Fenix schreef:Ik heb meerdere keren dit stuk gelezen en geprobeerd te reageren. Ik kreeg het alleen niet mooi omschreven. Pompoen beschrijf precies hoe ik erover dacht!

Pompoen schreef:

Teddyaapje schreef:Natuurlijk ben je geen slechte moeder Elsa...je hebt gehandeld met de kennis die je op dat moment had. Zo heb ik T. een paar keer gedragen in een babybjorn, ik wist toen niet hoe slecht die waren. Gelukkig werd ik er hier op het forum op gewezen en heb ik een goede ergonomische drager aangeschaft. Ik baal ervan dat ik de bb gebruikt heb maar ik wist niet beter en voel me er dan ook geen slechte moeder door.

Als je op de hoogte bent van iets wat slecht is en je doet/ gebruikt t toch dat vind ik een ander verhaal.

Niet zo twijfelen aan jezelf!

Ik vind dit eigenlijk best...eh denigrerend. Dat je gehandeld hebt naar wat jij dacht wat het best was. Dat impliceert namelijk dat het dús niet goed was, ook al dacht jij dat het het beste was. Nou daar ben ik het niet mee eens, of laat ik het anders zeggen. Jíj zegt dat, maar jij zegt dat ook maar vanuit wat jij gelooft en denkt en ik vind het wat ver gaan om te suggereren dat wat Elsa (en ik en anderen) heeft gedaan dus fout was.

Ik persoonlijk geloof dat het inbakeren juist grenzen biedt, grenzen die het kind een gevoel van veiligheid geven. Ik geloof dat dat de reden is dat ze rustig worden. Niet omdat ze weerloos liggen te liggen en het tegen hun natuur in gaat.
Ik zeg niet dat elk kind het fijn vind of dat het goed is voor elk kind, maar er zijn kinderen die gewoon echt met zichzelf in de knoop zitten. Dragen is dan niet altijd de oplossing. Ik zelf heb het veel gedaan, zeker toen L. net uit het ziekenhuis was en we 3,5 week hadden in te halen. Maar L. was onrustig en in de draagdoek deed hij slechts hazenslaapjes. Hij sliep licht omdat hij veel prikkels kreeg van de omgeving.

Ik ben na een tijdje begonnen met hem overdag in zijn eigen kamer te leggen en inbakeren deed ik 's nachts, dan sliep hij naast mij in de co-sleeper. Ik had hem écht niet ingebakerd als ik dacht dat het fout was en ik geloof nog steeds dat mijn moederinstinct de beste leidraad is. L. werd rustig van de bakerzak, hij kon nog wel een beetje bewegen, maar hij huilde niet, keek niet verdrietig of wanhopig. Hij werd rustig en was dan gewoon een vrolijk popje wat veel makkelijker in sliep. Hij werd nog steeds gewoon wakker voor voedingen op dezelfde tijden als daarvoor, maar het onrustige gedraai en gepiep was veel minder. Hij werd er ook overdag een stuk rustiger door omdat hij uitgeruster was.

Kortom, ik heb een heel andere ervaring en ik geloof ook andere dingen dan jij. Ook voor wat ik schrijf zijn bronnen te vinden en inbakeren wordt ook door professionals aangeraden. Ik vind niet dat jij nu kunt doen alsof jij het beter weet dan iedereen en de waarheid in pacht hebt, net als ik dat niet heb. Je kunt wel aangeven dat je denkt dat het anders is, maar zeggen tegen Elsa dat het niet erg is wat ze gedaan heeft omdat ze niet beter wist impliceert dat je het echt in en in triest vind dat mensen uit onwetendheid hun kind min of meer mishandelen (ja ik dik het een beetje aan, maar zo komt het over, er zit een boodschap onder). Dat dik je nog eens aan door te zeggen dat het een ander verhaal is als je het wist. Dus kortom, als ik of Elsa bij een volgende ons kind zouden inbakeren dan zou je iemand dus een slechte moeder vinden want we wísten immers dat het 'slecht is'. Ik denk dat je daar echt mee op moet passen met zulke uitspraken, al is het maar omdat jij juist baalt van het feit dat mensen de neiging hebben om als je iets schrijft gelijk hun hakken in het zand te zetten, zelfs als je hele normale dingen schrijft op een normale manier.