Bolletje schreef:In dat opzicht heb je gelijk. Als de vrouw niet meer wil, en dat zeker weet vind ik dat de vrouw dan ook zelf naar alternatieven moet zoeken als ze klaar is met het slikken van hormonen. Maar als je met zijn tweeën beslist geen kinderen meer te willen dan vind ik dat de man dan niet moet zeggen:"ja maaaaar, misschien als jij ooit dood gaat, als we gaan scheiden wil ik er misschien toch nog één"

Marin schreef:

Bolletje schreef:In dat opzicht heb je gelijk. Als de vrouw niet meer wil, en dat zeker weet vind ik dat de vrouw dan ook zelf naar alternatieven moet zoeken als ze klaar is met het slikken van hormonen. Maar als je met zijn tweeën beslist geen kinderen meer te willen dan vind ik dat de man dan niet moet zeggen:"ja maaaaar, misschien als jij ooit dood gaat, als we gaan scheiden wil ik er misschien toch nog één"

En wat als je als vrouw zijnde dat laatste nou denkt? Ik vind het een vrij nuchtere kijk op je levensloop eigenlijk.

Rejoy schreef: Ik heb niet het idee dat die ingreep bij vrouwen veel zwaarder is dan bij mannen.

_Lana_ schreef:Helemaal eens met ED!

En jullie hebben het nu allemaal over opties open houden voor een eventuele 2e leg, maar daar gaat het hierboven toch niet om? Het gaat erom dat de mannen geen kinderen meer willen, maar niet naar het ziekenhuis durven/willen.
Dus dat is iets heel anders. Als je geen kinderen meer wilt, zul je er toch iets voor moeten doen.

-ED- schreef:Kijk, als vrouw is het na een bepaalde leeftijd ook gewoon afgelopen. Waarom zou je dan als man tot sint jutemis overal maar kinderen gaan verwekken? Is dat het recht van de man, ofzo? Uit steeds meer wetenschappelijk onderzoek komt naar voren dat het zaad van de man na de 40 ook gewoon steeds slechter wordt en dat er veel meer risico's komen.

Daarnaast hebben we dit besloten, omdat het voor de kinderen uit de eerste leg ook geen pretje is. Als de ouders gescheiden zijn, dan hopt zo'n eersteleg kind dus voortdurend van de ene naar de andere familie, terwijl de 2e legskinderen gewoon altijd bij hun papa en mama zijn, dat willen wij onze dochter en eventueel tweede kind niet aandoen. We hebben zelf ervaren hoe pijnlijk een scheiding sowieso al is.

Als wij straks het gevoel hebben klaar te zijn met het krijgen van kinderen, dan is het wat ons betreft goed. De enige mogelijkheid die ik me kan indenken is dat ik of mijn man jong komt te overlijden. In dat geval gunnen we elkaar een nieuwe relatie en wie weet ook een kindje met de nieuwe partner. Dat zou betekenen dat onze dochter (+ eventueel tweede kindje) 24/7 bij één van ons woont en dat er dan eventueel nog een kindje bijkomt. Dat vind ik een heel ander verhaal, dan in het geval van een scheiding waarin de eerste-leg-kinderen in een problematische situatie worden geplaatst.

Ik vind dat je in de eerste plaats moet denken in het belang van je kind(eren).

Jans schreef:

_Lana_ schreef:Helemaal eens met ED!

En jullie hebben het nu allemaal over opties open houden voor een eventuele 2e leg, maar daar gaat het hierboven toch niet om? Het gaat erom dat de mannen geen kinderen meer willen, maar niet naar het ziekenhuis durven/willen.
Dus dat is iets heel anders. Als je geen kinderen meer wilt, zul je er toch iets voor moeten doen.

Mij maakt het eigenlijk niet uit wat de reden van de man is om zich niet te laten steriliseren. Als hij het niet wilt, dan wilt hij het niet.
Ik vind gewoon niet dat je als vrouwzijnde zo iets bij je man door kan drukken, alleen maar omdat je vindt dat je zelf genoeg poespas aan je lijf hebt gehad.

ED, mijn nicht is halverwege de 30. Ze heeft 2 kinderen. Vooral haar laatste bevalling was nogal heftig verlopen, dat is met name de reden waarom zij echt nooit meer zwanger wil zijn.