03 Jun 2014 17:33 door Anoniem 82
A heeft iets van 6,5 maand bij me op de kamer gelegen in de wieg naast mijn bed. Toen paste het niet goed meer en ging ze naar haar eigen kamer. Hier slaapr R nu ook naast mij, in de wieg. Zolang hij erin past blijft hij bij ons liggen. Overdag slaapt hij overigens al wel in zijn kamer in een ledikant, dan is hij tzt wel aan zijn kamer gewend.
A kreeg FV en R BV, maar bij beiden vond en vind ik het ideaal dat ik van de eerste hongersignalen wakker wordt. Vriend slaapt toch overal doorheen, dus wat dat betreft maakt het gelukkig niets uit. Ik kan R nu meteen pakken als hij begint te smakken en voordat hij ook maar begint met huilen heb ik hem aangelegd. Destijds bij A maakte ik snel een fles en gaf die ook in bed.
Daarnaast vind ik het gewoon fijn om ze lekker dichtbij me te hebben. En ivm risico op wiegendood wordt het ook geadviseerd om minstens 6 maanden je kindje op de kamer te hebben. Niet dat het slecht is om het op de eigen kamer te leggen, maar voor mij is het wel een extra motivatie om het zo lang te proberen. En zeker met R die zo ziek is geweest vind ik het extra fijn dat hij direct naast me ligt.
Al kan ik me indenken dat sommige mensen en ook kinderen er juist slechter door slapen en het dan juist niet doen. Ik slaap eerder beter met mijn baby in de buurt heb ik gemerkt, laatst lag hij een nachtje in zijn eigen kamer omdat hij langer bleef slapen dan gedacht ´s avonds en ik werd tig keer wakker. En toen hij eenmaal honger kreeg merkte ik het pas toen hij het op een krijsen zette. Dus als het lukt, blijft hij in elk geval bij ons liggen tot hij niet meer in de wieg kan. Daarna overweeg ik misschien zelfs nog een co-sleeper, maar dat zien we dan wel.