Bij het lezen van de topictitel dacht ik dat je zoontje bang is voor speentjes haha.

Maar je twijfels zijn herkenbaar. Onze zoon hebben we om die reden geen speen gegeven. Hij is uiteindelijk flink gaan duimzuigen en is daar pas kort geleden mee gestopt. Een duim kun je niet weggooien...

Dochter hebben we daarom wel een speentje gegeven vanaf dat ze 4 tot 6 weken oud was. Dat is een goed moment om te beginnen als je tepel/speenverwarring wilt voorkomen geloof ik. Maar intussen heeft ze geen speen meer en duimzuigen doet ze ook niet. Na een maand of vier wordt bij de meeste kinderen de zuigbehoefte minder en zul je de speen hopelijk redelijk makkelijk weg kunnen doen.

Mijn oudste had een speen en hij kreeg gewoon bv, geen verwarring gehad, toen hij bijna 2 was hebben we de speen weggelaten, de jongste heeft geen speen,. Mijn vriend heeft wel geduimd maar pas vanaf 9 maanden, en om dan nog een speen te geven.

Hier tot nu toe twee verschillende ervaringen. Dochter kreeg fv en had een speen, en was echt een junkie. Ze kon niet zonder speen en het was meteen drama als ze hem kwijt was. Heeft ook best een tijdje geduurd. Uiteindelijk vlak na haar tweede verjaardag ermee gestopt, door de speentjes samen in de schoen te doen voor babypiet (was rond sinterklaastijd).

R heeft nu ook een speentje. Eigenlijk wilde ik dat ook niet ivm de BV en mogelijke verwarring. Maar in het ziekenhuis kreeg hij er na zijn geboorte toch eentje, ondanks mijn verzoek dit niet te doen. Maar het zou hem kalmeren volgens de verpleegkundigen.. En als labiele hormonale pasbevallen vrouw ben ik daar toen in meegegaan. Thuis kreeg hij hem daarna af en toe. Tot zijn opname toen hij ziek werd, daar gaven ze hem ook zoveel mogelijk een speen. Eerst omdat dit zou helpen toen hij alleen admhalingsondersteuning kreeg en anders de lucht weer uit zijn mond zou ontsnappen zonder speen (want dan deed hij zijn mond open). Daarna tijdens de beademing ook om hem een extra fijn gevoel te geven.

Hij heeft hem nog steeds, en problemen met de BV heeft het niet opgeleverd gelukkig. Overigens heeft hij hem helemaal niet zo veel nodig, maar af en toe dat hij het prettig vindt. Hij kan er grote delen van de dag gewoon zonder.

Wanneer ik hem nu wil afwennen weet ik nog niet, dat ligt grotendeels aan R. Maar het schijnt dat tussen 6 maanden en een jaar de zuigbehoefte overgaat in gewenning, dus officieel zal dat de beste periode zijn om te stoppen.

T kreeg toen ze ongeveer twee weken was voor het eerst een speentje, nadat ik voor de zoveelste nacht 45 minuten met mijn pinkje in haar mond zat. In het begin had ze hem wel 'nodig' bij het in slaap komen, daarna steeds minder, en ik denk dat toen ze ongeveer 4 maanden was haar interesse helemaal weg was voor de speen. Als ik er nu wel eens eentje geef zit ze echt met grote ogen naar dat ding te kijken van 'wat geef je me nu weer' en begint ze er gelijk op te kauwen haha

Hier was ik daar ook bang voor. Daarom heb ik dat eigenlijk ook weinig gedaan, waardoor ze de speen ook niet accepteerde als ze het wel nodig had. En heel soms is t toch wel makkelijk..

ik was er ook niet zo voor maar mijn dochter werd er heel blij van.Ik wilde het met een jaar afbouwen maar met t krijgen van tanden en kiezen sliep ze zonder niet-nauwelijks. Ze krijgt hem alleen in bed,gooit hem zelf in bed zodra ze wakker is. Na de zomervakantie wil ik hem cold turkey weg doen,eerst nog even een paar rustige weken op de camping zonder huildrama 's nachts

Ravi kreeg er gelijk een, ik wilde niet dat hij zou gaan duimen. Rond de 5/6 maanden heb ik hem steeds minder gegeven en voordat hij 7 maanden was was hij er van af. Vind het zo'n stom gezicht als een peuter of kleuter nog met een speen loopt.

Ik vind het ook een stom gezicht als een kindje met een speen loopt. L. is nu 14 maanden en hij krijgt de speen eigenlijk alleen voor het slapengaan en héél soms als hij erg moe is, maar over het algemeen alleen in bed dus en in de auto. Of als ik wil dat hij gaat slapen op mijn rug in de draagzak.

L. heeft 'm in het ziekenhuis gekregen. Roze, ik was ook antispeen, maar het schijnt voor kindjes in het ziekenhuis toch wel erg goed te zijn in verband met het comfort en de rust die het speentje geeft. Ik baalde er in eerste instantie ook van, maar het was dus echt in zijn eigen belang. Ik heb er daarna nog eens wat over gelezen en het schijnt bij die kleintjes een hoop stress te voorkomen die ook weer slecht kan zijn voor herstel (of zoals bij L. groter worden en geen hartslagdalingen en saturatiedips meer hebben).

Ik heb inderdaad later ook begrepen dat een fopspeen bevorderend kan werken bij opgenomen kindjes. Vond de speen an sich ook geen drama, want blijkbaar had hij hem nodig. Maar dat bleek pas later, ik was meer erg verbaasd dat terwijl ik het eigenlijk niet wilde hij direct na de bevalling op de kinderafdeling een speen had gekregen, tegen mijn verzoek in en zonder overleg. Maargoed, later had hij hem toch nodig gehad, dus achteraf gezien maakte het niks uit. Alleen direct na de bevalling zo een speen erin zonder duidelijke aanleiding op dat moment vond ik toch wel apart. Maar was toen te overdonderd er iets mee te doen. Maar tijdens zijn laatste ziekenhuisopname was ik vooral dankbaar voor het bestaan van de speen, het was een van de weinige dingen die hem op dat moment wat comfort konden geven.

Oja, nog een kleine toevoeging over wel / geen speen. Zelf was ik vroeger een fanatiek duimer tot een jaar of 6 en dat was verrot moeilijk af te leren. Dus als ik zelf mag kiezen zou ik de voorkeur aan een speen geven, die kun je nog weghalen. Al levert dat ook mogelijk drama op, maar een duim heb je altijd bij je.

Bij T. stond ik er een beetje hetzelfde in als jou, soleil.
Ik gruwel ook van die peuters die met een speen rond lopen, maar daar ben je altijd zelf nog bij.. Hier kregen de jongens de speen vanaf een paar maanden alleen bij het slapen..
Bij T. hebben we 'm weggehaald toen hij ruim 2 was, we konden het uitleggen en hij begreep het ook. Ik denk dat we het bij L. ook rond die tijd proberen.

L heeft tot dik in de twee maanden zonder speen gedaan, maar ik had totaal geen bewegingsvrijheid want hij wilde wel de pink. Speentjes weigerde hij daarvoor ook. Met nog een paar weken op de klok voordat ik weer moest werken en het onmogelijk is dat een gastouder dezelfde aandacht/tijd heeft, heb ik het nog een keer geprobeerd en accepteerde hij het op een gegeven moment wel.

Hij heeft nog steeds veel zuigbehoefte, maar weigert nu de pink of borst daarvoor. Ook slaapt hij net wat makkelijker in met speen.

S kreeg met 2 weken al een speentje ivm zuigbehoefte, kreeg toen ook nog BV. BV heb ik na 4 weken mee moeten stoppen maar dat lag zeker niet aan de speen. S kon haar speentje overigens niet goed inhouden dus wij moesten hem altijd vasthouden. Hierdoor kreeg ze hem vrij gedoseerd, we konden geen uren die speen vasthouden. Daardoor is ze denk ik er nooit echt aan gewend. Ze is wel gaan duimen overigens, de behoefte was er dus wel. Maar misschien dat je het speentje kunt doseren? Dus bij huilen, en als hij/zij dan weer rustig is weer wegnemen?

Ze zeggen dat het het beste is om voor 9 maanden de speen af te bouwen. Daarna wordt het een 'verslaving' Mijn dochter is er helaas nog steeds niet vanaf.

Hier geen last gehad van tepel-speen verwarring. Hij heeft hem vrij snel gehad na 2 weken denk ik al ofzo. Nu mag hij hem allen in bed met slapen.

Over tepel-speen verwarring zijn de meningen erg verdeeld. De verloskundige kwam hier en zij zei dat het niet bestond, maar de kraamverzorgster was het daar niet mee eens. M. heeft vanaf de 3e nacht een speentje gekregen, omdat ik anders de halve nacht met m'n pink in zijn mondje zat. Geen last gehad van tepel-speen verwarring.

Bedankt voor alle reacties!
Ja, ik vind inderdaad een groter kind met een speen (meestal jengeld in de supermarkt in mijn beleving ) ook geen gezicht.
Als ik jullie reacties zo lees ben ik niet de enige die er zo over denkt. Maar goed om te lezen dat het allemaal wel meevalt. Vandaag bij het consultatiebureau zei de arts dat als hij tepel-speen verwarring zou hebben, dat hij dat dan nu al gehad zou moeten hebben. En aangezien hij een kilo gegroeid is, zal dat dus niet aan de hand zijn.

Filoria: Nee, mama is er bang voor
Roze: ook wel een beetje maf dat ze helemaal zonder overleg die keuze hebben gemaakt
Aardbei: dat zou mijn ideaalbeeld zijn, zolang ze de zuigbehoefte hebben, geven. En daarna weg laten. Maar of dat hier ook zo gaat lukken..
Elsa: inderdaad, want op sommige momenten is het echt wel fijn.
Carool: en hij is ook echt niet gaan duimen?

Nee hij is niet gaan duimen, hij slaapt gewoon zonder iets. Nouja hij heeft wel twee favoriete knuffels maar hij slaapt daar ook wel zonder.