Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je leven?

27 Feb 2014 12:01 door Tabbie

Oh absoluut. Uit onderzoek is ook gebleken dat het niet meer of minder schadelijk voor je kind is om te werken of thuis te blijven als moeder. Ik sta ook heel erg open voor andere meningen en levensmethodes en laat iedereen daarvan zoveel mogelijk in zijn waarde (behalve als er echt onzin uitgekraamt wordt). Echter vormt je verleden je wel. Vandaar dat ik het ook opvallend vind dat meiden met thuismama's deze verdedigen en meiden met niet-thuismama's dit belangrijker vinden. Het is zeer interessant.

En natuurlijk is uit eten met een 3 jarige (ze was toch 4?) anders dan met z'n tweeen. Ik kan alleen ook dergelijke gesprekken voeren met een 3 jarige erbij of gewoon op de bank als het kind ligt te slapen. Verder had ik opgroeiend maar 1 oma, dus daar konden mijn ouders ook minder op bouwen om regelmatig een feestje te bouwen met pannenkoeken. Al ging ik maar al te graag logeren bij oma.

Leuk trouwens dat ze zoveel met hun kleinkind ondernemen. Ik geloof echt dat ze genoeg leuke dingen doet hoor. Ik val je echt nergens op aan (hoe vaak moet ik dit zeggen?). En ook uitjes enzo, super lief van ze.

EDIT: met dat geschreeuw tussendoor, wil ik even zeggen dat dit nog een reactie is op de post van ED, niet de laatste laatste, maar de een-na-laatste

27 Feb 2014 12:02 door Anoniem35

Mijn kinderen gaan ook niet altijd mee hoor. Ze vinden restaurants leuk en we gaan ook heus wel samen uit eten, maar dan vaak toch wat vroeger op de avond, niet pas om 19.00 aan tafel, en naar een wat informeler restaurant, tapas eten ofzo, of een eetcafé of een Ierse pub, dat soort dingen. Als we samen gaan gaan we later en naar een restaurant waar ik niet snel met jonge kinderen naartoe zou gaan. Ook gezellig, maar anders.

En het oppassen brengen we ook echt niet zo van 'papa en mama gaan samen wat leuks doen en jullie moeten naar oma' maar ' hebben jullie zin om een nachtje lekker bij oma te gaan logeren?' En dat hebben ze altijd. En dan doen ze zelf ook genoeg leuke dingen.

27 Feb 2014 12:03 door Anoniem35

En vorige week zaten de kinderen met opa en oma in een restaurant, en wij samen bij de macdonalds :smile:

27 Feb 2014 12:05 door Tabbie

Ik zei toch al dat ik het snapte! Ik zeg alleen dat ik het altijd leuk vond.Pfff

Ik zou niet eens weten of mijn ouders uiteten gingen als ik bij oma logeerde... We hadden het ook niet zo breed thuis om iedere maand uiteten te gaan.

27 Feb 2014 12:10 door Anoniem44

Ik denk sowieso dat wanneer je een vader hebt die evenveel investeert in zijn kind(eren) en net zo betrokken is, dat dit al ontzettend veel scheelt. Dan heb je dubbel de aandacht/liefde/tijd/vertrouwen. Als wij bijvoorbeeld allebei 75% van onze tijd investeren in dochter, waar een fulltime moeder 100% investeert, dan krijgt onze dochter alsnog 150% in totaal.

27 Feb 2014 12:10 door anoniem213

Ik vind het vooral vervelend dat mensen 'uit eten' als één woord schrijven.

27 Feb 2014 12:13 door Anoniem35

-ED- schreef:Ik denk sowieso dat wanneer je een vader hebt die evenveel investeert in zijn kind(eren) en net zo betrokken is, dat dit al ontzettend veel scheelt. Dan heb je dubbel de aandacht/liefde/tijd/vertrouwen. Als wij bijvoorbeeld allebei 75% van onze tijd investeren in dochter, waar een fulltime moeder 100% investeert, dan krijgt onze dochter alsnog 150% in totaal.

Wiskunde is niet je sterkste kant hé?

27 Feb 2014 12:16 door Tabbie

June schreef:Ik vind het vooral vervelend dat mensen 'uit eten' als één woord schrijven.

Sorry!

27 Feb 2014 12:17 door Susan

Uit eten doen wij ook niet echt met de kinderen. Als het mooi weer is ga ik wel eens met mijn dochter samen op een terrasje lunchen.

27 Feb 2014 12:20 door Tabbie

-ED- schreef:Ik denk sowieso dat wanneer je een vader hebt die evenveel investeert in zijn kind(eren) en net zo betrokken is, dat dit al ontzettend veel scheelt. Dan heb je dubbel de aandacht/liefde/tijd/vertrouwen. Als wij bijvoorbeeld allebei 75% van onze tijd investeren in dochter, waar een fulltime moeder 100% investeert, dan krijgt onze dochter alsnog 150% in totaal.

Maar als je het hebt over een fulltime moeder, dan werkt de vader en kan hij natuurlijk niet om 3 uur thuis zijn om die aandacht te geven. Dus die aandacht van 75 en 75, neem ik aan dat je het hebt over twee parttime werkende ouders? Again, uit onderzoek is gebleken dat dit niet minder en ook niet meer welzijn oplevert voor het kind. Plus tel dan ook even de opa's en oma's erbij op..

27 Feb 2014 13:12 door Anoniem44

Maar op een bepaald moment gaat je kind toch ook gewoon naar school? Dan kun je als moeder wel de hele dag thuis gaan zitten wachten, maar dan is je kind gewoon ergens anders.

27 Feb 2014 13:14 door Tabbie

Daarom heb ik het ook over 3 uur :ja:

27 Feb 2014 13:23 door Anoniem44

Ik weet niet, Tabbie. Ik denk echt wel dat het heel fijn kan zijn voor een kind als zijn moeder/vader elke dag klaar zit met thee en koekjes, hartstikke gezellig natuurlijk. Maar als ik dat zou gaan doen, dan zou ik daar doodongelukkig van worden. Daarom denk ik altijd maar zo: een kind is het meest gebaat bij ouders die gelukkig zijn. Gelukkig met het leven, gelukkig met zichzelf en gelukkig met elkaar. Natuurlijk is de tijd en aandacht die je aan elkaar besteed super belangrijk en vooral ook dat je er op de belangrijke momenten gewoon bént, maar los van dat, heeft een kind meer aan een moeder die er soms niet is, maar áls ze er is wel gelukkig is en ook de energie heeft om de tijd samen leuk door te brengen, dan aan een moeder die er altijd is, maar daar zelf doodongelukkig van wordt.

Mijn moeder cijferde zichzelf vroeger altijd weg voor eigenlijk alles en iedereen om haar heen. Nu in haar nieuwe relatie is ze helemaal opgebloeid en kan ze echt zichzelf zijn. Voor mij is dat zoveel waardevoller om te zien, dan hoe ze vroeger was!

27 Feb 2014 13:44 door Tabbie

En sommige ouders worden juist gelukkig ervan om elke dag klaar te zitten met thee en koekjes, en dus is het kind dan het meest gebaat daarbij... Zo kan je het ook bekijken he :wink:

27 Feb 2014 14:38 door Anoniem122

-ED- schreef:Ik weet niet, Tabbie. Ik denk echt wel dat het heel fijn kan zijn voor een kind als zijn moeder/vader elke dag klaar zit met thee en koekjes, hartstikke gezellig natuurlijk. Maar als ik dat zou gaan doen, dan zou ik daar doodongelukkig van worden. Daarom denk ik altijd maar zo: een kind is het meest gebaat bij ouders die gelukkig zijn. Gelukkig met het leven, gelukkig met zichzelf en gelukkig met elkaar. Natuurlijk is de tijd en aandacht die je aan elkaar besteed super belangrijk en vooral ook dat je er op de belangrijke momenten gewoon bént, maar los van dat, heeft een kind meer aan een moeder die er soms niet is, maar áls ze er is wel gelukkig is en ook de energie heeft om de tijd samen leuk door te brengen, dan aan een moeder die er altijd is, maar daar zelf doodongelukkig van wordt.

Mijn moeder cijferde zichzelf vroeger altijd weg voor eigenlijk alles en iedereen om haar heen. Nu in haar nieuwe relatie is ze helemaal opgebloeid en kan ze echt zichzelf zijn. Voor mij is dat zoveel waardevoller om te zien, dan hoe ze vroeger was!

Toch wel grappig om te lezen, aangezien je zelf fel tegen scheiden bent, maar je dus zelf wel een heel duidelijk voorbeeld hebt van dat iemand in een relatie toch niet gelukkig kan zijn en een nieuwe relatie soms beter voor iemand is!

27 Feb 2014 15:09 door Derpy

Ik zeg dit ook altijd tegen mensen. Ik heb een relatie gehad waarin ik veel te afhankelijk was en dat werkt niet. Ik vind het belangrijk om onafhankelijk te zijn, zowel financieel als sociaal. In de loop van de tijd vergroeit een relatie met je leven, maar ik wil altijd mijn eigen dingen blijven doen, eigen vrienden hebben en mijn eigen geld verdienen.

27 Feb 2014 15:19 door Anoniem58

Ik denk dat ik een zielig kind heb. Ik ben maar alleen en ben ook nog eens 20-25 uur van huis. Mijn kind krijgt dus maar zo ongeveer 50% van de aandacht en tijd, waar een vader en een moeder een kind wel 150% kunnen bieden.

27 Feb 2014 15:20 door Anoniem44

TukTuk schreef:
Toch wel grappig om te lezen, aangezien je zelf fel tegen scheiden bent, maar je dus zelf wel een heel duidelijk voorbeeld hebt van dat iemand in een relatie toch niet gelukkig kan zijn en een nieuwe relatie soms beter voor iemand is!

Dit had niet zozeer te maken met het verbreken van de relatie, als wel met het kiezen voor zichzelf, maar dat kan ook binnen je relatie (als het goed is).

27 Feb 2014 15:22 door Anoniem122

-ED- schreef:
TukTuk schreef:
Toch wel grappig om te lezen, aangezien je zelf fel tegen scheiden bent, maar je dus zelf wel een heel duidelijk voorbeeld hebt van dat iemand in een relatie toch niet gelukkig kan zijn en een nieuwe relatie soms beter voor iemand is!

Dit had niet zozeer te maken met het verbreken van de relatie, als wel met het kiezen voor zichzelf, maar dat kan ook binnen je relatie (als het goed is).

Je begint zelf over dat ze nu in haar NIEUWE relatie wel meer voor zichzelf kiest.. Ach weetje meer en meer wijst er op dat je hier gewoon allemaal bullshit loopt te verkondigen.

27 Feb 2014 15:27 door Anoniem58

Ja dat kloot als een bus. Ik weet ook niet waarom ik nog serieus reageer op haar verhalen.

27 Feb 2014 16:14 door Anoniem44

Ja, haar nieuwe relatie heeft er wel mee te maken, dat heeft haar meer zelfvertrouwen gegeven, maar aangezien mijn vader de relatie heeft verbroken met mijn moeder, was het niet echt haar eigen keuze, begrijp je?

28 Feb 2014 10:06 door Anoniem59

Ik werk volledig en ben alleen met mijn jongens maar op zich gaat dat goed. Ze zitten op school, dus overdag zijn ze zelf al bezig, en ze gaan naar voetbal twee keer per week. Ik kan dingen vrij flexibel indelen qua werk zodat ik 's avonds nog werk als zij slapen zodat ik er toch voor ze ben. En als ze bij hun vader zijn heb ik tijd voor mezelf om uit te gaan of te niksen. Tuurlijk is het een zware belasting, dat wel, maar zij komen niets te kort.

Wat betreft afhankelijkheid in een relatie: ik sta er net zo in als Euc. Ik kan alles zelf, ik heb geen man nódig maar ik vind het wel leuk om met iemand samen te zijn en me daaraan te verbinden, als alles op de rit staat. En in dat opzicht ben ik afhankelijk want ik vind het gewoon leuker samen. Zo van: ik kán best zonder als het moet (tested and tried) maar ik wil liever niet zonder. Voor mij perfect, want zo kan ik in een relatie blijven omdat het leuk is, en niet omdat ik wel moet omdat ik anders niet kan functioneren of zo.

28 Feb 2014 11:40 door Anoniem35

Inderdaad. Ik heb het nooit uitgeprobeerd, ik zit al sinds mijn 16e in deze relatie, maar ik twijfel er niet aan dat ik mezelf uitstekend red als het zou moeten. En inderdaad: als je kinderen op school zitten krijgen ze al behoorlijk een eigen leven en heeft het echt geen enkel nut meer om altijd thuis te zijn, wij hebben 1 à 2 middagen dat ik thuis ben en de kinderen ook en dan hangen we lekker rond of kijken samen een film, de rest van de tijd is iedereen gewoon druk met werk, clubjes of sport. En dat is ook prima.

De enige momenten die ik vervelend vind en de kinderen ook is als ik ze door een vervelende combinatie van diensten een paar dagen niet of alleen maar heel kort zie. Als ik laat/vroeg heb breng ik ze naar school en zie ik ze pas de volgende dag weer als ik ze ophaal uit de BSO. Of een reeks late diensten en dan zie ik ze alleen 's ochtends bij het ontbijt, maar dat komt allemaal zelden voor.

28 Feb 2014 17:10 door Anoniem108

Ik kan me goed indenken dat je als stel ook wel eens iets wil ondernemen zonder dat het kind erbij is. De gesprekken zijn dan toch anders en ik vind ook niet dat je van een kind mag verlangen dat het in een restaurant uren stil kan zitten of zichzelf kan vermaken.

Die hele loze discussie over thuisblijfmoeders en gespreksstof gaat mij er niet eens om dat je dus minder te bespreken zou kunnen hebben, want er zijn ook genoeg stellen die helemaal niet zozeer op zoek zijn naar hoogdravende gesprekken binnen de relatie, ED. Dat jij dat wel fijn vindt, staat niet gelijk aan hoe anderen hier vorm aan geven. Ik zou er zelf domweg niet voor kiezen, omdat ik er behoefte aan heb in mijn vakgebied te blijven ontwikkelen en ik dan niet kan volstaan met alleen de literatuur bijhouden en ik met dusdanig veel toewijding en passie mijn studie heb gedaan om er vervolgens niets meer mee te doen. Als ik er dan 10 jr. uit zou zijn, is het enorm lastig er weer in te rollen wanneer een werkgever kan kiezen tussen iemand die dit gat niet heeft op zijn/haar CV in vergelijking met mij. Dat zou mijn overweging zijn en niet omdat ik bang ben dat ik geen gespreksstof meer zou hebben.

Het siert je trouwens niet om je op voorhand in de slachtofferrol te gooien met zo'n rare uitspraak dat forummers jou als ontaarde moeder zouden zien omdat je werkt. Tegenwoordig is het voor vele gezinnen pure noodzaak dat beiden werken (fulltime of parttime), dus zo uitzonderlijk lijkt het me niet dat jij werkt.

En voor wat betreft dat je verdrietig wordt van opmerkingen die hier zijn geplaatst; even los van het gegeven of ze al dan niet zo zijn bedoeld, vind ik vooral dat als je uitdeelt er dan automatisch tegenover staat dat je moet kunnen incasseren. En het is hier van algemene bekendheid dat jij graag steken geeft en terugkrabbelt wanneer je jezelf volledig klem hebt geluld. Ik kan hier geen medelijden mee hebben iig; zo veroordelen over dat mensen scheiden, maar bij jouw ouders was het natuurlijk weer anders. Hebben ze wel aan je eisenlijstje voor een goede relatie voldaan? Zo zie je maar, niet iedereen leeft volgens jouw standaard en niet iedereen maakt dus de keuzes die jij zou maken. Fijn weekend, meid.

28 Feb 2014 22:16 door Slakje

Dit is te grappig voor woorden.

Welkom op Zeg maar Yes!

Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je leven?

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Re: Je man/vriend: een invulling of een aanvulling van je le

Wie is er online?