Welkom op Zeg maar Yes!

http://www.telegraaf.nl/buitenland/2292 ... aby__.html

Afschuwelijk zeg!

De ene meenemen en de andere achterlaten is misschien niet zo netjes nee. Ik had de hele adoptie afgeblazen dan.

Haha wow, dit is wel echt Telegraaf.. Ik had het ook ergens anders gelezen en daar stond in het artikel dat de Australische ouders zeiden niets van het Down kindje te weten en daarvan niet door het adoptiebureau van op de hoogte gebracht te zijn. Geen idee waar de waarheid ligt, vast ergens in het midden.

Raar als dat zomaar kan, als het een draagmoeder was dan zijn het toch gewoon allebei hun kinderen, alleen heeft iemand anders de zwangerschap voldragen? Als je zelf zwanger bent en je kind heeft Down dan kan je dat kind toch ook niet weigeren?

jeetje wat naar zeg

Raar als dat zomaar kan, als het een draagmoeder was dan zijn het toch gewoon allebei hun kinderen, alleen heeft iemand anders de zwangerschap voldragen? Als je zelf zwanger bent en je kind heeft Down dan kan je dat kind toch ook niet weigeren?

Je zou idd zeggen van niet. Kennissen van ons hebben zo'n kind en vrij snel na de geboorte hebben ze het kind in een zorgtehuis oid ondergebracht. Ze gingen wel regelmatig op bezoek, maar ik vind het niet kunnen! Bij mij in de straat woonde vroeger een jongen met down en het was de bedoeling dat hij met 18 jaar naar een tehuis ging met soortgenoten. Uiteindelijk is hij rond zijn 23e thuis blijven wonen en toen werd het te zwaar voor zijn ouders.

De ene meenemen en de andere achterlaten is misschien niet zo netjes nee. Ik had de hele adoptie afgeblazen dan.

Ja maar het was op de eerste plaats een draagmoederschap, niet een adoptie. Bij adoptie had ik het ergens nog wel begrepen als ze het helemaal hadden afgeblazen, maar als je iemand eerst letterlijk vraagt om zwanger te worden voor je dan vind ik niet dat je dat kan afblazen.

De ene meenemen en de andere achterlaten is misschien niet zo netjes nee. Ik had de hele adoptie afgeblazen dan.

Ja maar het was op de eerste plaats een draagmoederschap, niet een adoptie. Bij adoptie had ik het ergens nog wel begrepen als ze het helemaal hadden afgeblazen, maar als je iemand eerst letterlijk vraagt om zwanger te worden voor je dan vind ik niet dat je dat kan afblazen.

De adoptie ouders vragen (zoals de Telegraaf zegt dan, sensatiekrant) om de zwangerschap af te breken omdat een kindje downsyndroom heeft. De draagmoeder wil dit niet, tsja. Ik vind het dubbel, als het waar is zoals het hier geschreven is.

Wellicht hadden ze dat even van te voren moeten bespreken.

Op het nieuws was te horen dat ze er met vier maanden zwangerschap achter kwam dat een van de twee Down. had. Het Australische stel wilde toen abortus voor de baby met Down. Dit wilde de draagmoeders echter niet.

Dit werpt vind ik wel weer een wat ander licht op de zaak, dan dat je na de geboorte alleen de gezonde baby mee neemt.

Wel lijkt het mij dat je dit soort dingen vooraf bespreekt voorst je met elkaar in zee gaat.

Met 4 mnd mag het toch ook niet meer of wel?

.

Wat vreselijk! Je kan iemand ook echt niet dwingen tot een abortus, wat een egoïst ben je dan. Die vrouw draagt jullie kind(eren) en dan neem je alleen het gezonde kind mee? Zo, ik dacht dat ik alles nu wel had gehoord/gezien, maar dit slaat echt alles.

Ergens snap ik het wel. Tuurlijk is het niet zo correct maar zo'n kind levert nogal wat extra zorgen en kosten op. Hoe leuk het ongetwijfeld ook zal zijn, het is wel een hele grote zorg.

Ik heb zelf met down syndroom kinderen gewerkt, ze zijn heel leuk, lief, grappig etc. Maar meerdere ouders zeiden me ook dat ze niet weten of ze het kind hadden willen houden als ze de keuze hadden gehad. Puur om financiele redenen en omdat het niet heel goed is voor de familiebanden. Andere kinderen die veel minder aandacht krijgen, druk op de relatie.

Nee, maar het andere uiterste is wel om een andere vrouw dan maar te vragen abortus te laten plegen. Het is een mens van vlees en bloed, geen dier waar je naar wens mee kan fokken. Uugh, walgelijk!!

Tja door mijn ervaring weet ik niet of ik het kindje zou houden als ik zwanger blijk te zijn van een down syndroom kindje. Dat zal ook absoluut geen maatschappelijk gewenste reactie zijn, maar je moet het maar aandurven.

Dit is een totaal andere situatie! Dit gaat om draagmoederschap! Lees anders het artikel even.

Dat heb ik gelezen.

Ik leg alleen maar uit dat ik die ouders ergens wel kan begrijpen.

Ik snap door zoiets juist wel dat draagmoederschap niet overal mag. Dat is weer een andere discussie. Dacht dat het hier vooral ging om de verbazng dat iemand een kind met down syndroom niet wil houden.

Nee hoor, dat snap ik best, maar om nou een vrouw te dwingen om beide kinderen te aborteren vind ik zo vreselijk en dan het gezonde kind wel ophalen, maar het kind met syndroom van down, daar maar gewoon achter laten. Sorry, maar ik vind dit echt walgelijk gedrag.

Dan hadden ze door moeten zoeken naar een draagmoeder die met hen op één lijn zat wat dit betreft. Hoe ze het nu hebben aangepakt, vind ik het ook verwerpelijk.

Ik las net dat die man pedo is en heeft vastgezeten.

Ik las net dat die man pedo is en heeft vastgezeten.

De ene meenemen en de andere achterlaten is misschien niet zo netjes nee. Ik had de hele adoptie afgeblazen dan.

Ja maar het was op de eerste plaats een draagmoederschap, niet een adoptie. Bij adoptie had ik het ergens nog wel begrepen als ze het helemaal hadden afgeblazen, maar als je iemand eerst letterlijk vraagt om zwanger te worden voor je dan vind ik niet dat je dat kan afblazen.

De adoptie ouders vragen (zoals de Telegraaf zegt dan, sensatiekrant) om de zwangerschap af te breken omdat een kindje downsyndroom heeft. De draagmoeder wil dit niet, tsja. Ik vind het dubbel, als het waar is zoals het hier geschreven is.

Wellicht hadden ze dat even van te voren moeten bespreken.

Ja maar ik vind dat er een degelijk verschil zit tussen adoptie en draagmoederschap. Bij adoptie is die vrouw niet zwanger geworden op hun verzoek en alsnog bereid de kinderen af te staan. Als je iemand draagmoeder vraagt te zijn, dan vind ik dat je alle consequenties daarvan moet aanvaarden. Jij wilt dat die vrouw zwanger wordt van jouw kinderen, en dat het mis kan gaan is het zelfde als je eigen zwangerschap.
Ik vraag me af of ze abortus hadden gepleegd als ze zelf zwanger konden worden, want het lijkt nu alsof ze zich het er 'gemakkelijk' van af maken.
Ik vind dat adoptie terug te trekken is (niet dat het echt een excuus is) maar draagmoederschap niet.
Je laat niet eerst iemand zwanger worden om vervolgens om een abortus te vragen. Daar zit bij mij een beetje het knelpunt. Die vrouw's lichaam is geen machine die je aan en uit kan zetten.

Haha wow, dit is wel echt Telegraaf.. Ik had het ook ergens anders gelezen en daar stond in het artikel dat de Australische ouders zeiden niets van het Down kindje te weten en daarvan niet door het adoptiebureau van op de hoogte gebracht te zijn. Geen idee waar de waarheid ligt, vast ergens in het midden.

Eens, de verhalen lopen zo uiteen dat het me sterk lijkt dat dit artikel daadwerkelijk klopt.

Maar even uit de krant uit het land van dit verhaal:

http://www.news.com.au/lifestyle/parent ... 7009760126

Wat niet in het artikel staat maar wel hier op het nieuws is, is dat de vader inderdaad vroeger veroordeeld is voor pedofilie en zijn vrouw daarvan op de hoogte was, maar dat ze wel pas na zijn vrijlating zijn getrouwd. De draagmoeder wil nu graag voor beide kinderen zorgen en het gezin is nu op de vlucht en niet te bereiken.

Het is dus helaas wel precies zoals het overal geschetst wordt..

Ik vind dat adoptie terug te trekken is (niet dat het echt een excuus is) maar draagmoederschap niet.
Je laat niet eerst iemand zwanger worden om vervolgens om een abortus te vragen. Daar zit bij mij een beetje het knelpunt. Die vrouw's lichaam is geen machine die je aan en uit kan zetten.

Dit dus. Ik vind sowieso dat vaak veel te gemakkelijk over een abortus wordt gedacht. Je hoort ook vaak dat mannen dit aandragen , 'dan doe je maar een abortus, want ik hoef het kind niet en als je het wel houdt, dan hoef ik er niks mee te maken te hebben'. Alleen is abortus niet iets wat je zomaar even doet. Het mag in Nederland dan wel geaccepteerd zijn, legaal, veilig en goed gereguleerd, maar dat betekent niet dat het makkelijk is om een abortus te ondergaan. Het is mentaal een heel zware operatie en ook is het lichamelijk zwaar.

En dan is het voor die vrouw ook nog eens niet zo goed geregeld in haar land EN druist het in tegen al haar overtuigingen. Ik vind het echt misdadig dat je dan naar zo'n vrouw durft toe te gaan om haar te vragen om het hele zaakje maar weer te aborteren, want het is even niet naar je wens. Echt schofterig.