Ik moet het gewoon even kwijt
Kijk dan toch:
Ik vind hem geweldig, lief, leuk, mooi en nog veel meer! Soms overspoelt dat je gewoon even! Ja toch? Hebben jullie vast ook wel eens?
Gisteren en vandaag ben ik 's middags met hem op pad geweest en hij heeft zich ondanks de gemiste middagdutjes zo goed gehouden. Vanmiddag had ik hem meegenomen naar een try-out optreden van een medekoorlid (ze zit in een duo dat optredens doet), dat begon om 15 uur, meestal gaat hij om 15 uur naar bed voor zijn tweede slaapje. Hij heeft heerlijk zitten spelen en iedereen vond hem zo lief en geweldig en zoet etc. En dat was hij ook! Hij heeft geen kik gegeven, was doodmoe, zat in zijn ogen te wrijven (maar wilde zich niet aan de slaap overgeven, wat ik ook wel snap) maar hij heeft heerlijk gespeeld, rondgekropen, gesjanst met mensen. Het was echt heerlijk, het is zo fijn dat ik me niet bezwaard hoef te voelen om hem mee te nemen (had het overigens wel gevraagd, of dat een punt was) en het is zo fijn dat ik dan ook weer even kan opladen. Ik glom volgens mij helemaal van trots na al die complimenten!
Gisteren kwam er ook iemand naar me toe dat hij zo'n leuk kereltje is. Heerlijk, ik kan het niet vaak genoeg horen (en gelukkig hoor ik het héél vaak ).
Jullie hebben dat vast ook wel eens, dat je helemaal overloopt van liefde? Vertel!