Weet je wat ook relaxt is.. Dat er net keihard hallo wordt geroepen in mijn huis. En ik ben alleen met de kinderen.. Dus.. Ik ben de hond op pad gestuurd want die was in alle Staten, maar die kwam terug met lege handen. Hoe moet ik nou slapen vannacht? Mijn man is wel onderweg naar huis gelukkig.

Steep! Leef je nog?

Jemig Steep wat freaky.

Ja haha ja leef nog. Maar ik heb echt onwijs slecht geslapen. Hopelijk was dit iets 1 maligs want vrijdag avond ben ik weer akten thuis..

Wat eng. Was het een kennis ofzo, of kan het in je droom zijn geweest? Of heb je vaker dit soort dingen thuis?

Ben wel benieuwd naar het verhaal van stuiterbal!

Ik had gister zoiets toevalligs, ik moest gelijk aan dit topic denken

Ik wilde op Netflix een film kijken. Ik weet heel zeker dat deze nog nooit is 'geopend'. Maar toen ik hem opende begon hij op 21:21 te spelen. Ik heb hem terug gespoeld en ben gaan kijken. Even later ging de deurbel, ik drukte de film op pauze en hij stond precies op 21.21

[quote"Atelier Madame"]Wat eng. Was het een kennis ofzo, of kan het in je droom zijn geweest? Of heb je vaker dit soort dingen thuis?

Ben wel benieuwd naar het verhaal van stuiterbal![/quote]

Nee het was geen kennis, geen buren en ik was klaarwakker want Mirthe wilde nog niet slapen. Dit soort dingen gebeuren nooit, alleen een periode dat er foto's van de kast vielen..

Ik ben ook nog steeds benieuwd naar het verhaal van Stuiterbal.

What the fuck Steep, door jouw verhaal kreeg ik wel even een rilling

Brr Steep krijg de kriebels van jouw verhaal!

Jakkes Steep dat zou me echt de angst aanjagen.

AM: Hier in mijn appartement gebeuren met enige regelmaat wel rare dingen. Ik weet zelf wel waar het vandaan komt alleen niet iedereen gelooft daarin.
Zelda is wel getuige ervan geweest, het gebeurde bij haar thuis toen ook toen ik daar bleef slapen.

Ik voel me vaak bekeken. Toen ik bij zelda bleef slapen was er iemand vanuit de bank mij aan het aankijken. Ik kreeg er een heel onpasselijk gevoel van. Die middag was ik haar dat aan het vertellen en op dat moment vloog er echt met een onwijs harde klap een raam dicht. Zonder enige aanleiding, geen wind, geen tocht niks.

Thuis bij mij is ongeveer een jaar geleden een mandje van de muur afgevlogen. En echt letterlijk gevlogen. Ik dacht dat het spijkertje eruit was gevallen. Het mandje lag aan de andere kant van de kamer. Het spijkertje zat echter gewoon in de muur.

Daarnaast heb ik pas geleden nog gehad dat ik iemand in de nacht hoorde spelen met een bal. Mijn boven buren zijn verhuisd en dat was een leegstaand appartement. Alleen elke keer in de nacht stuiterde een bal op de grond in een bepaald ritme. Zelda heeft het ook gehoord en die heeft geen oog dicht gedaan hier hahaha.

Op mijn tussendeur (gang naar woonkamer) hangt een krans. De deur heeft een raam erin. Als je een beetje met de deur rammelt dan komt die krans zeg maar steeds er tegen aan wat best een hard geluid maakt.
Die deur rammelt vaker hier. De ramen en deuren zijn overal gesloten als ik thuis ben en zeker in de winter.
Ik ben een keer in de nacht echt moeten opstaan. De deur werd heen en weer gerammeld in het slot en de krans klapte steeds tegen het raam aan. Ik stond er recht voor (dacht eerst dat het mijn zoon was) En op dat moment werd er flink met de deur gerammeld.
Ik zweer je ik heb gerend en heel hard geroepen dat ze ermee moesten stoppen. En toen was het in 1x over.

En dan van de week dat het deur op onverklaarbare wijze dicht gegooid werd. Dit is een kleine greep uit de situaties die ik met regelmaat mee maak.

Weet je wat het is, je kunt overal vast een verklaring voor vinden. In mijn geval weet ik zeker waar het vandaan komt. Ik zal er verder ook niet op in gaan tenzij iemand het me vraagt. Ik weet dat groot deel hier heel nuchter is.
Dus wil er verder ook geen ja en nee spelletje van maken.

Ik krijg van jou verhaal rillingen! Het klinkt niet alsof je er bang voor bent. Knap! Zou je niet willen dat het zou stoppen?

Oh ik krijg echt de rillingen van jullie verhalen steep en stuiterbal.

Steep: Nee ik ben er idd niet meer bang voor. Ik schrik soms wel nog maar dan weet ik gewoon meteen hoe laat het is.
Het is ook niet elke dag gelukkig al heb ik wel even op het punt gestaan de tussen deur er van ellende maar uit te halen haha.
Ik weet gewoon waar het aan ligt en dat zorgt ervoor dat de angst weg gaat.

Ik vind de voorbeelden die je geeft wel eng en ik denk dat ik zelf heel bang zou zijn - ik vind het knap hoe jij ermee omgaat. Ik heb ooit eens ergens gelezen/gehoord dat als je een aanwezigheid voelt, je dan heel duidelijk 'ga weg' moet roepen. Ik heb zelf nog nooit zoiets meegemaakt en kan dus ook niet zeggen of ik erin geloof of niet. Ik hoop ook nooit zoiets mee te maken omdat ik er wel bang voor ben. Ik ben trouwens wel benieuwd waar het vandaan komt maar als je het niet wil vertellen dan hoeft dat natuurlijk niet.

Waarom lees ik de verhalen van steep en stuiterbal nou net als ik alleen thuis ben vannacht!

Ik heb vanavond de achterbank gecheckt toen ik na het tanken weer instapte

In het begin was ik wel alijd heel bang. nu weet ik niet meer beter. Ik ben zelf ook gegroeid daarin, in die zin dat ik heel gevoelig ben geworden en veel om mij heen oppik.
Ik zie en hoor en kan ook communiceren met overleden mensen. Voor iemand die er niet in geloofd klinkt het als lariekoek, maar goed ik heb er dusdanig ervaring in dat ik er niet om heen kan.
Toen van de week mijn deur dicht vloog, zag ik 4 mensen op mijn gang staan. Ik ben daar niet bang voor omdat ik weet en zag wie het waren en dat voelde meteen vertrouwd.
Als ik het niet prettig vind kan ik dat idd aangeven en dan gaat het ook weg.

De laatste tijd merk ik dat ik er nog gevoeliger voor ben geworden. Ik geef ook reiki wat mij nog gevoeliger maakt natuurlijk.
Ik kan b.v. andere mensen aanvoelen. Dat als iemand verdriet heeft, voel ik dat ook. Heeft iemand ergens pijn, voel ik die pijn ook.
In mijn werk kom ik dat dagelijks tegen. Niet altijd prettig gelukkig kan ik me er steeds beter voor afsluiten.

Ik weet soms ook op voorhand al wat gaat gebeuren. En zo is er nog meer. Geef mij b.v. een foto van iemand en ik kan die persoon helemaal omschrijven.
Nu heb je een beetje beeld erbij ;-)

Jeej Stuiter, dat jij uberhaupt nog je werk kan uitvoeren. Dan moet je wel heel veel dingen voelen, die je niet bepaald gelukkig maken volgens mij.

Verder heb ik wel een nuchter persoon, maar deze verhalen geven mij toch een grote twijfel aan wat echt kan zijn. Oke, gebibber hier. Ik hoor weleens mijn naam geroepen worden. Ook zo vreemd.

Ik kan me nu meer ervoor afsluiten gelukkig. Maar toen ik op de neuro werkte was het echt niet meer leuk soms.
Er lag toen een patiënt op sterven en veel collega's dachten dat ze het nog even zou trekken.
Toen ik de kamer binnen kwam werd ik overvallen door aanwezigheid daar die stonden te wachten om haar mee te nemen.
Ik voelde angst bij haar en ben naast haar gaan zitten. Heb haar hand gepakt en gepraat en verteld dat het goed is dat ze gaat en het leven achter zich laat. Tijd voor rust.
Op dat moment zuchtte ze diep en kneep zachtjes in mijn hand. Waarna ze binnen een uur kwam te overlijden.
Dat.vond ik.toen wel heel mooi maar ook heel heftig.

Afgelopen nacht was het ook raak. Patiënt met na weeën en rugklachten. Ik was nog niet goed en wel binnen of ik had het ook.
Het heeft.ook nog ff geduurd voor ik het kon weg sturen. Dat vind ik dan minder grappig.

Die 'mensen' in je huis die je dan ziet... je herkende ze, schrijf je. Zijn dat mensen die je zelf hebt gekend? Of herken je ze, omdat het steeds dezelfden zijn?

Ik vind het wel heel knap dat je je gave inzet om mensen te troosten. Dat lijkt me heel mooi en tegelijk zeer zwaar. Fijn dat je je weg daar in hebt gevonden.

Heb ik nou het verhaal van Zelda's schilderij gemist?

Nee. Die staat er (nog) niet.

Zelda, wil je dat nog een keer met ons delen?