Was ik nog maar 18..
Ik kan gewoon jaloers zijn op 18jarige meisjes die jong hip and happening zijn en net zijn begonnen met studeren, op kamers gaan, feestjes etc. Stappen kan ik natuurlijk ook nog wel maar behalve dat mijn vriendinnen na de studie verspreid over het land wonen en agenda's altijd getrokken moeten worden ben ik zelf ook vaak moe en futloos van 40+ uur werken. Zo stom! Transporteer mij maar 10 jaar terug, of naar the Hills ook goed ;)
En dan kinderen, ik riep altijd vanaf mijn 30ste ongeveer maar gister vroeg iemand het aan mij als grapje en toen zei ik Ooh hell no, de eerste 5 jaar nog zeker niet als ik 32 ben misschien. Maar toen ging ik rekenen en dat is dus niet 5 jaar, maar over 4 jaar al. Het gaat zo snel!
Herkent iemand dit? Ik heb helemaal niks te klagen! Leuke vriend, leuke baan, leuk appartementje in Utrecht, leuke vriendinnen en familie waarom voel ik dit! Grrm!