Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Wat kan ik doen?

<<

ChiQ

Bericht 21 Jan 2014 14:44

Wat kan ik doen?

Ok, laat ik voorop stellen, ik ben echt een beetje een muts als 't aankomt op zieke kindjes. Toen ik jonger was zijn twee kleine kinderen in onze familie doodgegaan. Een aan een gebarsten blindedarm en de ander na een verkoudheid in de nacht. Die ervaringen hebben veel indruk op mij gemaakt, vroeger durfde ik slecht te slapen als ik ziek was, ik dacht dat ik niet meer wakker zou worden. Nu ik moeder ben, is logischerwijs Julian ook ziek. Wat heel normaal is, hij heeft geen weerstand en wordt dus ziek. Maar nu maak ik me om hem nóg meer zorgen. Ik vind het op zijn zachtsgezegd echt vre-se-lijk als hij ziek is, het is nu de 4de keer dat hij ziek is en heeft meteen hoge koorts, schiet zo door naar 40 graden en hij jammert van de pijn en ongemak. Nu is 't zo dat hij alweer een week ziek is, voor het eerst met in mijn ogen een hele nare hoest. Hij ademt ook rochelend, weet niet hoe ik 't moet omschrijven, maar als hij in zijn bed ligt met zijn deur dicht dan hoor ik hem beneden ademen. Het baart me zorgen, ik ben met hem bij de huisarts geweest, die luisterde naar de longen en hij hoorde echt dat het bovenin zat dus zijn longetjes waren schoon, gelukkig en als de koorts aanbleef moest ik weer komen maar koorts heeft hij gelukkig niet. Hij is vrolijk en speelt maar natuurlijk minder dan altijd. Het probleem is dat ik het niet kan loslaten. Mijn man en ik hadden gisteren behoorlijke discussie. Hij is gewoon een ander soort ouder. Ook niet helemaal goed want als 't aan hem lag zou ik niet eens naar de huisarts zijn gegaan met een dubbele oorontsteking. Soms denk ik wel eens dat mijn ouders te laks omgingen met informatie over het overlijden van iemand. Ik ben daarom bang dat ik niet op tijd ben en dan maak ik de kleinste dingen in mijn hoofd zó groot. Julian gaat natuurlijk niet dood van een verkoudheid en ik moet ook echt relativeren want er zijn ouders die echt medische zorgen hebben om hun kind en dan zit ik zo achterlijk te doen over een simpele verkoudheid. Het neemt de overhand. Ik heb gisteren de hele nacht wakker gelegen en ik lieg niet, ben 100x bij Julian wezen kijken of hij wel ademde. Toen Julian een paar weken oud was had ik een droom, ik was in een ziekenhuis, ik hoorde stemmen en eind van de gang in t donker stond mijn man met een doodskistje waarin Julian lag met al ontbindende armen.. En elke keer dat hij ziek is, keert deze droom terug en iedere keer op de leeftijd dat hij is. En zodra hij weer beter is, verdwijnen deze dromen. Ik word gek van mezelf. :pale:

Weet niet wat ik met dit topic wil, maar ik voel me belachelijk als hij ziek is. Is m.i. verre van normaal maar moet even mijn hart luchten.
<<

Jezzie

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8837

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:17

Bericht 21 Jan 2014 14:47

Re: Wat kan ik doen?

Even een :hug:
2012
2016
2020

Instagram
<<

Anoniem286

Bericht 21 Jan 2014 14:53

Re: Wat kan ik doen?

he jakkes, wat een nare droom zeg. Ik kan me voorstellen dat je er dan extra mee zit. Hopelijk is Julian snel beter!
Misschien een idee om er eens met iemand (bv huisarts) over te praten?
<<

No. 3

Bericht 21 Jan 2014 15:01

Re: Wat kan ik doen?

O, wat klote, zo'n droom. Ben je ook bang dat 'ie dan soort voorspellend is enzo? (heb ik altijd met dat soort dromen)
<<

Anoniem186

Bericht 21 Jan 2014 15:01

Re: Wat kan ik doen?

Moeder zijn kan een hoop dingen aanwakkeren. :hug: Dat besef je je niet van te voren.

Het klinkt echt heftig! Als ik jou was dan zou ik eens met iemand gaan praten. Naast dat het voor jou heel erg vervelend is dat je je zo voelt, is het voor Julian ook niet goed als hij iets groter is en door gaat krijgen hoe gestrest jij raakt.

Vreselijke droom trouwens. Ik krijg er de rillingen van..
<<

Anoniem301

Bericht 21 Jan 2014 15:07

Re: Wat kan ik doen?

Heb je zo'n dekentje tegen wiegendood? Die geeft dat toch zo'n alarm als je kindje stopt met ademen? Zou dat je meer geruststellen qua heen en weer lopen? Verder lijkt het me erg moeilijk, kan het me ook wel voorstellen eigenlijk.
<<

ChiQ

Bericht 21 Jan 2014 15:19

Re: Wat kan ik doen?

Carrie schreef:Heb je zo'n dekentje tegen wiegendood? Die geeft dat toch zo'n alarm als je kindje stopt met ademen? Zou dat je meer geruststellen qua heen en weer lopen? Verder lijkt het me erg moeilijk, kan het me ook wel voorstellen eigenlijk.


Volgens mij bedoel je dat matrasje? Of bestaat er een deken? Dat matrasje zou wel een goed idee zijn als hij kleiner was en op 1 plek bleef liggen, maar inmiddels ligt hij geen seconde stil dus dan werkt het niet. Bah, heel vervelend dit.

Het punt is, als hij niet ziek is, heb ik totaal geen moeite mee. Ik leg hem rustig te slapen en pak hem pas de volgende dag eruit, dan kijk ik niet eens bij hem.
<<

ChiQ

Bericht 21 Jan 2014 15:25

Re: Wat kan ik doen?

No. 3 schreef:O, wat klote, zo'n droom. Ben je ook bang dat 'ie dan soort voorspellend is enzo? (heb ik altijd met dat soort dromen)


Ik heb vaker voorspellende dromen gehad, zo wist ik al dagen voor voor dat mijn oma overleed dat ze dood zou gaan. Vlak voor mijn moeder mij belde om te zeggen dat oma was overleden voelde ik het al en ik zal nooit dat benauwde gevoel meer vergeten. Het nare is, dat ik dingen aanvoel. Maar dat ik dat zintuig helemaal niet goed ken waardoor ik dus dénk dat ik voel dat het mis is waardoor ik zo'n 100x bij hem kijk en hij gewoon met zijn armen door de spijlen van zijn bed ligt met zijn benen onder zijn rompje geschoven te kwijlen op zijn knuffel..
<<

ChiQ

Bericht 21 Jan 2014 15:28

Re: Wat kan ik doen?

Highway schreef:he jakkes, wat een nare droom zeg. Ik kan me voorstellen dat je er dan extra mee zit. Hopelijk is Julian snel beter!
Misschien een idee om er eens met iemand (bv huisarts) over te praten?


Ja ik moet denk ik ook eens gaan. Maar ik heb er volkomen geen last van als hij niet ziek is. Als hij niet ziek is laat ik hem bijv gewoon op de oprit slapen in de auto, ik ben helemaal niet voorzichtig met hem en als hij bijv valt dan denk ik eerder huilebak dan dat ik hysterisch opschrik. Ik denk dat het te maken heeft met controle.
<<

Anoniem301

Bericht 21 Jan 2014 15:57

Re: Wat kan ik doen?

ChiQ schreef:
Carrie schreef:Heb je zo'n dekentje tegen wiegendood? Die geeft dat toch zo'n alarm als je kindje stopt met ademen? Zou dat je meer geruststellen qua heen en weer lopen? Verder lijkt het me erg moeilijk, kan het me ook wel voorstellen eigenlijk.


Volgens mij bedoel je dat matrasje? Of bestaat er een deken? Dat matrasje zou wel een goed idee zijn als hij kleiner was en op 1 plek bleef liggen, maar inmiddels ligt hij geen seconde stil dus dan werkt het niet. Bah, heel vervelend dit.

Het punt is, als hij niet ziek is, heb ik totaal geen moeite mee. Ik leg hem rustig te slapen en pak hem pas de volgende dag eruit, dan kijk ik niet eens bij hem.

Ja matrasje bedoel ik! Ah als hij zo bewegelijk is helpt dat ook niet wellicht. Lastig!
<<

Parisienne

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3787

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:55

Bericht 21 Jan 2014 16:37

Re: Wat kan ik doen?

Hè, wat naar! De droom kan heel goed voortkomen uit de angst(en) die hebt. Het is helemaal niet raar om daarmee naar een huisarts te stappen en te vragen naar een verwijzing naar een psycholoog bijv. Je kan allicht vragen naar tips om met angsten (in het algemeen) om te gaan en hoe deze te relativeren.
<<

Anoniem16

Bericht 21 Jan 2014 19:44

Re: Wat kan ik doen?

Jakkie meis wat een vervelende droom.

Wat betreft het ziek zijn, zeer herkenbaar. Inmiddels doet een verkoudheid me niets meer maar die andere dingen pfffff dat hoesten en het aller allerergste vind ik overgeven. Ik ben echt panisch daarvoor en schiet meteen in de stress. Achter denk ik van mezelf; idioot...maar op zon moment ben ik echt niet mezelf.

Ik vind het moederschap op zich niet zwaar maar die zorgen die je hebt om ze....pffff
<<

Anoniem28

Bericht 21 Jan 2014 19:52

Re: Wat kan ik doen?

Ik vind het helemaal niet vreemd om hierover te praten met een professional hoor, blijkbaar levert het toch een hoop (onrealistische) angsten op. J zal nu vast niet voor het laatst ziek zijn. Er zullen vast psychologen zijn die gespecialiseerd zijn in angsten.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 21 Jan 2014 20:13

Re: Wat kan ik doen?

Mijn psycholoog zegt dat het in feite wel redelijk normaal is dat ouders dit soort angsten hebben, maar het moet natuurlijk niet al te gek worden.
Ik heb het er met haar over omdat ik echt nare gedachten heb over het kwijtraken van L., het is bij mij pas heftig geworden toen ik A. verloor. Dat maakte het voor mij ineens realistisch dat je iemand van wie je verschrikkelijk veel houdt ook zou kunnen verliezen.

Het komt bij mij in vlagen, hoe ik in mijn vel zit heeft er ook mee te maken en als ik het druk heb wordt het ook druk in mijn hoofd en krijg ik ook meer nare gedachten.
Ik zit dan bijvoorbeeld in de auto en dan zie ik ineens voor me hoe een vrachtwagen mijn autootje binnen schuift en L. platrijd.
Of dan zie ik voor me hoe hij van de trap af valt en met een gebroken nek onderaan ligt, of dat ik hem dood in zijn bedje vind met blauwe lippen.
Of ik zit op de fiets met fietskar en ik zie gewoon voor me hoe de fietskar aangereden wordt en hoe L. met fietskar en al onder een vrachtwagen terecht komt en het gaat zelfs zo ver dat ik dan voor me zie hoe zijn beentjes er af zijn en hoe hard hij huilt en dat ik weet dat hij dood gaat, dat er niets meer aan te doen is en overal bloed. Ik heb op zulke momenten ook vaak hartkloppingen en kippenvel.

En ik ben dan gewoon wakker notabene!!

Ik zeg niet dat dit normaal is hoor, haha, maar wel dat zulke angsten niet zo gek zijn. Ten eerste zijn ze "reëel" in die zin dat jij van dichtbij hebt meegekregen dat kindjes zo maar dood kunnen gaan als ze ziek zijn en ten tweede ben je kwetsbaar als ouder omdat je enorm verknocht bent aan je kind. Soms denk ik wel eens dat zulke dromen en denkbeelden je voorbereiden op het ergste zodat je de schok zou overleven.

Het enige wat je er volgens mij aan kunt doen (behalve er eens met iemand over gaan praten eventueel) is jezelf steeds afvragen of je gedachten realistisch zijn. Ik zeg vaak tegen mezelf: "het is nu niet zo en de kans dat het gebeurd is heel klein.", het lastige is alleen dat je dat in je droom niet echt kunt doen.

En is het een idee om hem als hij ziek is gewoon op de kamer te nemen (campingbedje oid) zodat je het beter in de gaten kunt houden?
Ik voel me dan wel geruster als hij ziek is, alleen ik heb een co-sleeper en soms gaat hij dan gewoon midden in de nacht over me heen kruipen en aan mijn haren trekken enzo, daar word ik niet zo vrolijk van :nopompom: .
<<

Monte

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 854

Geregistreerd: 01 Sep 2013 12:04

Bericht 21 Jan 2014 20:57

Re: Wat kan ik doen?

Ik denk dat dit niet abnormaal is. Volgens mij heeft iedereen wel eens dromen over mensen kwijtraken en dat zijn dan altijd mensen die we het meeste liefhebben. Blijkbaar toch een soort angst diep van binnen om die mensen kwijt te raken. Zelf heb ik ook wel eens die dromen, maar ook over mijzelf. Dat mij dan iets vreselijks overkomt en anderen achterblijven in groot verdriet.
<<

Liadan

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3278

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:10

Bericht 21 Jan 2014 21:04

Re: Wat kan ik doen?

Ik leg de kinderen altijd bij ons op de slaapkamer als ze ziek zijn, dan ben ik er vlakbij en voel ik me veel geruster. Misschien dat dat bij jou ook wat rust geeft in de nachten?
<<

Anoniem16

Bericht 21 Jan 2014 21:06

Re: Wat kan ik doen?

Ow ja dat doe ik ook, bij ons neerleggen. Dat stelt me ook iets gerust.

Het liefste zou ik een inenting geven zodat ze nooit meer ziek zouden worden maar helaas bestaat zoiets niet.

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Ginny