10 Jun 2014 23:42 door Girli
Succes met je gesprek morgen Zonneschijn! Komt helemaal goed.
@ Alibi vervelend dat je weer een aanval hebt gehad! Weet je ook hoe dat dan kan?
Ik zag verschrikkelijk op tegen de operatie en hier is het normaal dat je de dag voor de operatie al wordt opgenomen. Mijn vriend was er en ik heb alleen maar gezegd dat ik naar huis wilde. De volgende dag werd ik meegenomen, eerst naar de holding waar ze een infuus prikken en daarna naar de operatiekamer. Het viel me allemaal reuze mee. Er was niets te zien qua instrumenten e.d. Daar was ik wel bang voor. Iedereen was superaardig en ondanks dat ik mega zenuwachtig was en het ook verschrikkelijk eng vond, vond ik het prima te doen. Toen ik later wakker werd op de uitslaapkamer had ik meer last van mijn schouders door het gas dat ze gebruiken tijdens de operatie dan van mijn wondjes. Ik heb 4 kleine wondjes van de kijkoperatie. Ze hebben gelukkig geen grote wond hoeven maken. Qua pijn vond ik het meer voelen als flinke spierpijn in mijn buik.
Het enige wat me echt tegen is gevallen is de narcose. Toen ik weer op mijn kamer was, was ik ontettend misselijk en draaierig. Diezelfde avond kon ik al redelijk zelfstandig rondlopen en bijv. naar het toilet als ze me maar losmaakten van het infuus. Die donderdag thuis merkte ik toch wel meer van de pijn en mijn beperkingen. Ik kon niet goed zelf opstaan en verzitten. Ik moest ook in de stoel zitten, omdat ik niet zelfstandig uit de bank kon opstaan. In/uit bed was ook een ramp. Inmiddels kan ik wel alles zelf. Al ga ik nog steeds wel liever in de stoel zitten, omdat ik dan de leuningen heb om op te steunen als ik wil staan/zitten.
Ik mag niets tillen wat zwaarder is dan 5 kilo (zes weken) en ik merk dat ik me daar echt wel aan moet houden. Een pak sap voelt voor mij 3x zo zwaar als normaal. Daarnaast heb ik moeite met echt bukken als ik iets op de grond heb laten vallen en als ik moet strekken als ik ergens niet bij kan.
Mocht iemand nog vragen hebben, stel ze gerust!