opnieuw emotionele achtbaan. Update 6 augustus
Na 35.4 weken werden de jongens geboren, niet helemaal zonder zorgen maar het ging en gaat nog steeds goed.
En nu, gaan we weer een emotionele achtbaan in, mijn schoonvader heeft afgelopen dinsdag te horen gekregen dat hij kanker heeft, gisteren definitief gehoord dat er heel veel uitzaaiingen zijn. Dus aflopende zaak.
Mijn man heeft vannacht bedacht dat hij een herinneringskist samen met zijn vader wil maken voor de jongens als ze later groot zijn.
Sorry dat ik het hier deel, maar het is fijn om even mijn verhaal kwijt te kunnen.
Soms vraag ik me af, wanneer houd het op en kunnen we in rust verder leven?