Re: Voor mij zorgen... Ik vind dat zo moeilijk!
Izar schreef:Fijn dat je je in m'n reactie kan vinden en natuurlijk graag gedaan. Bovenal denk ik dat als het onafhankelijk willen zijn voor jou zo'n groot goed is, zoals je aangaf, dat het niet goed zal voelen om dan nu wel tot op zekere hoogte afhankelijk te worden. Dus dat nog even los van hoe relatief gemakkelijk anderen dat wellicht wel zouden doen na korte tijd. Het gaat tegen jouw principes in die je altijd hebt gehad hierover en dat gegeven an sich zal je waarschijnlijk niet lekker laten voelen, wanneer je dit nu terzijde schuift omdat forummers/anderen deze sterke wil/wens tot onafhankelijk zijn in financieel opzicht minder ervaren.
Verder zou ik me niet druk proberen te maken over dat je dan bijvoorbeeld moet compenseren qua huishouden. Je hebt een huishoudelijke hulp voor de grote(re) klussen en die neemt ook werk uit handen (tenzij je geen huishoudelijke hulp meer hebt), waardoor je meer tijd hebt om goed te herstellen. Eigenlijk blijf ik dus bij wat ik zei: stapje voor stapje opbouwen.
Edit: las net de reacties die erbij zijn gekomen.
Tabbie: mijn ouders hebben mij niets meer te verbieden, maar als ik nu als 32-jarige met iemand zou gaan samenwonen en bij mijn vriend zou intrekken (i.p.v. samen een huis kopen), zou ik echt een flinke preek krijgen over meebetalen aan de hypotheek, terwijl het huis niet deels van mij is. En terecht dat ik die preek zou krijgen. Dan lijkt het mij iig een stuk eerlijker om mij g/w/l en deel vd boodschappen te laten betalen en dat mijn vriend gewoon zelf de hypotheek betaalt en de alimentatie extra erbij legt, omdat het inderdaad zijn kinderen zijn en dat los zou staan van hoe gek ik met de kinderen ben. Daarmee is m'n vriend qua principes ook het meest geholpen, als we ervan uitgaan dat m'n vriend dan RYW is en ik RYW's huidige vriend, in dit geval. Mocht mijn bijdrage aanzienlijk te kort schieten, wil ik uiteraard best wat meer betalen, maar ik zou niet de helft vd hypotheeklasten gaan dragen, zelfs niet als de aftrek ook deels voor mij is. Ik investeer in iets wat voor mij op zo'n moment niet blijvend hoeft te zijn en dat vind ik ook nogal wat (zoals Harrison reeds benoemde).
Ook dat, inderdaad. Hij zou dan hoogstens aan rente meebetalen en leefkosten zoals GWL, boodschappen etc. Het huis is mijn eigendom, ik betaal de aflossing daarvan, zo loopt dat niet scheef. Een andere mogelijkheid zou zijn het nu laten taxeren van de waarde, en dan vast laten leggen dat hij vanaf nu mee aflost en dus ook vanaf nu rechten opbouwt, alleen geen gelijke omdat ik al 8 jaar aflos. Maar daarover zou ik me sowieso door een notaris willen laten adviseren.