Zeg maar Yes

Ik snap aan de ene kant dat het je motivatie geen goed doet, aan de andere kant niet echt. Werken jullie nauw samen, blijft er werk liggen wat jij mag opknappen omdat jouw collega de tijden aan z’n laars lapt? Zo niet, dan zou ik me vooral op m’n eigen werk proberen te focussen en me proberen niet druk te maken om wat een ander doet.

We zijn één team, en als je ziet dat een collega er gewoon de kantjes vanaf loopt en er amper wat mee wordt gedaan..
Of ik er echt veel last van heb.. We hebben bijvoorbeeld achterstand met een bepaalde taak, iemand van een andere afdeling komt ons daarmee helpen nu.
Je zou dan kunnen afvragen of dat wel helemaal "juist" is als iemand wel veel tijd heeft om te roken. Maar het is niet aan mij zoiets, dat weet ik ook goed.

Is er een personeelsvereniging? Zo ja, dan zou ik het puntje over het roken daar neerleggen. De rokers zullen wel tegen zijn (zeker ook als er rokers in de pv zitten), maar zij kunnen aan het management aangeven dat niet rokers het niet eens zijn met het rokersbeleid. Slaat natuurlijk nergens op die rokerspauze.

Eerder weggaan kan als hij ook eerder begint. Persoonlijk vind ik het wel fijn als een werkgever flexibele werktijden heeft.

Ik zou me er ook aan storen. Je zou kunnen proberen om (gezamenlijk) de betreffende collega hierop aan te spreken als het zo opvalt.

Bij ons gebeurt het ook en maar klagen dat we het zo druk hebben Ik probeer me er niet meer aan te storen want er wordt toch niets aan gedaan. Wel werd ik pas aangesproken door mijn leidinggevende omdat ik even stond te kletsen met een collega, daar heb ik wel iets van gezegd en daar gaf hij me ook gelijk in.

Iedereen heeft recht op 2 keer per dag een koffiepauze, toch? Vind dat je dan mag roken. Wel is 20 minuten meerdere keren per dag belachelijk. Dus ze kunnen wel zeggen in de ochtend 1 keer en in de middag 1 keer en max 10 minuten. En elkaar daarna er ook op aanspreken.

Wat te doen?

Mijn huidige baan is erg flexibel qua vrije dagen openemen en ik kan beginnen wanneer ik maar wil als ik maar 8 uur per dag werk. Wel is deze baan voor bepaalde tijd en fulltime. Hier heb ik het trouwens erg naar mijn zin, maar contract loopt binnenkort wel af helaas.

Nu heb ik een aanbod gekregen bij een ander bedrijf en ze willen mij daar zo graag hebben dat ik ongeveer 15% meer ga verdienen en meteen een onbepaalde tijd contract ga krijgen (dit ivm de huidige krapte op de arbeidsmarkt). Alleen heb ik al uit gesprekken gemerkt dat ze daar veel minder flexibel zijn qua vrije dagen opnemen en de grote vakantie (3 weken) al vast staat in de zomer (bedrijf ligt dan letterlijk stil). Iets waar ik erg veel moeite mee heb, omdat ik juist niet gebonden wil zijn aan die vakantieperiode (alles vakanties zijn dan veel duurder namelijk). Maar ja, het is wel voor onbepaalde tijd en de verdiensten zijn super. Toch knaagt die vakantieperiode behoorlijk. Wat te doen? Zelf denk ik dat ik het wel moet doen en vanuit die baan dan altijd nog verder kan gaan zoeken naar een even goed aanbod waar ze dan meer flexibel zijn met vakanties.

Valt daar niet over te praten? Zeker omdat ze je zo graag willen hebben. Niet dat je dan alles kan eisen, maar wie weet. Je geeft aan dat je het merkt in gesprekken, maar heb je het er daadwerkelijk over gehad? Misschien is het bijvoorbeeld alleen voor bepaalde afdelingen?

Ik denk dat je er zelf eigenlijk al uit bent, biechtje. Je bent kennelijk gewild op de arbeidsmarkt en het is niet te verwachten dat je het moeilijk krijgt als je wilt switchen. Ik denk dat je ook moet kijken hoe flexibel je buiten die vaste weken kunt zijn. Verlofaanvragen kunnen niet zomaar geweigerd worden, daar staat wel een mooi stukje over op de site van de Rijksoverheid.

In de tussentijd doe je natuurlijk weer mooi ervaring op bij een ander bedrijf en je versterkt je onderhandelingspositie voor wanneer het nodig mocht zijn. Succes in elk geval!

Is de aangeboden baan een stap vooruit voor je? Zijn de werkzaamheden uitdagender? In dat geval zou ik het doen en overleggen over die vakanties en flexibitleit. Er moet toch wel iets bespreekbaar zijn? Een vast contract zou ik me niet door laten lokken. Ja het is leuk, maar helaas weet ik uit ervaring dat als een werkgever van je af wil, hij dan alsnog ‘makkelijk’ van je af kan.

Als het je gaat om de loonsverhoging zou je ook met je huidige werkgever om de tafel kunnen gaan. Weet je al wat ze gaan doen met je contract of loopt dat echt af en zou je dan zonder werk komen re zitten?

Het is ook een luxe positie. Dat besef ik wel, want in de crisistijd mocht je blij zijn als je op gesprek mocht komen en nu heb ik letterlijk op elke brief die ik stuurde naar een bedrijf een uitnodiging gehad.

Ze zijn niet echt flexibel, zo mag je buiten die vaste weken in de zomervakantie niet meer dan een week aansluitend vakantie opnemen. Dus bijv. 2 weken goedkoop op vakantie gaan in het buiten seizoen wordt zo helemaal onmogelijk gemaakt. Ook heb ik al gevraagd of het bijv mogelijk is om overuren te maken en die dan in te zetten voor een langere vakantie in het buitenseizoen, maar dat is ook helaas niet mogelijk. Ik baal hier behoorlijk van, zelf zo dat het nu al mijn motivatie minder aan het worden is terwijl ik er nog moet beginnen.

Fliederilsje, ik denk ook dat ik ga doen wat jij zegt. Alleen wordt het wel moeilijk om onder werktijd bij die nieuwe werkgever te solliciteren bij een fulltime baan denk ik als ik al moeilijk vrij kan krijgen... pfff...

@ Biscotti, ja, ik kom dan echt zonder werk te zitten en wil liever niet de WW in. Contract wordt niet verlengd omdat de invulling van de rol anders gaat worden en ja, daar heb ik het echt moeilijk mee gehad toen ik dat te horen kreeg omdat ik met plezier naar mijn werk ga (nu ook nog, al is de motivatie wel aardig weg).

Klinkt niet helemaal ideaal biechten maar misschien kun je het wel een jaartje of twee proberen en vanuit die plek verder kijken? Zeker als je zegt dat je de ww niet in wenst te gaan, dan is dit zeker beter. Misschien bevalt het wel zo goed dat je die onhandigere vakantie de koop toeneemt?
Daarnaast weet ik niet of je kinderen heb of wil, maar als die vijf zijn en leerplichtig zit je in hetzelfde schuitje.

Ik zou zelf, gezien het perspectief van je andere baan, deze baan aannemen en het ervaren.

Ik ga ook de baan aannemen en het maar ervaren. Zelf zat ik al te bedenken dat ik anders altijd nog van fulltime naar bijv 1x in de 2 weken een dag vrij kan gaan (dus 4 uurtjes minder werken).

Het is juist dat ik geen kinderen heb en daarom liever in het buitenseizoen op vakantie wil gaan (stukken goedkoper en lang niet zo druk bij de toeristische plaatsen). Zo zijn we vorig jaar de week na D-day naar Normandië geweest. Grootste drukte is daar in de week van D-day en de zomervakantie. Heerlijk rustig was het overal en ook nog lekker goedkoop qua overnachten.

Inmiddels heb ik de baan aagenomen, maar ik heb er zo weinig zin in vanwege die vakantie.
Motivatie op mijn huidige werk is natuurlijk ook weg.
De proeftijd even doorkomen en dan ga ik praten over bijv. een keer in de 2 weken vrij, dan voel ik toch een soort van flexibiliteit in vrijheid ook al is dat eigenlijk schijn.

Ik heb sinds September thuis gezeten ivm overspannenheid / burn out en ik ben nu sinds drie weken aan het opbouwen. Ik merk dat ik er eigenlijk nog niet klaar voor ben maar ik moet. Nu twijfel ik al een tijd om ander werk te zoeken. Dit was al een half jaar voordat ik thuis kwam te zitten. Ik doe nu acht jaar hetzelfde werk in een winkel en ik heb via via gehoord dat er een vacature in de zorg vrij komt als woonzorgbegeleider bij ouderen in het verzorgingstehuis. Het werken in een winkel is leuk maar niet meer uitdagend en steeds hetzelfde doen begint saai te worden. Het werk ligt mij wel en ik ben erg sociaal. Iets wat ook goed van pas komt als woonzorgbegeleider. Ik twijfel alleen nu of ik de stap moet nemen. Want hoort die ‘sleur’ gewoon niet bij de aanloop van de burn out en krijg ik straks geen spijt? Want als ik eenmaal weg ga is de kans heel erg klein dat ik weer in een winkel beland ivm mijn leeftijd. Plus is het wel verstandig om vrij direct na een burn out totaal ander werk te gaan doen? Wat zouden jullie doen?

Wat lastig dat je er nog niet klaar voor bent Biechtje. Van wie moet je? Van de bedrijfsarts?
Ik herken wel het één en ander in jouw verhaal. Ik wilde ook al graag wat anders en kreeg vorig jaar rond deze tijd een burn out. Dat vergde nogal wat tijd en uiteindelijk ben ik sinds november weer volledig hersteld en aan het werk. Ik had mij voorgenomen om eerst een tijdje op mijn huidige werkplek te blijven zodat ik echt weer heel sterk zou komen te staan. Ik werk in de zorg en voor mij is dit juist niet de juiste plek om terug te komen na mijn burn out. Ik red mij prima hoor, maar de enorme werkdruk (voornamelijk door agressie) en de onregelmatigheid valt mij nu wel extra zwaar. Ik merk dat de regelmaat zoveel beter voor mij werkt, helemaal nu na mijn burn out.
Ik ben nu dus druk op zoek naar iets nieuws, iets met regelmatige werktijden zodat ik ook meer regelmaat in mijn leven krijg.

Ik denk dus niet dat het heel slecht is om na een burn out iets anders te gaan doen. Als ik naar mezelf kijk heb ik mezelf heel goed leren kennen in die periode en kreeg ik ook duidelijker wat ik nou wil en wat mij gelukkig maakt.

Heel veel succes met je keuze en ga iets doen waar jij gelukkig van wordt!

Ik ben na mijn burn-out iets compleet anders gaan doen en ik kan zeggen: beste keus ooit. Mijn werk is echt heel erg leuk en ga echt met plezier naar mijn werk.

Misschien is je burn-out wel een bore-out, wat me niet zou verbazen gezien de manier zoals je je gevoel over je werk beschrijft.

I.v.m. herkenbaarheid even onder dit account.

Ik ben hoogstwaarschijnlijk binnenkort in de gelegenheid om te solliciteren naar mijn eigen functie. Ik werk nu via het uitzendbureau. Mijn directe collega is weggegaan en daardoor is haar functie (met bijbehorend vast contract) uitgezet.

Een paar maanden geleden had ik absoluut gesolliciteerd en nu twijfel ik. De functie is onder mijn niveau en qua salaris zou ik ook wel hoger willen zitten. Daarnaast kennen ze mij natuurlijk. Ik werk o.a. voor de mensen van de sollicitatiecommissie. Wat als ik niet word aangenomen?

Hebben jullie nog tips voor het solliciteren naar je eigen functie? Het gaat om mijn cv (geen probleem) en een korte motivatie, geen soll.brief.

Als het je gaat om je mogelijke afbreukrisico en het salaris, zou ik zeggen: knoop een gesprek aan met degene die erover gaat, bespreek deze punten en vraag hem/haar om advies.

Eens met Caulfield. Wellicht kun je als je gaat solliciteren en wordt aangenomen dan meteen in onderhandeling over je salaris. Lijkt me sowieso fijner om voor dezelfde vast in dienst te zijn ipv via het uitzendbureau. Dan kun je eventueel van daaruit verder groeien of kijken naar een functie op je niveau.

Ik heb eind december voor mijn eigen functie gesolliciteerd.
Ben ambulant begeleider en sinds oktober deed ik de senior functie ivm een collega die langdurig afwezig zal zijn.
Vanuit de organisatie gingen 6 vacatures uit voor de senior functie (1 voor het gemeenteteam waar ik werk en 5 voor andere gemeenteteams) en daar moest ik ook op solliciteren. Voelde best beetje ongemakkelijk want ik was al gevraagd om het tijdelijk te doen en nu moest ik voor vast solliciteren. Maarja dat was het beleid binnen de organisatie.
Eerst een gesprek met collega sollicitatiecommissie aangegaan hierover omdat ik wat vragen had.
Ik heb een korte motivatiebrief geschreven waarom ik die baan wil hebben, wat ik er leuk aan vind en mijn sterke kanten met betrekking tot de functie.
Het voordeel tijdens het gesprek was dat ik al wist wat de functie inhield en het gesprek dus vrij makkelijk ging.
Als ik het niet zou zijn geworden zou ik daarna mijn baan ambulant begeleider behouden en samenwerken met de personen die mij voor de senior functie niet hebben aangenomen. Gelukkig was dat niet het geval.

Zou ook vooraf een gesprek aanvragen om je punten te bespreken

Het gaat niet zozeer om afbreuk van het salaris. Het is meer dat het salaris al laag is. Het is een lage schaal. Echter, de schaal past wel bij de functie.

Voor nu heb ik in ieder geval besloten om wel te gaan solliciteren. Niet schoten is altijd mis en bovendien heb ik momenteel geen betere opties.

Met afbreukrisico doelde ik niet op je salaris, dat zijn twee aparte zaken.
Maar ik me wel voorstellen dat je solliciteert. Het salaris kan wel laag zijn, maar is gelijk aan wat je nu verdient, toch? En een vast contract is een fijnere positie. Veel succes!

Ik wil al heel lang een andere baan hebben..., vorige week leuke sollicitatie gevonden per ongeluk eigenlijk, en nu heb ik vanmorgen een sollicitatie gesprek gehad die HEEL goed ging & ik werd einde ochtend gelijk gebeld dat ik dinsdag op 2e gesprek mag komen. Bizar! En ZO spannend.... maar kan dit nog even niet onder eigen naam plaatsen, maar wilde het wel kwijt. Duimen graag!!