Welkom op Zeg maar Yes!

Ik word echt helemaal gek van mezelf Er zijn hier vast meer mensen die overspannen zijn (geweest), herkenning is altijd fijn! Ik heb al jaren een paniekstoornis, wat gelukkig beter gaat nu ik sinds 3 maanden medicatie slik. Alleen heb ik nu andere klachten gekregen, typsiche overspannenheidsklachten. Ik zit sinds een paar weken voor 50% in de ziektewet, moet nu gaan beginnen met opbouwen. Maar ik trek het zo slecht, moet vanmiddag werken en heb de halve nacht liggen piekeren/paniekeren omdat ik mijn takenpakket moet uitbreiden. Ik ben ook zo moe constant en kan op mijn werk niks overzien. De bedrijfsarts heeft een heel schema gemaakt maar als ik daar aan denk raak ik al in paniek. Jemig, hoe kom ik hier nou ook weer doorheen?

Aangeven, aangeven dat je dit niet trekt. Kennelijk wordt er nu te veel van je gevraagd.

Ik zit op dit moment ook in de ziektewet vanwege overspannenheidsklachten. Ik heb me 31 augustus ziek gemeld en zit nu op twee halve dagen en bouw 1 uur per twee weken op. Ik moet nog wel steeds de stressfactoeen vermijden. Bij mij is het zo dat ik mijn energie uit mijn reserves heb opgemaakt. Daardoor moet ik die reserves opnieuw opbouwen. Kun je niet een nieuwe afspraak met de arboarts maken? Sowieso moet je je grenzen goed aangeven om te kunnen herstellen. Sterkte!

Aangeven dat het je niet lukt. Wat niet gaat, gaat niet en daar kan niemand anders over beslissen dan jij. Jouw lichaam en geest schreeuwen dat je overwerkt bent en het niet kan. Luister er naar. Jij moet met dat lichaam leven en moet het niet nog meer naar de filestijnen sturen.

Sinds wanneer heb je die paniekstoornis? Ik heb zelf paniekaanvallen wanneer ik oververmoeid ben. Soms had ik niet eens door dat ik het was en was dit een teken van mijn lichaam dat ik echt moest kappen. Ik was heel goed in het constant over mijn grenzen gaan dat ik niet beter meer wist. Luister naar je lichaam!

Ik raakte op 23/24e leeftijd eerst overspannen door de thuissituatie, om vervolgens paniekaanvallen te krijgen. De omgekeerde wereld dus. Ik heb gemerkt dat rust, reinheid en regelmaat mij erg helpen. Ook merk ik dat wanneer ik het te druk krijg, mijn depressieve klachten en paniekaanvallen terugkeren. Ik gedij echt het beste bij de drie R's.

Sterkte, ik weet wat je voelt en ook dat dit niet is wat je wilt voelen.

Lejow, ja daar heb je helemaal gelijk in, maar dat vind ik juist zo moeilijk! Maar ik heb het wel gedaan toen ik jouw berichtje las, bedankt daarvoor. Gelukkig reageerde mijn bazin wel goed, dus na een potje huilen heb ik alsnog een paar uurtjes kunnen werken gelukkig.

Maddie, ben jij wel helemaal thuis geweest van je werk? Ik heb me 2 dagen ziek gemeld en daarna ben ik meteen weer halve dagen begonnen. Nu na 4 weken halve dagen werken moet ik al gaan opbouwen. Ik vind het zo snel allemaal, heb helemaal nog niet het idee dat ik voldoende tot rust ben gekomen. Op mijn vrije dagen heb ik altijd therapie en doe ik exposure-opdrachten, dus dat kost ook zoveel energie. Ik heb over 3 weken weer een afspraak bij de arbo. Hoop dat het met jou ook snel beter gaat!

Marilyn, die paniekaanvallen heb ik nu zo'n 2.5 jaar. Zijn erger geworden sinds ik bij mijn huidige werk ben komen werken en na wat heftige persoonlijke gebeurtenissen. Maar vind het zo raar dat ik nu die overspannenheidsklachten heb terwijl ik al jaren met paniekaanvallen worstel. Nouja, een brein zit ook raar in elkaar.

Fedora, dankjewel!

Zeker aangeven bij je bedrijfsarts. Kennelijk is het schema niet goed voor je en ga je alsnog over je grenzen heen, omdat er toch teveel van je wordt gevraagd.

Paniekaanvallen zijn vaak een voorfase van overspannen zijn, dus zo gek is het niet hoor

Aangeven dat het je niet lukt. Wat niet gaat, gaat niet en daar kan niemand anders over beslissen dan jij. Jouw lichaam en geest schreeuwen dat je overwerkt bent en het niet kan. Luister er naar. Jij moet met dat lichaam leven en moet het niet nog meer naar de filestijnen sturen.

Ik snap wat je zegt, maar helaas gaat dit tegenwoordig niet meer zo makkelijk op in loondienst. De Wvp bakent af en er zijn nu vastgestelde hersteltermijnen voor bepaalde klachten i.c.m. opbouwen van de uren. Uiteraard zijn er wel mogelijkheden als het echt niet gaat, maar als je je al overspannen voelt is dit zeker geen pretje om die molen in te gaan. Het geeft vaak nog meer stress, doordat je maar net een geduldige werkgever moet hebben en niet iedereen treft zo'n werkgever.

Dan nog moet je wel naar je lichaam gaan luisteren. En wat niet kan, kan niet. Ook niet als een werkgever zegt van wel.

Natuurlijk ben ik het met je eens. Ik schets alleen het bredere plaatje en een werkgever kan daarin helaas heel vervelend gaan doen op den duur. Daar moet je wel sterk voor in je schoenen staan en als je overspannen bent, is dit niet makkelijk.

Guattari, dat is helemaal waar. Ik heb alleen het idee dat ze me wel heel erg snel aan het werk willen. Als ik het vergelijk met overspannen/burned out collega's, die zijn wel (bijna) een jaar bezig geweest en ik moet na een paar weken al opbouwen. Als ik dit schema volg zit in eind van het jaar weer op volledig, binnen 3 maanden dus. Na een huilbui vorige week heeft mijn werkgever wel aangegeven dat het maar een advies is, dus dat ik er niet te zwaar aan moet tillen. Hopelijk meent ze dat ook.

Ik probeer zoals Marilyn zegt goed naar mijn lichaam te luisteren maar het is heel erg moeilijk. Heb de laatste dagen weer ontzettend slecht geslapen en erg veel last van nachtmerries/herbelevingen. Heb zaterdag de hele ochtend in bed gelegen om bij te komen van vrijdag, gisterochtend ook de hele ochtend geslapen zodat ik 's middags naar Flavourites zou kunnen. Nu ben ik weer gesloopt, ben zo moe. Maar moet straks dus 5 uur werken :-( Ik zie wel hoe het gaat, anders woensdag maar weer aangeven bij mijn werkgever.

Ik ben geen week helemaal thuis geweest. Ik heb het geluk dat ik ouderschapsverlof heb en dus maar naar twee hele dagen toe opbouw. Ik zit nu op twee halve en ga vanaf volgende week elke twee weken een uur erbij pakken. Maar ik heb een hele prettige arboarts. Wat naar dat ze zo snel willen. Kan je psycholoog hierin nog iets betekenen misschien?

Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis, heb jij hetzelfde? Mag ik vragen wat voor medicatie je gebruikt? En wat doe je verder qua therapie, mindfulness, yoga, beweging etc?

Een paar weken geleden voelde ik ook ineens enorm veel stressklachten opkomen. Zo naar. De constatering dat je gestresst bent roept dan ook weer paniek op, heb jij dat ook?

Het is al hartstikke goed dat je je bewust bent van hoe je je voelt en dat je lichaam nu een signaal afgeeft. Wat rot dat je dat nu niet alle aandacht kan geven door je werk. Wat voor taken moet je doen, is het werk zelf ook stressvol?

Als ik je laatste post lees, denk ik dat je je ritme in de war aan het schoppen bent. Slapen helpt niet altijd tegen moeheid helaas. Is het haalbaar om op vrije momenten overdag even te gaan wandelen of fietsen o.i.d? Zoveel mogelijk bewegen, 's avonds geen koffie of suiker, 's avonds geen schermpjes, en dan proberen je slaap gewoon tussen 22u en 7u ergens te pakken.

Ik heb een paniekstoornis en straatvrees. Ik gebruik citalopram en heb iedere week cognitieve therapie en daarnaast ook exposuretherapie. Die exposure-opdrachten doe ik zelf ook nog meerdere keren per week. Ik doe aan mindfullness, sporten gaat momenteel niet echt en vind ik ook niet echt leuk om te doen. Behalve hardlopen, maar dat is niet echt haalbaar nu. ik doe wel veel dingen op de fiets trouwens!
Qua slapen heb ik vanalles geprobeerd, er zijn ook dagen dat ik eerder opsta, maar ik ben vooral 's middags al heel erg moe. Dan ga ik niet slapen hoor, meestal werk ik dan. Maar het is echt een intense moeheid die dan over me heen valt. Ik drink ook niet zoveel koffie meer (2 per dag) en eet heel gezond, lees altijd even voor het slapen gaan om tot rust te komen. Ik denk echt dat die moeheid niet door mijn leefstijl komt, maar misschien zit ik er naast.
Mijn werk is wel echt heel stressvol, druk en veel personeelstekort. Is ook werk waarbij je je goed moet concentreren en fouten maken gevaarlijk kan zijn. Daarnaast ben ik ook ontzettend perfectionistisch dus daar ga je al..

Natuurlijk ben ik het met je eens. Ik schets alleen het bredere plaatje en een werkgever kan daarin helaas heel vervelend gaan doen op den duur. Daar moet je wel sterk voor in je schoenen staan en als je overspannen bent, is dit niet makkelijk.

Ik denk dat het hoor het merendeel van de mensen geldt die overspannen zijn is dat ze moeilijk nee kunnen zeggen of grenzen kunnen stellen, anders kom je meestal niet in deze situatie. Samen met hard voor jezelf zijn en perfectionisme, een killercombi.

Ik ben het overigens niet eens met het overdag niet naar bed moeten gaan. Ik ben er namelijk van overtuigd uit ervaring en uit ervaring van mensen met een burn out in mijn praktijk dat je echt naar je lichaam moet gaan luisteren, dus ook slapen overdag. Geef er aan toe. Op den duur wordt dit minder. Het krampachtig vasthouden aan het niet mogen slapen, dan ben je niet met herstel bezig. De meeste mensen met een burn out hebben te lang teveel van hun lichaam en geest gevraagd. De weg naar herstel is er juist eentje van vooral leren aanvoelen wat JIJ nodig hebt. Als je lichaam moe is, geeft het al aan dat het rust nodig heeft. Ga je er weer niet naar luisteren, ben je weer met hetzelfde bezig.

Ik heb een paniekstoornis en straatvrees. Ik gebruik citalopram en heb iedere week cognitieve therapie en daarnaast ook exposuretherapie. Die exposure-opdrachten doe ik zelf ook nog meerdere keren per week. Ik doe aan mindfullness, sporten gaat momenteel niet echt en vind ik ook niet echt leuk om te doen. Behalve hardlopen, maar dat is niet echt haalbaar nu. ik doe wel veel dingen op de fiets trouwens!
Qua slapen heb ik vanalles geprobeerd, er zijn ook dagen dat ik eerder opsta, maar ik ben vooral 's middags al heel erg moe. Dan ga ik niet slapen hoor, meestal werk ik dan. Maar het is echt een intense moeheid die dan over me heen valt. Ik drink ook niet zoveel koffie meer (2 per dag) en eet heel gezond, lees altijd even voor het slapen gaan om tot rust te komen. Ik denk echt dat die moeheid niet door mijn leefstijl komt, maar misschien zit ik er naast.
Mijn werk is wel echt heel stressvol, druk en veel personeelstekort. Is ook werk waarbij je je goed moet concentreren en fouten maken gevaarlijk kan zijn. Daarnaast ben ik ook ontzettend perfectionistisch dus daar ga je al..

Waarom werk je nu nog als je een burn out hebt?

Ik ben overigens uit mijn overspannenheid gekomen door echt zoveel mogelijk te luisteren naar mijn lijf. Dat betekende dat ik 's middags vaak in bed lag. En soms in de nacht wel eens wakker lag. Ik heb dit eerder gehad jaren terug en toen bleef ik ermee lopen. Nu echt bewust bij mezelf stil gaan staan en toen ging het herstel echt vele malen sneller. Paniekaanvallen en angst onstaat doordat je hersenen in de stress schieten omdát je te ver bent gegaan. Het lichaam maakt constant stresshormoon aan. Rusten betekent weer het ervaren van veiligheid in je lichaam.