Rijangst/snelwegangst
De keren dat ik alleen heb gereden (en dan alleen maar binnen de stad naar de supermarkt) zijn op één hand te tellen. Ik heb gereden met m'n vriend naast me, wat al veel veiliger voelt, maar ik durf gewoon die verdomde snelweg niet op! Heb het nu 2x gedaan, met m'n hart in m'n keel en zweet op m'n voorhoofd, maar ik vind het gewoon vre-se-lijk!
Maarja, nu gaan we binnenkort verhuizen naar een andere stad en dan moet ik wel rijden als ik naar m'n ouders wil of naar vriendinnen. Hellup! Niemand snapt het, idereen zegt 'je moet het gewoon doen!'. Maar wat als ik het écht niet durf? Als ik weet dat ik bv vanmiddag moet rijden schiet ik nu al in de stress. Wat kan ik hier aan doen?