Weglopen en op de grond gaan liggen

03 Mrt 2014 16:46 door Chipa

Onze kleine f is een echte peuterpuber geworden sinds de baby er is. Zo makkelijk als hij eerst was, zo lastig kan hij nu af en toe zijn. Natuurlijk hoort dat erbij maar hoe ga je ermee om? Zo waren we vanmorgen even naar het winkelcentrum geweest met de auto. Op de terugweg begon hij al richting de uitgang van het winkelcentrum te rennen richting parkeerplaats. Dus ik pakte hem snel vast bij zijn jas en vroeg hem mij een handje te geven op de parkeerplaats of de wandelwagen vast te houden. Wilde hij beide niet. Ik hield hem goed vast bij zijn handje want de auto's rijden als gekken daar op de parkeerplaats. F was boos en begon te krijsen. Ik wilde hem in de auto zetten maar hij maakte zich zwaar en deed alles om maar niet in de stoel te hoeven zitten en ging zelfs op de straat liggen. En maar schreeuwen ondertussen. Ik heb hem maar even los in de auto gezet en ben eerst de baby in de auto gaan zetten. Daarna poging twee om f in de stoel te krijgen maar dat was een heel gevecht. Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om? Trucjes en tips zijn welkom!

03 Mrt 2014 16:53 door Anoniem123

S is ook een snelle jelle wbt weglopen en gaat bij drukke gelegenheden aan een tuigje. Zo kan hij toch op zijn manier vrij lopen maar ik houd hem wel dicht bij me. Als ik geen tuigje bij mij heb dan moet hij in de kinderwagen als het druk is. Dan mag hij weer los lopen als het kan. Is hij het niet mee eens hoor, want loop geregeld met een krijsend kind in de kinderwagen. Jammer dan :wink:

Als hij lopend mee is naar bv de action dan is het in de rij staan en wachten het lastigst. Als het allemaal te lang duurt gaat S er ook bij liggen. Al zeurend en mopperend haha. Ik stap gewoon over hem heen eigenlijk en negeer dat gedrag. Tijdens zo'n bui komt er weinig binnen bij zo'n ukkie. Het heeft pas weer nut om tegen hem te praten als hij rustiger is. Dan zeg ik meestal alleen iets van: zo ben je er weer, ga je weer mee?

Maar heel soms schaam ik me best wel. Paar maanden geleden wou meneer niet in het fietsstoeltje. Hij hield zich stijf als een plank en de sirene stond luid aan. Ik heb een tikje tegen de achterkant van zijn knietjes moeten geven zodat de knietjes wou buigen anders kreeg ik hem er niet in! Nou toen brak het zweet mij wel even uit want er bleven gewoon mensen staan kijken. :eyes:

Nog nooit een driftige dreumes gezien? :laughcry:

Uiteindelijk hem er in gekregen en ik ben snel weggefietst :smile:

dit soort situaties vind ik wel moeilijk, want dan lijkt het net of je als moeder je kind niet aankan ofzo.

03 Mrt 2014 17:06 door Chipa

Rustig tegen hem praten heeft inderdaad geen zin. Alsof hij niets hoort. Hij is dan helemaal buiten zinnen. In de supermarkt gaat het vaak ontzettend goed want dan mag hij helpen. In de buggy wil hij al heel lang niet meer maar wat was dat ding af en toe handig zeg. Sta nu vaak met een baby in de wagen en een weglopende peuter pffft.

En mensen die gaan staan kijken, zo irritant! :thumbdown:

03 Mrt 2014 17:09 door Parisienne

Heel herkenbaar, heeft dochter ook veel (gehad). Tegenwoordig kan ze mij écht flink te kijk zetten af en toe. Als ze wegloopt en/of ik houd haar even vast tegen haar zin in, laat ze zich slap vallen en gilt: "Auw, mama, niet knijpen! Stop, je doet me zeer! Maaamaaa, alsjeblieft, neeee!" En dan de manier waarop de mensen je dan aankijken..

03 Mrt 2014 17:12 door Anoniem255

Weglopen was hier niet aan de orde want de oudste zat ook in de wandelwagen.
(We hadden een duowagen, om weglooppraktijken te voorkomen en zodat ik ook op mijn gemak boodschappen kon doen)
Als ze ooit moeilijk deed met in de stoel te gaan dan maakte ik wat flauwe grapjes, trok gekke bekken en dan klikte ik haar snel vast.

Wil de jongste in ern draagdoek/zak?
Dan kun je de oudste in de buggy zetten.

03 Mrt 2014 18:04 door Anoniem112

Oef ja mijn oudste was ook een enorme driftkikker.. Wij hadden gelukkig ook een duo wagen!
Maar als hij dan toch ook zo deed, zei ik bijv tegen hem: je mag of mij een hand geven en samen lopen of ik til je op.
Ging hij dan toch liggen en gillen dan pakte ik hem gewoon onder mijn arm en maakte ik me zo snel mogelijk uit de voeten, haha!
Of als de situatie veilig was (geen auto's of wat dan ook) dan liet ik hem gewoon gaan en ging ik door waar ik mee bezig was.
En dat in de autostoel vouwen komt mij ook zeer bekend voor :smile:

Gelukkig is mijn jongste veel gemakkelijker :yes:

03 Mrt 2014 18:05 door Anoniem112

Parisienne schreef:Heel herkenbaar, heeft dochter ook veel (gehad). Tegenwoordig kan ze mij écht flink te kijk zetten af en toe. Als ze wegloopt en/of ik houd haar even vast tegen haar zin in, laat ze zich slap vallen en gilt: "Auw, mama, niet knijpen! Stop, je doet me zeer! Maaamaaa, alsjeblieft, neeee!" En dan de manier waarop de mensen je dan aankijken..

Oh ja dit kan hij ook nog wel eens doen ja soms! Je schaamt je kapot.. :palm:

03 Mrt 2014 18:10 door Slakje

Hier ook herkenbaar. Ik laat ze uitrazen. Het heeft geen zin ertussen te komen, want ze aanvaardt niets op dat moment. Wanneer ze gekalmeerd is beginnen we opnieuw en biedt ze haar excuses aan met een knuffel erbij. Het is echt beschamend in bet openbaar, maar goed. Gelukkig komt het hier niet zo vaak voor in het openbaar. Maar ik voel dan wel altijd de ogen in mijn rug prikken.

03 Mrt 2014 19:25 door Steep

Parisienne schreef:Heel herkenbaar, heeft dochter ook veel (gehad). Tegenwoordig kan ze mij écht flink te kijk zetten af en toe. Als ze wegloopt en/of ik houd haar even vast tegen haar zin in, laat ze zich slap vallen en gilt: "Auw, mama, niet knijpen! Stop, je doet me zeer! Maaamaaa, alsjeblieft, neeee!" En dan de manier waarop de mensen je dan aankijken..

Poeeeh hallo dan.. Wat doe je dan op dat moment?

03 Mrt 2014 19:29 door Zwilling

Ik las hier vanochtend een soort gelijk artikel over, in mijn professionele leven pas ik het toe en het werkt al jaren. Maar hoe ik hiermee dit gedrag om ga als ik zelf moeder ben weet ik niet. Daar zit vast een groot verschil tussen.

http://annemiekenieborg.nl/?p=228&fb_ac ... post%22%5D

03 Mrt 2014 19:32 door Susan

SarahKey schreef:Maar heel soms schaam ik me best wel. Paar maanden geleden wou meneer niet in het fietsstoeltje. Hij hield zich stijf als een plank en de sirene stond luid aan. Ik heb een tikje tegen de achterkant van zijn knietjes moeten geven zodat de knietjes wou buigen anders kreeg ik hem er niet in! Nou toen brak het zweet mij wel even uit want er bleven gewoon mensen staan kijken. Nog nooit een driftige dreumes gezien? Uiteindelijk hem er in gekregen en ik ben snel weggefietst dit soort situaties vind ik wel moeilijk, want dan lijkt het net of je als moeder je kind niet aankan ofzo.

Ik had een keer dat Yrsa heel boos aan het brullen was in het achterzitje, dat ik de fiets even langs de kant zette en me omdraaide om te zeggen dat ze nu op moest houden en dat ik haar toen precies met mijn elleboog in het gezicht raakte, want ze leunde net op datzelfde moment naar voren. Dat moet er ook heel raar hebben uitgezien. Ik dacht nog, stel dat iemand hier net een YouTube-filmpje van heeft gemaakt of zo, dan sta ik er meteen op als een moeder die haar kind een ram in het gezicht verkoopt.

03 Mrt 2014 20:51 door Anoniem112

Steep schreef:
Parisienne schreef:Heel herkenbaar, heeft dochter ook veel (gehad). Tegenwoordig kan ze mij écht flink te kijk zetten af en toe. Als ze wegloopt en/of ik houd haar even vast tegen haar zin in, laat ze zich slap vallen en gilt: "Auw, mama, niet knijpen! Stop, je doet me zeer! Maaamaaa, alsjeblieft, neeee!" En dan de manier waarop de mensen je dan aankijken..

Poeeeh hallo dan.. Wat doe je dan op dat moment?

Ik praat even voor mijn beurt hoor, haha, maar mijn zoontje doet dit soms dus ook..

Ik zeg dan tegen hem: ik snap dat je het niet met me eens bent, of ik snap dat je liever die kant op loopt maar dat gaan we nu even niet doen, je blijft nu bij mij. Verder negeer ik zijn uitspraken meestal, of soms zeg ik wel dat ik het echt niet leuk vind dat hij dat tegen mij zegt.

03 Mrt 2014 22:14 door leeentje

Ik ben een keer uit mijn slof geschoten in een supermarkt. Dochterlief was echt onhandelbaar en aan het krijsen. Ik zag ook allemaal mensen kijken met een soort afkeurende blik. Ik had het niet meer en riep :'genieten jullie van de show? Kijk gvd voor je!' Oeps. :omg:

Nu is ze meestal lief en helpt ze met de boodschappen maar die dag was echt erg!

Welkom op Zeg maar Yes!

Weglopen en op de grond gaan liggen

Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Re: Weglopen en op de grond gaan liggen

Wie is er online?