Mocht je tegen de tijd wel zwanger zijn kun je dit soort "angsten' gelijk aangeven bij je verloskundige of gynaecoloog. Zij gaan hier professioneel mee om zullen je waar nodig overal mee helpen. En ik spreek uit ervaring...

En zelf afkolven en het dan in een fles geven, zou je dat wel zien zitten?

Als het je echt ontzettend tegenstaat en beangstigt dan zou ik het goed snappen als je het niet zou doen. Ik denk dat een baby die spanning ook wel voelt. Borstvoeding kan op zich al erg enerverend zijn, maar dan zeker. Maar misschien helpt het om advies te vragen bij een lactatiekundige, misschien heeft zij wel ervaring met zulke situaties. Ik zou dat dan wel ruim van tevoren doen en niet als je hoogzwanger bent.

Maar blijft het idee je desondanks beangstigen, dan zou ik er goed over nadenken of de voordelen wel opwegen tegen de nadelen. We leven gelukkig in een land waar kinderen ook gezond opgroeien met flesvoeding (in tegenstelling tot landen waar geen goede voorzieningen zijn, geen schoon water, enzovoort). Je hebt een keuze en je moet je niet verplicht voelen als je het gevoel hebt dat het je gaat opbreken.

De verloskundige vraagt je bij het intake gesprek of je vervelende ervaringen hebt op seksueel gebied, dat kan je dan aangeven. Ook kan je advies vragen/ op gesprek gaan bij een lacatiedeskundige, zij kan je ook verder helpen.

Goed om te weten. Wij willen volgend jaar aan kinderen beginnen en ik maakte me er best druk over.

Ik vind dat je erg aardig bent. Viel me ook op in andere berichten.

Ik zelf niet in die mate maar ik ken wel iemand, ze geeft nu wel borstvoeding. Op borstvoeding.com staat daar ook een stukjes over http://www.borstvoeding.com/aanverwant/ ... ring2.html deze bijv.

Ook zou ik tegen die tijd met een vk/gyn erover praten.

Ik heb daarom de keuze gemaakt voor flesvoeding. Achteraf heb ik daar wel spijt van.
Ik heb dat destijds niet aangegeven bij de vk, had ik dat maar wel gedaan.

Dus tegen die tijd zou ik het als ik jou was bespreekbaar maken en het proberen, overstappen op kunstvoedig kan altijd nog, mocht het dingen oproepen of het staat je echt tegen

Ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee en ik weet ook niet of t zou kunnen, maar misschien kun je juist door wel bv te geven er positieve ervaringen en herinneringen bij krijgen. Al zal t vast niet zo simpel zijn. Ik zou zoals hierboven al een paar keer aangegeven is ruim van te voren contact zoeken met een goede lactatiekundige, zij hebben hier vast ervaring mee. Je bent niks verplicht en moet doen wat voor jou goed voelt. Ik heb wel t idee dat je t graag zou willen, anders zou je er niet zo mee bezig zijn denk ik. Mocht t uiteindelijk niet fijn voor je voelen dan kun je idd kolven (heb ik bij de oudste 20mnd fulltime gedaan dus dat is zeker mogelijk), of je zou eens kunnen kijken naar donormelk als je graag wilt dat je kindje moedermelk krijgt.
Succes met zwanger worden! Google trouwens eens op hypnobirthing, ik denk dat je daar misschien wel wat aan kunt hebben (tijdens zwangerschap en bevalling).

Dat is precies wat ik wou zeggen Teddy Aapje. Maar ik heb er ook geen ervaring mee op deze manier, dus misschien is het makkelijker gezegd dan gedaan. Verder heb ik ook niets toe te voegen en sluit me aan bij bovenstaande reacties.

Natuurlijk kun je er van te voren over praten. Maar je hoeft niet van te voren een 100% keuze te maken. Ik zou op je gevoel vertrouwen na de geboorte. Wanneer je erg graag borstvoeding wilt geven, maar toch angst/paniek ervaart zou je misschien kunnen gaan kolven. En met de kraamverzorgster gaan kijken hoe je de angst kunt overwinnen.

Met een flesje worden kinderen ook groot. Ik denk dat een pasgeborene meer heeft aan een relaxte moeder, dan aan een borstgevende mama in paniek.

Maar door er van te voren mee aan de slag te gaan, hulp in te schakelen, is de kans groter dat ze een relaxte borstvoedinggevende moeder kan zijn, t een hoeft t ander niet uit te sluiten natuurlijk. Ik denk niet dat dit iets is waarbij je je kop in het zand moet steken en het op het moment zelf aan moet laten komen. En het kan natuurlijk altijd zo zijn dat het ondanks de voorbereidingen niet fijn voelt, dan kun je inderdaad andere oplossingen zoeken.

Ik heb zelf een traumatische eerste bevalling gehad en ben heel blij dat ik mijn angsten heb aangepakt ipv t op t moment van de 2e bevalling aan te laten komen. Is een andere situatie natuurlijk, maar toch.

@ teddy aapje. Ik ben zelf voor borstvoeding. En ben hier ook na de operatie toen J. 3 mnd was best ver in gegaan. Er over nadenken en er over praten is heel goed. Mijn punt is alleen dat je niet een definitief besluit hoeft te hebben voor de bevalling.

Je post kwam op mij over dat jij ervoor zou kiezen het erbij te laten en t op t moment zelf wel te zien. Dat heb ik dan verkeerd begrepen.

@teddy zo bedoelde ik het niet. Maar begrijp wel dat het zo op je over kwam!

Ik zou je ook willen aanraden dit aan te geven bij de verloskundige tegen die tijd. Ik snap dat de ervaring van vroeger heel erg in je hoofd blijft spoken. Bedenk je wel je kindje jouw vlees en bloed is, jij hebt hem of haar 9 maanden in je buik gedragen en hij/zij zal dus erg eigen voelen. Ik kan nu natuurlijk niet voor jou voorspellen hoe het zal voelen als je eenmaal bevallen bent, maar het zou wel kunnen dat dat toch heel anders voelt dan je nu denkt. Desalniettemin is het wel slim om er van te voren al mee aan de slag te gaan. Je kunt je inlezen in het geven van borstvoeding zodat je in ieder geval weet hoe dit in zijn werk gaat.

Bedenk je ook dat het voor een kindje het allerbelangrijkste is dat hij/zij een happy moeder heeft! Een kindje heeft naast voeding ook vooral veel liefde nodig en vooral van een moeder die achter haar keuze staat ( of je nu fles of borstvoeding gaat geven )

Ahh wat lief Wednesday!

Ik wou bij de 1e ook BV geven, maar ondanks de VK en lactatiedeskundige die toen kwam lukte het gewoon niet. Ik had echt geen tepels meer over.. en ze bleven maar pushen totdat mijn man zei en nu is het genoeg. Bij de 2e wel weer overwogen om BV te geven, maar omdat ik op het laatst zoveel medicatie gebruikte mocht het niet.

Het is misschien een persoonlijke vraag, je hoeft mij op zich ook niet te antwoorden, maar mag je partner wel aan je tepels komen? (In dat geval mag iemand die vertrouwd is wel in de buurt komen en je kindje zal waarschijnlijk nog vertrouwder voelen)
Ik zelf vond L. aan de borst hebben heel anders dan iets seksueels, het is gewoon een heel andere ervaring. Dus om die reden zou je het welkicht kunnen overwegen om te proberen. Wat ik hierboven al schreef over het vertrouwde. Ik vind L. Evht zo vertrouwd, hij voelt als een soort verlengstuk van mij. Ik vind zelfs zijn snot niet vies en als hij overgeeft terwijl ik bij elk ander kind ga kokhalzen. Dit zeg ik gewoon om je een idee te geven hoe vertrouwd je kin kan voelen.
Wel zou ik, zoals hierboven ook al werd gezegd het allemaal goed aangeven, van te voren én op 'tmoment zelf. Jij bepaald jouw grenzen (en als die ligt bij het helemaal niet proberen is dat natuurlijk ook goed!). L. Werd in het ziekenhuis geboren, veel te vroeg en om mijn te helpen met de borstvoeding werd er best wel aan me gezeten. Ik vond dat helemaal niet erg, was soms alleen een beetje verbaasd dat er iemand aan mijn borst kwam. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor jou echt een no go is.