Ik heb ook ongeveer hetzelfde gehad. Net voor de 31 weken kreeg ik weeën. Heb toen weeënremmers gehad en de longrijping. Na 4 dagen mocht ik naar huis met ook bedrust.
Ik sliep lang uit en had van alles te lezen in de buurt liggen, keek veel tv en ook veel op het forum. Gelukkig deed mijn moeder hier veel in huis en deed ze vaak ook wat boodschappen.
De kleine man is tot 39+2 blijven zitten. Wel had ik dagelijks een flink aantal harde buiken, maar zat geen regelmaat in.

Hoop dat jullie kleine het ook zo lang gaat volhouden in je buik!
Succes met het houden van de rust.

Dank voor de tips! In het ziekenhuis heb ik veel tijdschriften en boeken gehad. Daar ben ik er niet aan toegekomen maar nu vast wel. Hoorde laatst dat Esther Verhoef ook weer een nieuw boek heeft dus nu heb ik een goed excuus om die te kopen

Vriend is inmiddels ook thuis dus die gebruik ik nu als slaafje.
Morgen komt er iemand langs van mijn werk (HR) niet echt zin in maar anders was hij vanavond langs gekomen in het ziekenhuis. Ben benieuwd, zal dan denk ik ook een gesprek gaan krijgen met de arbo arts.

Sabje, fijn zo'n positief verhaal!

Wat fijn dat je weer thuis bent! Ik ga heel hard duimen dat de baby nog een hele tijd veilig blijft zitten waar hij zit.

Maak duidelijk dat je niet naar de arbo arts kunt hoor!!!
Ze verwachten namelijk dat je gewoon maar even op komt draven (of nou ja, dat verwachten er veel), maar dat kan gewoon echt niet!

Werk is net weg viel mee gelukkig en hij zei meteen al dat ik niet naar de Arbo arts moet.
Als dat wel zo zou zijn moest ik hem bellen. Daar had ik nog niet eens over na gedacht dus dat is wel fijn.
UWV belde vanochtend ook al en dat is gelukkig afgehandeld en hebben begrip voor de situatie.

Gelukkig heb je een goede getroffen. Is dat ook maar weer geregeld.

Mag ik je even waarschuwen voor het boek van Esther Verhoef? Het heet de kraamhulp. Gaat erover dat de kraamhulp niet helemaal spoort en dat is volgens mij nog zacht uitgedrukt. Ik wacht expres met kopen van dit boek tot mijn kleine meid geboren is en de kraamhulp de deur uit.

Dit kwam ik tegen op haar website,

Als Didi na een zware bevalling van haar eerste kindje aan bed is gekluisterd, is ze dolgelukkig met de hulp van de kraamverzorgster. De baby is lief en gezond, maar Didi's herstel gaat langzaam.
Miriam de Moor, werkzaam bij de politie Rotterdam, kan de plotselinge dood van haar broer niet verwerken. Ze vermoedt kwade opzet van zijn mooie weduwe Hennequin. Tijdens haar zoektocht naar Hennequins verleden groeit bij haar steeds meer de overtuiging dat ze te maken heeft met een levensgevaarlijke psychopate. En juist deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het jonge, kwetsbare gezin…

De kraamhulp beschrijft tien beslissende dagen uit het leven van drie jonge vrouwen. Kwetsbaarheid, wilskracht en moordlust komen bij elkaar in een beklemmende, ontroerende pageturner: Esther Verhoefs engste thriller ooit.

Dat weet ik maar misschien beter om te wachten.

Ja daarom, zo wilde ik heel graag week 36 lezen van Sofie Sarenbrant. Ik was ik verwachting van mijn zoontje toen, mijn tante heeft mij gewaarschuwd dat ik moest wachten in ieder geval tot ik bevallen was. Ben blij dat ik naar haar heb geluisterd

Hoe gaat het nu Victoria?

Pompoen, lief dat je ernaar vraagt.
Het gaat. Van de Vk moet ik proberen mijn leven weer op te maken.
Dus dit probeer ik rustig aan te doen en wil kijken of ik volgende week misschien weer een paar uur kan gaan werken.
40 uur zal het niet meer worden maar alles is meegenomen.
De harde buiken blijven. Zelfs 'S ochtends als ik mijn bed nog niet uit ben geweest. Dus of ik nou wat doe of in bed lig het maakt volgens mij niet uit.
De afgelopen 2 dagen was mijn vriend vrij dat was wel prettig. Gister ben ik alleen even een stukje gaan autorijden en ben ik even naar het winkelcentrum geweest. Het idee dat mocht er wat zijn hij er binnen 10 minuten kon zijn was wel zo prettig.

Over 3 weken dan zou de vk een afspraak maken in het ziekenhuis om weer naar mijn baarmoedermond te laten kijken.
Dat die afspraak er komt stelt mij wel weer gerust. Want ik voel mij nog steeds een tikkende tijdbom.

Jeetje Victoria, mag je wel werken? Wat is het advies van de arts/ gyn?

Mijn vk zegt dat ik mijn leven weer moet oppakken en daar hoort werken ook bij.
De gyn zijn dat ik rust moest houden. Ik vind het lastig. Als ik ga googlen naar vergelijkbare verhalen lees ik dat iedereen rust moet houden.

Tegenstrijdig dus. Zou je een second opinion kunnen krijgen en bij wie zou ik dan moeten zijn?

Ik zou echt rust houden! Tuurlijk je mag naar de wc lopen en een keer naar de keuken om wat eten/drinken te pakken. Maar je moet niks gaan forceren.
Ik had een ziekenhuisbed in de kamer staan en mijn man zette het gesmeerde brood en drinken klaar in de keuken. Ik kwam daar dus alleen vanaf om naar de wc te gaan of een keer per dag te douchen. Ik sliep ook beneden de eerste paar weken.
Zorg nu eerst voor jezelf en de baby en de rest komt wel...

Niet naar je vk luisteren maar naar je gyn! Het is niet niks wat er de afgelopen weken gebeurt is en je geeft aan dat je nog steeds harde buiken hebt. Heeft jou vk je dossier wel gelezen? Ik zou toch even overleggen met de gyn.

Ik weet niet wat voor werk je doet, ik kan me voorstellen dat een paar uur per dag kantoorwerk ontspannend kan zijn omdat je er weer even uit bent maar fysiek zwaarder werk zou ik zeker niet doen.

Echt naar je gyn. Luisteren en niet gaan werken!

Ik zou naar de gynaecoloog luisteren. En nog niet gaan werken zeker omdat je nog last hebt van harde buiken. Is toch een teken dat het nog onrustig is

Ik heb een zittende kantoorbaan met normaal gesproken een hoge werkdruk.

Mijn vriend is net thuis en toen ik zei dat ik weer een paar uur wilde gaan werken volgende week verklaarde hij mij voor gek
Misschien eerst nog een controle bij VK afwachten en in ieder geval de 30 weken halen.

Ik zou eerst je gyn raadplegen!

Als je gaat werken kom ik je aan je haren naar huis slepen.. Echt serieus.
Luister alsjeblieft naar je gyn, of je moet er zin in hebben om te vroeg te bevallen en weken op de Neo door te brengen.

En geloof me, ook met 30 weken ben je nergens.
Haal maar gewoon de 34 weken thuis, en dan heb je verlof. Hoef je ook niet meer over je werk na te denken.

Ik schrok er eerlijk gezegd best van Victoria, en vind het ook raar dat de VK en Gyn elkaar zo 'tegenspreken' in hun advies. Bedenk even goed, wat er mis kan gaan wanneer je vroegtijdig bevalt. Ik wil je niet bang maken, maar ik zou er nu alles aan doen om ernstige dingen te voorkomen. Het gaat om jou en je kindje hoor, en je leven oppakken kan ook op een andere manier natuurlijk.

Ik zou naar de gynaecoloog luisteren en niet naar de verloskundige! En als je twijfelt zou ik bellen en vragen of je de gynaecoloog mag spreken. Maar ik zou bij twijfel hoe dan ook het zekere voor het onzekere nemen en rustig aan proberen te doen.
Waarom ben je eigenlijk überhaupt terug naar de verloskundige? Hoef je niet meer op controle in het ziekenhuis en bij de gynaecoloog? Dat vind ik eerlijk gezegd ook wel een beetje gek. Of ze moeten er wel vrij zeker van zijn dat het toch wel goed gaat.

Overigens heb je rust houden en rust houden. Het hangt er maar net vanaf wat de Gynaecoloog bedoeld met rust houden. Ik moest na mijn blindedarmontsteking rustig aan doen, mocht niet meer gaan fietsen en geen dingen doen waar ik harde buiken van kreeg. Maar ik mocht best er even uit en ik had ook best nog een paar uur mogen werken. Maar toen ik 33 weken zwanger was toen werd ik dus op genomen en moest ik rust houden en dat hield dat ik alleen mocht douchen en naar de wc mocht en verder niks. Daar zit natuurlijk een wereld van verschil tussen. Ik zou dus de gyn raadplegen om duidelijkheid te krijgen.

Jullie hebben ook helemaal gelijk. Ik ga niet werken. Hooguit een keer terug om koffie te drinken en omdat ik heel raar weg ben gegaan.
Wat dacht ik vanmiddag wel niet

Ik vind het ook raar dat ik niet meer onder controle sta bij een gynaecoloog en weer terug ben bij de verloskundige.
Wat hiervan de reden is weet ik ook niet. Daarom denk ik ook...valt het dan allemaal wel mee?