Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Een pilletje meer of minder..?

<<

Anoniem44

Bericht 04 Feb 2014 13:04

Re: Een pilletje meer of minder..?

Bij mij ging de diagnose eigenlijk wel vrij makkelijk. Eerst een paar gesprekken met de psycholoog, daarna twee gesprekken met de psychiater, toen een uitgebreide vragenlijst ingevuld en daarna kreeg ik de diagnose.
<<

Anoniem117

Bericht 04 Feb 2014 13:07

Re: Een pilletje meer of minder..?

Inderdaad ook IQ is meegenomen en alle rapporten vanaf basisschool. Kijk, heel mensen roepen dat ze zich herkennen in de symptomen en dat is op internet een vragenlijst hebben afgenomen, waaruit blijkt dat ze AD(H)D hebben. Maar als zij allemaal echt getest zouden worden, dan zouden ze echt niet allemaal daadwerkelijk een diagnose krijgen.
<<

Hera

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 62

Geregistreerd: 25 Nov 2013 14:45

Bericht 04 Feb 2014 13:34

Re: Een pilletje meer of minder..?

AD(H)D bij kinderen diagnostiseren is ook een hachelijke onderneming, denk ik. Je moet al een hele gezinsschets maken en bekijken of de oorzaak niet in het gezin ligt plus kinderen hebben nog niet de woordenschat die wij hebben voor gevoelens. Ik denk wel dat er de laatste jaren flink werk is gestoken in diagnostiek, had er laatst een reportage over gezien waar er toch degelijk onderzoek werd gedaan.

Ja, impulsiviteit, concentratievermogen en hyperactiviteit zijn gedragskenmerken en daar zullen vele mensen zich in herkennen. Maar het gaat om de lijdensdruk die ervaren wordt en de onmogelijkheid om daar met simpele trucjes vanaf te komen. Het is jammer dat de publieke opinie zo is gaan kijken naar bepaalde diagnoses, want dat maakt dat sommige mensen zich niet meer serieus genomen voelen. Ik kan mij ook deels herkennen in borderline, ADD en bipolaire stoornis. Het zijn vaak ook gedragskenmerken die in zo'n mate bij een persoon aanwezig zijn dat diegene last ondervind in het dagelijkse leven, in verschillende levensgebieden. En dan is het weer een ander verhaal. We leven nu eenmaal in een maatschappij waar er voor alles een oplossing moet worden gevonden, als je niet voldoet aan de eisen die die maatschappij stelt, ben je daar zelf verantwoordelijk voor en dien je aan jezelf te werken (effe kort door de bocht he). Vele mensen hebben last van concentratieproblemen door bijv teveel werkdruk of een problematische relatie en ik kan me voorstellen dat zij in rilatine wel een oplossing kunnen zien. Ik ook, hoor, ik heb ook gedacht dat ik add had. Niet dus plus rilatine is geen wondermiddel. Als de oorzaak niet bij je add ligt, is rilatine nemen op lange termijn nutteloos.
<<

Susan

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13549

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:29

Bericht 04 Feb 2014 13:39

Re: Een pilletje meer of minder..?

ADHD bij kinderen vaststellen gebeurt denk ik gewoon anders, grotendeels door gesprekken met ouders, vragenlijsten ingevuld door ouders, leerkrachten en andere betrokkenen, en daarnaast observaties en ik denk ook een intelligentietest. Mijn zoon was nog geen vier toen hij de diagnose autisme kreeg en zo gebeurde het destijds (en ze kunnen dat ook wel jonger vaststellen, bij ADHD gebeurt het meestal wel op iets latere leeftijd). Veel vragenlijsten voor ons, vragenlijsten voor de leidster op de peuterspeelzaal en de leidster op de speel/leergroep, veel gesprekken en een paar observaties. Ook dan gaan ze niet over één nacht ijs.
Remember: in the end, nobody wins unless everybody wins (Bruce Springsteen)
<<

SuperGrover

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 710

Geregistreerd: 10 Sep 2013 22:33

Bericht 04 Feb 2014 15:42

Re: Een pilletje meer of minder..?

Ik zeg zeker niet dat bij iedereen en bij elke instelling per definitie slecht gediagnosticeerd wordt, absoluut niet zelfs. Niet elk diagnostisch onderzoek is sloppy, niet elke diagnose is onterecht. Ik las mijn bericht nog eens door, en ik zag dat ik het misschien onduidelijk had verwoord, dat het lijkt te suggereren alsof elke hulpverlener klakkeloos afgaat op vragenlijsten. Dat bedoel ik absoluut niet. Ik bedoel dat er hulpverleners zijn die veel vertrouwen op de ADHD vragenlijst, en die de scores daarop als voornaamste basis hebben voor de diagnose. Het is een prima vragenlijst, maar daarin worden bepaalde andere aspecten niet gemeten, die wel cruciaal zijn voor de diagnose. Hetgeen wat naar mijn idee het meest wordt vergeten, is de lijdensdruk. Huisartsen hebben bijvoorbeeld geen opleiding gehad tot psychodiagnostiek, maar zij weten wel wat de criteria voor ADHD zijn. Maar ik denk dat veel huisartsen niet goed meenemen op wat voor terreinen er sprake is van significant lijden, want daar zijn zij immers niet voor opgeleid en hebben ze ook vaak de tijd niet voor. Gespecialiseerde instellingen voor psychologische diagnostiek en hulpverlening zijn natuurlijk veel secuurder, doorgaans hebben zij meer tijd, kennis en ervaring (waarschijnlijk ook in jouw geval, Euc, aangezien ook weleens de leeftijdseis vergeten wil worden door bijvoorbeeld huisartsen).

Overigens wil een uitgebreid onderzoek natuurlijk niet per se iets zeggen over de accuraatheid van de diagnose, in veel instellingen is er een standaard screenings/intake programma, waarbij je dus in het begin op allerlei stoornissen gescreend wordt. Dat kunnen lange en uitputtende onderzoeken zijn, maar waarbij de uiteindelijke diagnose alsnog vooral afhangt van de score op die ene vragenlijst.

Er is een explosieve toename geweest in het aantal ADHD diagnoses en vooral een opvallende ontwikkeling bij volwassenen die pas op (veel) latere leeftijd denken aan ADHD. Dat betekent zeker niet dat alle diagnoses bullshit zijn, maar het lijkt me terecht om kritisch te kijken hiernaar. Als je al vanaf je vroege kindertijd significant lijdt, hoezo kom je daar dan pas op je 50e achter? Er zijn absoluut omstandigheden te bedenken waarbij dat waar is, maar een kritische blik lijkt me niet onverstandig. Evenals mensen waarbij nauwelijks lijden is waar te nemen.

Ik heb op dit moment geen tijd om artikelen op te zoeken, maar overdiagnosticeren is absoluut geen waanbeeld. Dit komt niet alleen vanwege de manier van onderzoek, maar ook omdat bepaalde behandelingen of bepaalde financieringen nou eenmaal een diagnose vereisen. Als een kind bij een bepaalde behandeling gebaat is, zijn psychologen geneigd om de problemen 'dan maar' ADHD te noemen, omdat dan de behandeling wel vergoed wordt door de verzekering.

Ik vind dit een enorm interessante discussie trouwens, het 'wanneer medicijnen', en ook 'wanneer is een kind druk en impulsief en wanneer heeft het een stoornis?' Maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje flauw dat er nu geïnsinueerd wordt dat dit gewoon 'de mening die nu in is bij het lekenpubliek', alsof ik een soort meeloopschaap ben die nog nooit gehoord heeft van ADHD. Dat bedoelde je vast niet zo, en niet zo op mij persoonlijk gericht, maar zo kwam het wel over.
<<

Anoniem44

Bericht 04 Feb 2014 15:51

Re: Een pilletje meer of minder..?

SuperGrover schreef:
Er is een explosieve toename geweest in het aantal ADHD diagnoses en vooral een opvallende ontwikkeling bij volwassenen die pas op (veel) latere leeftijd denken aan ADHD. Dat betekent zeker niet dat alle diagnoses bullshit zijn, maar het lijkt me terecht om kritisch te kijken hiernaar. Als je al vanaf je vroege kindertijd significant lijdt, hoezo kom je daar dan pas op je 50e achter? Er zijn absoluut omstandigheden te bedenken waarbij dat waar is, maar een kritische blik lijkt me niet onverstandig. Evenals mensen waarbij nauwelijks lijden is waar te nemen.

Toen ik jong was, waren er al zoveel problemen in het gezin dat ik niet de ruimte voelde om de moeilijkheden die ik had aan te geven bij mijn ouders, die hadden al zoveel te verduren. Ik was het chaotische kind dat altijd alles kwijt was, liet slingeren en veel dingen vergat. Dit was voor mijn ouders lastig, maar het kwam niet in ze op om daarvoor met mij naar een psycholoog te gaan of iets dergelijks. Bij mij ook niet hoor. Ik was gewoon een dromerig kind, maar door mijn hoge intelligentie wist ik desondanks normale cijfers te halen op school. Dit zie je veel bij kinderen met ADD, ze zijn niet lastig, ze zijn niet als veel ADHD jongetjes heel druk en heel opvallend in de klas. Toch is het knap lastig om in de huidige maatschappij succesvol te zijn met je ADD. De wereld wordt steeds complexer en mensen moeten op steeds meer verschillende vlakken presteren.

Het is dus niet verwonderlijk dat volwassenen nu pas begrijpen wat ze al hun hele leven hebben. Eerder was er niet zoveel over bekend en ging je niet zo snel naar arts, of psych. Dit betekent niet dat het allemaal onzin in en dat iedereen overdreven loopt te doen, maar eerder dat er in het verleden veel over het hoofd is gezien.
<<

Steep

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2940

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:52

Woonplaats: Arnhem

Bericht 04 Feb 2014 15:51

Re: Een pilletje meer of minder..?

Over Adhd weet ik niet zo bijster veel, maar ik weet wel dat ik er op tegen ben om dat soort heftige medicatie bij de kruidvat te verkopen. De precieze werking ken ik niet maar als het vergelijkbaar is met speed denk ik niet dat het gelegaliseerd moet worden voor de vrije verkoop. Op mijn werk worden de oxacepammen ook als snoepjes uitgedeeld (met toestemming van de arts), maar ik vind dat het vrij snel wordt gegeven en dat er eerst andere mogelijkheden bekeken moeten worden. Helaas hebben we daar dan weer niet genoeg personeel voor..
Ruben: 22-07-2011
Mirthe: 25-12-2013
<<

Sjaak Trekhaak

Bericht 04 Feb 2014 16:19

Re: Een pilletje meer of minder..?

De reden voor het openen van dit topic ligt trouwens niet per se in de ritalin/ADHD sfeer, maar het zette me vorige week aan het denken vanwege mijn eigen situatie.

Toen ik afgelopen zomer voor de tweede keer ernstig ziek werd heb ik betablokkers gekregen. DIe had ik nodig en hard ook: ik had continu hartkloppingen en mijn internist vergeleek het met het hart van een hardloper die elke dag een marathon rent. Toen ik na een paar weken weer begon met werken merkte ik echter dat de medicijnen een zeer welkome bijwerking hadden: mijn presentatieangst was als sneeuw voor de zon verdwenen! Waar ik vroeger nachten wakker lag voorafgaand aan een presentatie en ik op het moment van de presentatie zelf last had van hartkloppingen, blozen, een trillende stem en moeite met helder denken, was ik nu de rust zelve. Eindelijk kon ik rustig trainingen geven, waren mijn gedachten geordend tijdens gesprekken en maakte ik me niet meer druk om mijn eigen zenuwen die me mijn hele leven lang in de weg hebben gezeten. Het klinkt misschien overdreven maar voor mij voelde het oprecht als een openbaring: ik kan al deze dingen wel, maar mijn zenuwen zaten me zo in de weg dat het me belemmerde en effect had op mijn prestaties! En sterker: sinds de betablokkers heb ik geen migraine-aanval meer gehad, niet 1!

Inmiddels heb ik de betablokkers voor mijn hart niet meer dagelijks nodig. Maar ik gebruik ze nog wel op momenten waarvan ik weet dat ze me stress opleveren die zodanig zou kunnen zijn dat ze mijn werk belemmeren of zou kunnen ontaarden in migraine-aanvallen. In de praktijk betekent dat dat ik wekelijks gemiddeld twee keer een propanolol slik.

Maar in hoeverre is dat nou eigenlijk geoorloofd? Ik weet dat er mensen zijn die propanolol slikken tegen migraine en tegen stress, maar dat is niet waarvoor ik ze voorgeschreven heb gekregen. Is dat eigenlijk wel verantwoord? En de prestaties die ik nu wel kan leveren, kan ik die wel aan mezelf toeschrijven? Bezit ik deze kwaliteiten wel echt of haal ik ze alleen uit de chemische reacties in mijn lichaam, veroorzaakt door een pilletje?

En van daaruit de vergelijking naar ritalin voor bijvoorbeeld een student: als je weet dat het je prestatie kan verhogen, is het dan geoorloofd om het te gebruiken (er vanuit gaan dat je de medicijnen legaal kunt verkrijgen, zoals in mijn eigen situatie)? En waar ligt de scheidslijn tussen; jouw klachten zijn ernstig genoeg om legaal ritalin te mogen gebruiken, maar die van jou juist niet?

Ik moest hier ook aan denken toen ik gisteren in het sollicitatietopic las dat er mensen zijn die ernstig belemmerd worden door hun zenuwen en daardoor nergens aan de bak komen: is dat ernstig genoeg lijden om betablokkers te mogen gebruiken? En als ze dat dan doen en ze worden nu wel aangenomen, is dat dan eigen verdienste of niet?
<<

Steep

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2940

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:52

Woonplaats: Arnhem

Bericht 04 Feb 2014 16:49

Re: Een pilletje meer of minder..?

Nou weet je, ik vind dit soort dingen heel moeilijk. Wat doet het medicijn op lange termijn met je? Wordt je er afhankelijk van? Waarom kun je het met medicijn wel en zonder niet? Eigenlijk zouden er placebo's tussen moeten zitten om te kijken of het (nu) alleen chemisch is of dat je die kwaliteiten gewoon bezit en je eigen onzekerheid je in de weg zit.

Edit: ik denk dat je die kwaliteiten gewoon bezit namelijk en dat je misschien dmv een training zelf die controle kan nemen ipv het uit handen te geven aan een medicijn wat daar in eerste instantie niet voor is bedoeld.
Ruben: 22-07-2011
Mirthe: 25-12-2013
<<

Silly-One

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11831

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:18

Woonplaats: B.rabant

Bericht 04 Feb 2014 16:52

Re: Een pilletje meer of minder..?

Ik vind soms dat mensen te gemakkelijk medicatie slikken en krijgen. Ik zie echt wel in de klassen terug hoe het effect van Ritalin of Concerta is bij kinderen.

Verder vind ik dat er qua ADHD van mij meer medische onderzocht mag worden waar het vandaag komt en welke stof er niet voldoende wordt aangemaakt door de hersenen om impulsen te onderdrukken. Aangezien een arts zelf heeft toegegeven ADHD 'bedacht' te hebben voor de farmaceutische industrie. Later worden die berichten weer tegen gesproken, maar ik geloof wel dat de farmaceutische industrie er een belangrijke rol in heeft gespeeld. Vooral in de hoeveelheid soorten middelen die er tegenwoordig te krijgen zijn.

Verder vind ik dat er qua ADHD meer onderzocht moet worden of kinderen ook reageren op allerlei voedingsmiddelen. Vroeger kreeg je als kind een stempel, druk of een kleurstof allergie. Tegenwoordig wordt er sneller ADHD geroepen. Ga eerst een kijken of alle E nummers die wij binnen krijgen geen factor zijn in het drukke gedrag van kinderen. Een kind mag druk zijn, maar vaak willen mensen dat een kind stil zit en ja en amen zegt, maar dat is niet kind eigen.

Ik ben er eigenlijk voor dat drogisterijen geen medicatie meer mogen verkopen, ook geen lichte medicatie. Maar dat je alles bij een apotheek moet halen. Dat je gegevens binnen een algemeen systeem overal zichtbaar zijn aan de hand van de BSN nummer ( dus zonder BNS-nummer en eventuele machtiging geen medicatie). Zodat er een goed beeld is van wat mensen gebruiken. Wat ze kopen etc. Hoe vaak ze het halen ( klopt dat met de dosis die is voorgeschreven). Op deze manier krijg je misschien wel een zwarte handel in medicatie bij studenten en scholieren, maar het is wel lastiger om aan je spullen te komen.
____________________
Verbouwingsinsta @bduintje_klus
Vorige

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers