Zeg maar Yes

Wellicht omdat ze een heleboel patiënten moesten verzetten en uit eigen ervaring weet ik dat de meeste patiënten de telefoon niet opnemen, waardoor je niet verder komt.
Ik heb ook weleens gedacht dat het misschien effectiever is om inderdaad direct contact te hebben door te bellen, maar dus geen gehoor en als je patiënten van maandenlang moet verzetten, gaat het per post effectiever.

Nou, Claire - Nijntje maakt het heel persoonlijk. ‘Hoe kan die planner zichzelf recht aankijken’ alsof het een persoonlijke aanval is op Nijn en medepatienten. Ze bonken je niet bewust achteraan, daar zal heus een systeem inzitten. Wil niet zeggen dat je niet even op nette manier kan aangeven of je wat eerder kunt.

Bovendien gaat het voorbeeld van een tandarts niet helemaal op, omdat een tandartsenagenda veel flexibeler is. Dat zijn meest afspraken van tien minuten (controle), vijftien tot dertig minuten voor een vulling. En dan inderdaad wat langere afspraken die moeilijk te verzetten zijn. Juist die korte afspraken kun je makkelijk hier en daar tussen duwen of je schuift even hier en daar.
Bij een psycholoog gaat het om afspraken van al gauw een uur minimaal. Met de wachtlijsten van tegenwoordig is het helaas logisch dat de agenda's geen gaten hebben van uren. Dat betekent dus ook dat als afspraken verzet moeten worden, de eerste vrije plaatsen een behoorlijk eind verderop zitten. Het is natuurlijk ook niet logisch om álle patiënten naar achteren te schuiven.

Dus hoe logisch de frustratie van Nijn ook is - ik zou ook not amused zijn - ik ben ook enigszins bekend met hoe agenda's werken.

Maar is dat persoonlijk maken ergens niet heel logisch? Je staat niet op die wachtlijst voor een schimmelnagel natuurlijk. Als Nijn ergens psychisch mee in de knoop zit dan kan het zomaar zijn dat dat haar reactie versterkt. Ik begrijp haar felle reactie wel, en dat er een systeem in zit dat weet ze diep van binnen vast ook wel, maar wil graag geholpen worden en weet het misschien zelf even niet zo goed meer. Rationeel blijven redeneren is dan gewoon echt even heel lastig.

Eens met Maple. Nijn dropt hier haar frustraties, ze zal dit heus niet zo tegen die planner zeggen. Wachten op hulp is zo frustrerend, kan je eindelijk terecht moet je nog 4 maanden wachten

Ik raakte al in paniek toen ik eindelijk de moed had om naar de huisarts te gaan met mijn klachten, naar de poh werd verwezen maar dit duurde wel even ivm feestdagen en ze belde af ivm ziekte. Zeiden ze ook weer 3 wkn wachten. Toen zij zeiden; sorry mevrouw maar wij zitten met ons handen in het haar nu antwoordde ik dat ik dat ook zit. Uiteindelijk viel er iemand uit en kon ik eerder terecht.

Zelf werk ik ook binnen een ggz instelling, een cliënt wacht bij ons nooit langer dan een week als iemand ziek is of iets dergelijks.

.

Zoals ik het lees, bevestigen alleen de reacties hier al dat het geen uitzondering is wat nu is gebeurd. Maakt het absoluut niet minder kut, maar meegaan in irrationele uitspraken lijkt me net zo goed niet wenselijk. Dan wordt die ander bevestigd en dat versterkt eerder dan dat het een emotie afzwakt.

In dit geval vind ik ook daadwerkelijk dat er veel teveel wordt ingevuld door nijntje. En zeggen dat het niet haar probleem is, begrijp ik niet goed. Het is nu wel degelijk het probleem ook van nijntje, anders was dit topic er überhaupt niet geweest, lijkt me. Dan kun je bij wijze van spreken gaan stampvoeten dat je er niet mee akkoord gaat en dat je na 30 jaar eens voor jezelf opkomt, maar ze is gewoon afhankelijk en dat aspect maakt het m.i. zo belabberd nu.

Thanks voor alle reacties. Zoals ik al zei kan ik echt wel begrip hebben voor wachtlijsten en de mensen erachter. Zijn tenslotte ook mensen zoals jij en ik. Maar net wat iemand hierboven zegt: het is niét net zoals de tandarts, maar was dat maar zo, dan zou het normaler zijn dat dit soort hulp er gewoon altijd is. Er zit sowieso nog een enorm stigma op psychische hulp en het kost ook tijd voor jezelf om die hulp uberhaupt aan te gaan. En als je dan behandeld wordt als nummer, ja dan vraag ik mij wel serieus af hoe zo'n planner zichzelf kan aankijken. Je kan ook bedenken om dat even persoonlijk sámen in te plannen en mee te denken, dat kost namelijk ook nog eens minder tijd dan de communicatie die er nu ontstaat...

Los van dat alles lijkt me ook dat je een medewerker vervangt die maandenlang uitvalt. Kost misschien een maand vertraging, maar geen 4.

.

Zo bedoelde ik het niet Dobby.
Maar met stigma bedoel ik dat er zeker meer zou veranderen als psyschische hulp wat normaler zou zijn in de samenleving. Maargoed, dat is een andere discussie.

Anyway, ik krijg net bericht dat ik in april mijn intake heb. Superfijn, en dat heb ik ze ook gezegd .