21 Mrt 2014 17:13 door Anoniem119
Ja ik ben steeds meer tevreden met mezelf en het leven dat ik leid. Ik vond altijd al wel dat ik een leuk leven leidde, originele keuzes maakte die dicht bij mezelf stonden. Dingen zoals in het buitenland wonen vanaf m'n zeventiende tot aan m'n vijfentwintigste (niet achtereen volgend hoor, maar meerdere landen en keren) hebben me echt gevormd en ik ben blij dat ik die keuzes heb gemaakt. Ik merkte dat ik mezelf totaal niet leuk vond ten tijde van m'n Burn-out, dat vond ik nog wel het ergste: jezelf kwijt zijn, niet meer van jezelf houden en de eigenzinnige dingetjes kwijt zijn.
Al met al ben ik nu dus heel blij dat ik dat terug heb, mezelf beter ken, iemand heb die van houdt waardoor ik ook genoeg ruimte weer heb om van mezelf te houden. Ik ben blij dat ik een leuke creatieve baan hebt, het past bij me. En nog blijer ben ik met dat ik een soort rust heb gevonden. Die tijd als starter vond ik best zwaar, niet leuk om het studentenleven op te geven (en daarmee bedoel ik niet het feesten maar ik moest m'n draai als werkende vinden). En dat heb ik nu. En ik heb steeds zo het gevoel dat m'n leven goed op z'n pootjes terecht is gekomen, dat ik nu naar die toekomst die ik zo graag wil aan het toeleven ben. Misschien weten jullie nog wel dat ik zo'n twee jaar geleden als postbode werkte omdat ik maar geen baan kon vinden... Toen hield ik mezelf steeds voor ogen: 'het wordt beter, de toekomst is beter'. Die tekst hield me op de been, was m'n vooruitzicht. Ik vind het zo leuk om te merken dat dít de toekomst is. Het ís al beter. Dat wat ik toen zei tegen mezelf, is dus nu. En daarom ben ik toch wel gelukkig want de basis van mijzelf is weer blij met zichzelf. Dus ja, ik houd van mezelf.