Mijn onderbuurvrouw is overleden.

De familie had een afspraak met haar, maar ze deed de portiekdeur niet open. Dus ze hebben bij de onderbuurman aangebeld of hij de portiekdeur open wilde doen. Samen zijn ze de woning binnengegaan en hebben haar gevonden. Ze lag naast het bed en was al blauw. De hulpdiensten hebben geconstateerd dat ze daar al zeker vijf uur lag.

Ze woonde hier nog niet zo lang, slechts één jaar. Toch heb ik haar vaker gesproken dan buren die hier al vijf jaar wonen. Ze nodigde me continu uit om mee te gaan ontbijten, maar dat heb ik natuurlijk niet gedaan. Dan kun je maar zien dat je dingen niet moet uitstellen en gewoon moet ondernemen, zoals ontbijten met een buurvrouw.

Ze is maar 65 jaar geworden.