04 Feb 2014 13:39 door SuperGrover
ADHD wordt volgens mij ontzettend vaak ten onrechte gediagnosticeerd. Op het moment dat je wat lager scoort op concentratie, en hoger op hyperactiviteit en impulsiviteit, dan wordt er al gauw ADHD gediagnosticeerd door psychologen en psychiaters die gewoon klakkeloos vragenlijsten afnemen. De significante lijdensdruk wordt vaak niet goed meegenomen. Er zijn behoorlijk wat mensen met de diagnose ADHD die geen medicatie slikken, geen therapie hebben en die eigenlijk best prima functioneren in het dagelijks leven. Dan vraag ik mij oprecht af in hoeverre er dan sprake is van een stoornis. Of eigenlijk, dan is er m.i. geen sprake van een stoornis. Concentratievermogen, hyperactiviteit en impulsiviteit zijn gewoon karaktertrekken, waar je inderdaad hoger of lager dan gemiddeld op kan scoren, en wat bij bepaalde taken je ook in de weg kan zitten. Maar dat geldt voor wel meer karaktereigenschappen. Ik kan bijvoorbeeld bijzonder slecht tegen onzekerheid, dan kan ik nachtenlang wakker liggen en mezelf liggen opvreten. Dat is vervelend en zit me in de weg, maar daarom is het nog geen stoornis, want ik functioneer over het algemeen gewoon prima.
Dus, ik denk dat er überhaupt veel te licht gedacht wordt over het voorschrijven van medicatie bij ADHD, zeker bij kinderen. Ten eerste omdat het echt heftig spul is en er nog niet veel bekend is over langetermijneffecten, ten tweede omdat het ongetwijfeld ook onterecht wordt voorgeschreven bij kinderen en ten derde omdat deze kinderen hierdoor niet leren omgaan met hun problemen. Geef een kind liever handvatten voor hoe hij moet omgaan met situaties die voor hem moeilijk zijn, leer het kind impulsen te beheersen, en oefen technieken voor de concentratie. En reserveer de medicatie voor die gevallen waarin het echt niet anders kan, in combinatie met therapie.
En ik vind dat psychiaters geen geld zouden mogen aannemen van farmaceutische bedrijven, aangezien dat onterecht medicatie uitschrijven in de hand werkt. Evenzo vind ik dat farmaceutische bedrijven geen onderzoek zouden mogen doen naar de effecten van medicatie, omdat dat gewoon een wassen neus is. Maar we leven niet in de ideale wereld. En studenten die ritalin willen gebruiken, ik heb er geen moeite mee, aangezien studenten intelligente jongvolwassenen zijn die heel goed zelf kunnen nadenken over de consequenties van hun gedrag. Er zijn genoeg dingen die idealiter niet zo zouden moeten zijn, dus dan kan dat er ook nog wel bij. Van het hele ritalin verhaal vind ik dat zelfs het minst erge, aangezien deze studenten doorgaans de kennis hebben of zouden kunnen hebben om weloverwogen keuzes te maken, in tegenstelling tot de meeste andere ritalingebruikers.