Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben hoogsensitief en ik merk dat ik de laatste tijd (ik denk dat het erger is geworden sinds ik een kind heb) dat ik er echt veel last van heb dat ik de stemming van anderen zo aanviel en overneem. Mijn vriend is momenteel erg gestrest en veel te druk en hij was net heel even thuis, en nu zit ik te huilen en heb ik een opgezette keel van de stress. En het is niet eens mijn eigen stress.

Ik vind het soms echt naar, als iemand verdriet heeft, word ik ook verdrietig. Dan lijkt het net of ik het naar mezelf toe trek, wat natuurlijk helemaal niet de bedoeling is. Soms ook gênant, dat ik verdrietig word van de emotie van mensen die ik amper ken. Ik merk ook dat ik me soms afzonder van mensen die zich niet goed voelen, omdat ik die emoties zo heftig voel. Ik wil dat helemaal niet, ik wil er juist kunnen zijn dan voor diegene.

Herkent iemand dit? Hoe gaan jullie er mee om?

Ja zeker herkenbaar. Het is heel lastig om je daarvoor af te sluiten en moet eerlijk zeggen dat mij dat ook niet goed lukt. Sommige mensen kunnen mij helemaal 'leeg zuigen' qua energie als die van hun niet goed is, bijvoorbeeld. Maar stemmingen kan ik (soms) ook overnemen. Vooral van mensen die echt dicht bij me staan zoals mijn man neem ik het gemakkelijk over.

Ik heb eigenlijk geen tips hoe ik er mee om ga, maar wie weet iemand anders wel dat ik er ook wat aan heb.

Gedeeltelijk wel herkenbaar. Ik ben een enorme spons en het lijkt wel of dat de laatste jaren alleen maar erger is geworden. Heel vermoeiend en vervelend. Ik probeer tegenwoordig veel afleiding te zoeken in tijd voor mezelf. Even afsluiten en een serie kijken of boek lezen. Zodat ik mijn gedachten helemaal uit kan zetten. En lang en veel douchen. Maar dat is dan weer niet zo goed voor het milieu.

Ik lees mee voor tips.

Douchen helpt bij mij ook, gek hè? Alsof dat water je met het geluid en gevoel helemaal afsluit van wat er in je heen gebeurt. En de natuur in gaan helpt ook heel goed bij mij.

Ik herken dit heel goed. Kost me veel energie. Kan er momenteel wel goed mee omgaan. Wat ik er aan doe:
Veel tijd voor mezelf inplannen (belangrijkste).
Bewust kiezen om naar bepaalde feestjes of afspraken wel/niet te gaan en evt daarna tijd voor mezelf inplannen.
Vaak de natuur in.
Als iets of iemand me veel energie kost dmv visualisatie bij mezelf proberen te blijven. Of dmv bijv als mantra: dit verdriet is niet van mij, deze stress is niet van mij, ervoor zorgen dat ik het minder overneem.
Door mediteren en yoga helpen die visualisatie en mantra's vaak redelijk.

Edit: en douchen ja!

Ja heel erg! Ik voel de sfeer in een ruimte direct en van andere mensen ook. Ik laat daardoor makkelijk over me heen lopen want ik pas me dan heel makkelijk aan iemand aan zodat die het fijn vindt.

Ik heb niet echt een tip voor dat soort momenten zelf behalve dat ik echt tijd voor mezelf nodig heb. Echt even niemand anders dan m'n eigen hoofd.

Douchen helpt mij ook en ik doe nog wel eens de tip die ik van psycholoog kreeg 20 jaar geleden: ik ga in bed liggen, niet met de intentie om te slapen maar ik ga liggen met oordoppen in en probeer op nul te gaan. 9/10 keer val ik wel in slaap maar vaak maar kort, en dan is het net alsof ik reset heb gehad. De shakti mat helpt hier ook bij.

Ik had altijd veel last van emoties of spanningen die in een ruimte hangen. Tegenwoordig kan ik het veel meer af laten ketsen door er iets over te zeggen, of het in mijn verbeelding echt te laten afketsen. Ik heb er steeds minder last van lijkt wel!

Héél herkenbaar en enorm vermoeiend! Vooral als mensen zenuwachtig of opgewonden zijn ergens over slaat dat meteen op mij over. Maar de stemmingswisselingen van mijn peuterpuber zijn ook killing, ben soms echt helemaal op als ze weer zo'n bui heeft.

De shaktimat wil ik er weer eens wat vaker bij pakken in combinatie met een rustig muziekje of een meditatie. In bad liggen vind ik ook wel ontspannend, maar wat ik echt al te lang niet heb gedaan en wat m'n hoofd wel goed leeg maakt, is in m'n eentje naar de bios gaan. Geen afleiding van telefoon of wat dan ook, maar gewoon focussen op de film en verder niks.

Oh ja de Shaktimat is een goeie hiervoor idd. Ik visualiseer altijd dat ik op een rivier drijf. Ooit gelezen in een boek.

Ik herken het ook heel erg. Twee tips die mij in de heat of the moment eigenlijk niet helpen maar misschien jullie wel:

- visualiseer alsof je een soort schild/bescherming om je heen hebt in de vorm van een ei. Jij beslist wat er doorheen komt.

- visualiseer alsof je eigen energie hard van binnen naar buiten ‘schijnt’. Dan is er ook weinig ruimte voor de energie van iemand anders om jou te bereiken.

Een beetje zweverig die laatste, met een oefening/meditatie erbij werkt het bij mij wel maar door de dag heen eigenlijk niet.

Wat me soms trouwens wel helpt: het letterlijk van me af schudden. Dit kan door handen wassen of gewoon even alles losschudden. Maar dan moet je je er al bewust van zijn op dat moment en dat heb ik meestal pas te laat.

Ik herken dit ook enorm. Vooral als iemand chagrijnig is verdrietig merk ik dat direct en ik ga me ook zo voelen.

Ik probeer iig gedurende de week rustmomenten in te plannen waarin ik alleen ben. Verder is goed slapen voor mij een must, slaap ik slecht dan ben ik veel gevoeliger voor de stemming van anderen.

Verder heb ik geen tips, maar ik lees graag die van jullie.

Herkenbaar, heel irritant ook dat we alledrie in huis trekjes hebben. Dus nog wel eens elkaar versterken. Ik laat het er tegenwoordig maar zijn. Het hoort bij mij en af en toe moet ik even huilen om het eruit te krijgen. Het is ook een van de redenen dat ik de fysiotherapie niet lekker meer trok.

Misschien is dit heel dom van mij, maar ik dacht dat dit normaal is... Dus niet iedereen heeft dit? Ik dus wel, maar werkelijk nooit bij stilgestaan dat ik daar iets aan zou moeten doen. Het hoort bij me. Geen tips dus, maar wel vervelend dat je er zo'n last van hebt!

Edit: Nu ik erbij stil sta heeft inderdaad niet iedereen die ik ken dit... Lijkt me wel relaxt, als je gewoon andermans emoties van je af kan laten glijden... Maar wij zijn wel een stuk empatischer, moet je maar denken ;-)