Dat slapen..
Hij slaapt sinds hij 6 maanden in in zijn ledikant op zijn eigen kamer. We brengen hem naar bed als hij gaapt. Dan gaat hij huilen, brullen, gillen.. Na 10 minuten gaan we naar hem toe, sussen we hem en leggen we hem terug. Dan gaat hij weer schreeuwen en huilen. Na 10 minuten gaan we weer naar hem toe, sussen we hem en leggen we hem terug. Enzovoort enzovoort tot hij uiteindelijk in slaap valt. Of overdag tot hij zichzelf zoveel pijn gaat doen dat ik hem maar pak.
Het inslapen is dus echt een ramp. Wat we ook doen, hij gaat alleen maar brullen brullen brullen.
Hij kan niet bij ons in bed slapen omdat als we er niet allebei in liggen hij er uit valt. Het is te hoog om hem te leren uit bed te gaan en we hebben geen muur waar het bed tegenaan kan staan.
Ik weet het echt niet meer. Ik zou echt graag wat vaker iets 's avonds met mijn vriend doen maar we gaan een oppas dit ook niet aan doen. Overdag is het precies hetzelfde en ik ben dus ook gesloopt want hij slaapt gewoon niet overdag en hij is zo chagrijnig omdat hij moe is maar hij gaat dus maar niet slapen. De laatste tijd wordt het overdag met de dag slechter.
D. 2016