27 Jun 2014 18:12 door Anoniem321
Tijdens het hardlopen vanmiddag (ik liep aan de linkerkant van het weggetje) kwam een auto mij tegemoet. Op het zelfde moment kwam er een auto achter mij aan. Het is geen brede weg, en als 2 auto's elkaar willen passeren moeten ze beiden een klein beetje de berm in. Ik moest uiteraard ook uitwijken naar de berm waarbij ik de mij tegemoetkonende auto rechts van mij aan de passagierszijde passeerde. Daarbij klapte mijn rechterhand tegen de spiegel van de auto. Ik schrok maar gelukkig deed het niet echt pijn dus ik ging gewoon door met hardlopen. Even later kwam die auto achteruitrijdend naar mij toe. Ik dacht nog: die wil vast vragen of ik me pijn heb gedaan. Dus ik deed mijn oortjes alvast uit en keek afwachtend naar de bestuurder. Misschien wat naief van mij want meneer was kwaad. Waarom ik tegen zijn auto had geslagen. Hij kon niet anders zei hij omdat hij aan de kant moest voor die andere auto. Ik schrok me rot. Stond met mijn mond vol tanden en kon alleen maar stotterend een verontschuldiging uitbrengen. Ik zei dat het per ongeluk ging. Nou vooruit, zei de bestuurder en het raampje ging weer dicht en hij reed weg. Ik moest nog een paar minuten van Evy maar was helemaal uit mijn doen.
Nu nog steeds. Als ik de bestuurder was geweest zou ik meteen vragen of alles in orde was en of diegene ook pijn had. Hij niet. Echt, het zou niet in me op komen met opzet tegen een auto aan te slaan. En mijn hand doet wel degelijk pijn. Achteraf had ik wat gevatter willen.zijn maar mijn vriend zei dat ik anders misschien wel echt ruzie had gekregen met die kerel. En dat is misschien ook wel zo..
Wat zouden jullie gezegd, gedaan hebben?