Vraagje over buren
Hallo forumsters,
Wij hebben buren naast ons wonen en die hebben 2 kinderen, van 4 en 1 jaar. Nu speelt Bo weleens met hem.
De buurvrouw is een makkelijke vrager, ik ben dat zelf niet, dus daar zit al iets wat niet goed matcht denk ik.
Ik heb wel een keer gevraagd of ik haar fiets mocht lenen want ik moest naar de dokter met Bo maar mijn fietszitje was eraf gevallen omdat de fiets was omgevallen. Dus ik op haar fiets, gelukkig mocht dat. Op de terugweg voor ik wegfietste appte ik haar dat ik eraan kwam en of de poortdeur open was zodat ik de fiets daar neer kon zetten. Toen appte ze terug ‘zou je voor mij de kliko op willen halen en in de tuin zetten?’
Ook vroeg ze een keer of ik een paar uurtjes op de oudste kon passen, dat was prima. Later appte ze of haar jongste eventueel ook mee kon komen om op te passen als ze haar dag op het KDV niet om kon ruilen voor hem. Een poos geleden heb ik ook al eens op ze gepast, een paar uurtjes. Of ze belt aan en vraag of ze een sigaretje mag van mijn man (1 keer gebeurd hoor) ook vroeg ze een keer post open te maken toen ze op haar werk zat (we hebben de sleutel) verder geen ramp allemaal maar gewoon om even aan te geven hoe het een beetje loopt.
Nu is het dus zo dat als ze samen spelen het altijd bij ons is, dus de laatste keer wilden ze weer samen spelen, toen zei ze tegen mij zoals gewoonlijk ‘bij jou?’ toen zei ik ‘nou nu kan het wel een keertje bij jullie, ok?’ Dus toen heeft Bo een uur bij hen gespeeld. Mijn man is vaker aan de beurt op vrijdag, zo ook vanmiddag, Bo wilde weer heel graag spelen met de buurjongen, dus mijn man dat voorgesteld aan de buurvrouw, toen stond ze bij ons aan de poort en mijn man zei ‘nu kan het wel een keer bij jullie, toch?’ (eigenlijk waren wij technisch gezien aan de beurt, maar dat wist mijn man niet) en toen antwoordde zij ‘nou ik wil eigenlijk even een uurtje slapen, want de kleine slaapt en dat wil ik ook graag, mag hij bij jullie?’ Mijn man een beetje met zijn mond vol tanden, dus ok hij speelt nu weer bij ons.
Nou goed, ik ben misschien een zeikerd maar ik zit hier helemaal niet zo op te wachten, we zijn geen oppas ofzo. En als het nou mijn beste vriendin ofzo was, dan was zo’n burenband handig maar ik vind dit maar niks allemaal, want ik heb op zich hen niet nodig als achtervang, daar heb ik andere mensen in mijn omgeving voor. Hoe zouden jullie dit aankaarten?
Benieuwd hoe jullie hierover denken op de vrijdagmiddag en meer topics zijn altijd fijn dus hierbij mijn bijdrage!