/vaak huilen/mopperen. Soms komt dat ook echt heel hard binnen. Ik dacht laatst ook zal ik eens watjes in doen om het iets te dempen. Ik vind het ook heerlijk om onder water te zwemmen of in bad kopje onder te gaan, of oortjes in. Even iets verder van alle geluiden af. Maar ik vond het toch stom om dat te doen en het wisselt ook per dag hoeveel last ik ervan heb.

HollyGolightly: lastig van je relaties, val jij dan vaak op extraverte types? Mijn vriend is ook introvert en vind het ook heerlijk om alleen te zijn. Wij zitten dan ook vaak apart in de avond, kijken of eigen ding of ik ga al lekker in bed of in bad liggen. We hebben wel een (of soms meerdere) vaste avonden dat we samen iets doen. Of gewoon als we daar zin in hebben. Wij zijn ook geen mensen met 100 vrienden en feestjes. Dus daar heb ik misschien maar geluk mee. Fijn dat het thuiswerken je meer energie geeft, ook wel leerzaam. Hopelijk kun je dit straks zo vasthouden. Jij hebt ook 3 kinderen, hoe ervaar je dat? Voelt dat niet altijd als aan staan. Of pak jij echt je momenten? Op drukke momenten zou ik ook weleens alleen willen zijn, ik merk ook dat als partner dan weg is we veel minder moeten bespreken en het juist rust geeft dat ik weet dat alles op mij neer komt. Maar in andere dingen is het natuurlijk heeel fijn dat we elkaar kunnen helpen. Wat doet zo'n buurtvereniging dan? Is dat gezellig samen komen?

Minx: ik heb wel vaker dingen van jouw gelezen en het klinkt wel alsof jullie een heel stabiel en georganiseerd leven hebben. Wel fijn na alles wat je hebt meegemaakt. Masseren is ook fijn ja, dan komt het even letterlijk los. Ik had vandaag ook een pittenzakkussen gebruikt en die warmte en ontspanning was ook even heel fijn.


Isles: heb dat al vaker van je gelezen. Ik merk soms ook dat ik in mijn werk mezelf echt kan verbazen terwijl als ik op mijn werk kom in de privesfeer, zonder duidelijke rol heb ik dat bijvoorbeeld al weer veel minder. En ben ik echt even zoekende.

UN: van jou ook weleens gelezen dat je introvert bent inderdaad. Vind dat soms ook wel lekker verhelderend. Zo schreef jij laatst iets over je nieuwe baan, dat het wel even wennen is (of iets dergelijks) maar dat je dat van jezelf kent en dat het gewoon even tijd nodig heeft. Dat vind ik dan zo verfrissend. Ik kan daarin soms teveel van mezelf verwachten wat me dan natuurlijk weer lekker tegenwerkt. Accepteren en herkennen is al zo prettig.

Zo dat was hem geloof ik .