Oma gaat dood.. Upd. p4
Anderhalve week geleden is mijn oma opgenomen in het ziekenhuis. Ze ademde lastig. Een tijdje daarvoor had ze al hartproblemen. Ze kwamen erachter dat ze longontsteking had, en vocht achter haar longen. Ik heb er weinig verstand van, maar dat vocht kwam door de hartproblemen. De longontsteking hebben ze geprobeerd te behandelen maar door slik problemen en die hart problemen werd het niet beter.
Ze konden nu nog een drain geven en antibiotica en pijnstilling om zo de symptomen te bestrijden. Maar oma wil dit absoluut niet.
Ze is al 99 jaar en woont nog zelfstandig. Ze wilde absoluut niet in een verpleegtehuis belanden. Ze wil heel graag zelf de touwtjes in handen houden.
Vandaag hadden we familiegesprek maar ze wilde voordat de dokters begonnen eerst zelf wat zeggen. Ze wil niet meer, ze heeft te veel pijn en dat is het haar niet waard. Ze kan nu nog helder nadenken en wil niet over twee weken alsnog overlijden maar dan na veel pijn en zorgen.
Ze wilde graag naar huis, maar schat dat het is wilde ze ook wel in het ziekenhuis blijven als dat makkelijker zou zijn omdat dat dat dichter bij het crematiorium is. Natuurlijk is ze dus naar huis. Vannacht blijven er een tante en een nicht bij haar en vanaf morgen krijgt ze verpleging. De morfine zal steeds een beetje opgehoogd worden en zo zal ze uiteindelijk dood gaan.
Ze heeft zelf bepaald dat ze gaat, ze heeft al haar wensen al besproken, ze heeft er totale vrede mee. Maar toch ben ik zo vreselijk verdrietig. Ik wist dat ze niet lang meer zou leven, wie wordt er uberhaubt nog 99? Toch blijf ik nu maar huilen.
Ik hoop haar morgen nog even te zien maar ik heb al wel afscheid genomen, ze zei dat ze heel trots op me was en bood haar excuus aan dat ze Ravi maar zo kort heeft mogen meemaken. En oja, "Wel bij je man blijven! Dat is een goede!".
Wat ook wel heel 'toevallig' is, morgen is het precies tien jaar geleden dat mijn opa, haar man, overleed. Ik hoop voor oma dat de morfine morgen snel werkt en dat ze gelukkig is als ze overlijdt.
Sorry voor het lange verhaal maar ik ben alleen thuis (met R maar die slaapt) en moet het echt even kwijt.
D. 2016