Helemaal mee eens, die fooi zou hij van mij ergens mogen steken, en ik zou niet meer komen. Je hebt vast en zeker in no time iets beters gevonden! Succes!

Waarom laat jij je zo behandelen?

Meid, wat een goede vraag. Ik denk dat ik gewoon te loyaal ben. Denk vooral eerst aan anderen en uiteindelijk pas aan mezelf. Gisteren heb ik tot 22.00 uur gewerkt (vanaf 11.00 uur), ik was kapot. Voor de verandering had werkgever wel de keuken schoongemaakt, maar ik kreeg de afwas niet af omdat het terras vrij druk was. In plaats van dat hij kwam helpen was hij boven 'met zijn eigen dingen bezig' (whatever that may be). Was er zo klaar mee, wilde eigenlijk op staande voet ontslag nemen. Maar mag ik dat eigenlijk wel doen? Ik heb een contract tot oktober namelijk ...

Wat een nare werkgever! Ga daar weg, binnen een dag heb je een nieuwe baan in de horeca.
Deze uitbater gaat het niet lang volhouden als hij niet veranderd.

Poeh Giselle, dit kun je er echt niet bij hebben. Het kost je allemaal al zoveel moeite. Zo'n werkgever erbij haalt onnodig veel te veel energie bij je weg. Er zijn zóveel vacatures. Kun je niet kijken of er mensen gezocht worden in prettige omgevingen. Een café in een park, bibliotheek, bagels&beans of andere prettige horecagelegenheid.

Oh echt helemaal eens met Olive. Er valt ongetwijfeld een fijnere werkplek te vinden. Hoe het zit met opzeggen weet ik niet.

Wettelijk heb je één kalendermaand opzegtermijn maar daar kan contractueel van worden afgeweken. Kijk dus vooral je contract na hiervoor.

Bij tijdelijke contracten kan het wel ingewikkelder zijn om op te zeggen, maar daar zijn wel oplossingen voor te bedenken.

Ik zou niet zeggen dat je zelf ontslag neem. Maar je ziekmelden en niet meer teruggaan.

Ik zou fanatiek op zoek gaan naar een andere baan en pas daarna opzeggen.

Giselle, ik stuur je even een DM op insta. Ik weet niet to hoe ver je bereid bent om te reizen? Maar ik weet van een hele fijne plek dat ze mensen zoeken in de horeca.

Wegwezen hoor! Ze zitten echt te springen om personeel, dus je vindt echt wel iets beters. Een lunchroom, waar je eerder klaar bent ofzo. Ik heb een tijdje bij de broodjeshoek in de Hema gewerkt, ik vond dat echt heel leuk en je hebt gewone werktijden (ik weet niet of je juist wel of niet kunt werken tijdens winkeltijden).

Ja echt gaan hoor. Ik kan zo 10 zaken in mijn omgeving opnoemen waar ze om mensen staan te springen. Waar woon je?

Ik zou zo snel mogelijk wat anders zoeken en dan ontslag nemen. Wat vervelend zo behandeld worden en voor je gevoel nu niet weg kunnen, omdat je man geen werk heeft op het moment.

Dat is hoe heel veel mannen zich voelen die vastzitten in het traditionele kostwinnersmodel. Je kunt geen kant op, lijkt me helemaal niks.

Wat een onzin opmerking Sadie. Als je flink spaart dan kun je gerust daarna overstappen (risico nemen).
Zo heb ik uitgerekend dat mocht ik bijv nu geen inkomen hebben ik ruim 3 jaar kan interen op mijn spaarrekening voordat ik echt in de problemen ga komen. Zelfs als ik gezin zou hebben dan nog zou ik het dus een tijd volhouden.

Hey maar Fred, nog even terugkomend op je andere topic mbt werkmotivatie: als je spaarrekening dan zo gevuld is, waarom neem je dan niet ontslag? Waarom ga je niet eens een half jaartje even in de chillmodus en uitvinden waar je wél gelukkig van wordt?

Als je een gezin te onderhouden hebt in je eentje, inclusief een volwassen vrouw van in de dertig, dan blijft er meestal weinig geld over om te sparen. Je wordt dan wel degelijk klemgezet, want iets anders gaan doen is een te groot risico. Iedereen leunt immers financieel volledig op jou.

Ik wil dit bericht niet onder mijn eigen naam hebben staan.

Ben benieuwd wat jullie zouden doen in deze situatie of dat het misschien herkenbaar is voor iemand.

Ik werk al 100.000 jaar bij hetzelfde kleine bedrijf en deze functie heb ik inmiddels ook al ruim 10 jaar. Ik heb een vast contract met een goed salaris, kan tot in zoverre mijn eigen tijd indelen en thuiswerken, goede band met collega's en mijn werkgever, kan op het laatste moment vrij nemen. Super veel vrijheid, overuren zijn betaald, nooit gezeur. Kortom, eigenlijk alles heel erg positief. Ik heb mijn werktijd zo ingedeeld dat ik werk onder schooltijd / opvangtijd (basisschoolkind en bijna peuter), perfect.

Maar er knaagt iets aan me, ik vind het niet meer zo leuk. Hier komen mijn hersenspinsels. Wat ik doe is heel breed, maar het is soms heel rustig. Er is dan gewoon niks te doen en dan ga ik maar de keuken schoonmaken of *vul maar in*. Aan de andere kant zijn er bepaalde dingen die in het weekend/avond door gaan waardoor het werk eigenlijk nooit stopt. Dat zou evt opgevangen kunnen worden door een extra werknemer voor het weekend en de avonden. Dat is op zich wel bespreekbaar denk ik. Daarmee ben ik dan wel een stukje minder flexibel waardoor mogelijk mijn werkgever ook minder flexibel wordt in vrijheden. Dat is een aanname trouwens, geen feit.
Maar dan? Er komen nu natuurlijk overal banen voorbij en er zijn heel veel dingen die me echt leuk lijken. Dat zijn geen hoogvliegers van banen, maar dat hoeft ook niet.
Ik zou best bij de McD of willekeurige supermarkt willen werken. Maar dan zal ik enorm terugvallen in salaris en zitten zij te wachten op iemand die niet elke dag kan of alleen onder schooltijd? 's avonds werken wil ik ook wel, geen probleem, maar daar is ons leven helemaal niet op ingesteld. En om 16u uur beginnen wordt 'm ook niet, dan is mijn vriend nog niet thuis. Ik zou niet weten hoe je zo'n schema een beetje fatsoenlijk kan indelen met kinderen. Mijn vriend werkt nu regelmatig 's avond en hij kan best een paar avondjes inleveren, maar dat is ook niet echt aantrekkelijk als ik dan werk voor veel minder geld. Aan de andere kant ziet hij mij natuurlijk ook het liefst gelukkig, dus ook dat zal bespreekbaar zijn.
Maar ga ik daar gelukkiger van worden? Ja dat weten jullie ook niet natuurlijk. Misschien moet ik eerst bij m'n werkgever aangeven dat ik de 'stand by' modus een beetje wil afschalen. Ik zou sowieso als de jongste ook op school zit wel minder willen werken of ander werk willen doen. Maar nog 2 jaar dit zoals het nu gaat zie ik ook niet zitten. En is het een bevlieging of wil ik echt graag iets anders doen? Het lijkt me ook gewoon wel lekker om niet altijd achter de computer te zitten, maar echt een paar uurtjes actief fysiek aan het werk te zijn en offline zeg maar.
Ik zie door de bomen het bos niet meer. Misschien hebben jullie nog inzichten of goede vragen of ideeën?

Wat een langdradige tekst ook weer dit.

Overal zijn werkgevers op zoek naar personeel en dat zorgt er ook voor dat je huidige werkgever jou graag wil houden. Zijn er werkzaamheden die je bij je huidige werkgever zou kunnen gaan doen die beter aansluiten bij je behoeftes? Ik zou om te beginnen je werkgever eerlijk inlichten over je gevoelens. Het klinkt of er altijd veel flexibiliteit geweest is, dus ik zou eerlijk zeggen wat je graag anders ziet en waarom je ineens verder aan het kijken bent. Op die manier krijgt je werkgever ook de kans het op te lossen.

Aardig herkenbaar op het bij dezelfde werkgever blijven zitten na dan.
Ik herken voornamelijk het deel achter de computer zitten. Ik zit hele dagen daar achter en dat begint mij steeds meer tegen te staan. Ik zou zo graag het liefst een combi van beide doen. Deels op de weg bijv en deels op de computer.
Er zo nu en dan even uit zijn ipv een vaste werkplaats/stek te hebben... Dat zorgt denk ik ook voor een heel andere afwisseling, maar ja ook ik zal dan waarschijnlijk enorm terugvallen in salaris denk ik als er al zo'n combifunctie is...

Haha, het Biecht account had Fred als vijand aangemerkt, maar ik heb dat er weer afgehaald hoor.

@June - Je zou kunnen zeggen dat ik alles al doe. Meer dan dit is er niet, tenzij ik ICT- er word. Ik zou dan nog liever afschalen naar een kleiner pakket taken waarbij ik echt op vrijdag de laptop dicht kan klappen en weekend heb. Maar daar vul ik helemaal geen 30 uren per week mee.
Je hebt wel gelijk dat ze me graag willen houden, dat was al zo voordat de arbeidsmarkt zo is als nu. Ik heb alleen zelf geen idee wat ik wil of nodig heb.

Ik zou vooral kijken of die taken in het weekend echt jou toebehoren en echt niet kunnen wachten tot een maandag. Vaak kan er meer dan je denkt. Verder weet ik idd niet waar je dan wel gelukkig van wordt,maar kan je geen cursus doen of iets via je werk tijdens die uren waarin je anders niets te doen heb? Misschien kan je zo toch groeien ook. Het is een klein bedrijf, maar ook binnen de ict zou je toch alle takken van sport moeten hebben binnen je bedrijf. Al is het welzijn van werknemers? Of klantenwerving? Of events organiseren? Of ontwerpen? Of cursussen ontwikkelen?

Wachten tot maandag kan helaas niet, anders deden we dat echt wel. Maar als het niet meer bij mij ligt en echt iemand anders zijn taak kan worden, dan voel ik me misschien ook eens echt vrij op een vrije dag of in het weekend. Maar goed, daar is dus niemand voor, dus dan zou ik dat moeten aankaarten.

Het is zo piepklein dat heel veel takken van sport niet aanwezig zijn. Het is een beetje lastig om dat uit te leggen eigenlijk. Er zijn misschien wel enkele dingen waarvoor ik een cursus zou kunnen volgen, maar dat werk doe ik nu ook al.

Even een foute vergelijking. Je zou kunnen zeggen dat ik al brood bak, zonder dat ik een cursus broodbakken gedaan heb, maar ik doe het goed en het brood gaat met die cursus ook niet beter worden, dus dan is het imo nutteloos. Helemaal omdat ik geen broodbakker wil worden.

*Edit - Het is ook een beetje gekomen door een moeder bij school die wat anders wilde en op verschillende plekken had gesolliciteerd en het nu super naar haar zin heeft bij de Action op de juiste tijden met een nog best wel prima salaris. En toen dacht ik; dat lijkt me eigenlijk veel leuker. En sindsdien spookt het 'wat wil ik' door m'n hoofd.