Geen ervaring mee, maar 10 uur lijkt me wel erg lang. Heeft de tandarts extra verdoving moeten zetten?

Nee, gewoon een normale behandeling met twee prikjes. Ondertussen zit ik al te googlen, en daar wordt je niet vrolijk van! I know niet verstandig... maar die verdoving moet allang zijn uitgewerkt want ik heb ruimsschoots ervaringen met verdovingen. Ik kom uit op een gekneusde zenuw... en dan zullen we het maar niet over het herstel hebben. Ik ga zo maar lekker naar bed, wie weet heb ik morgen mijn gevoel weer terug en anders toch maar even bellen met de tandarts. :-(

Dat lijkt me inderdaad een goed plan. Als je echt twijfelt, kan je volgens mij ook nog een soort van oproep tandarts bellen. Misschien dat hij/zij kan vertellen of dit normaal is of niet.

Ik heb het 1x na de kaakchirurg gehad bleef met 1 stukje verdoofd zitten. Inderdaad een gekneusde zenuw, was bij mij binnen 2 weken over.

Hoe gaat het nu ermee?

Daar ben ik ook wel benieuwd naar!

Heb ik ook een keer gehad, was wel extea verdoofd toen. Volgende ochtend trok het pas weg. Heb nu nog steeds een stukje onder mijn lip wat raar aanvoelt, niet helemaal verdoofd maar als je het aanraakt zit er weinig gevoel in. Dit is van 2 jaar geleden, waarschijnlijk iets verkeerds geraakt.

Helaas gaat het niet beter, nog steeds ben ik verdoofd zoals gisteren en zit er vooralsnog geen verbetering in. Gisteravond alsnog de dienstdoende tandarts gebeld. Zij bevestigde mijn vermoeden, ze hoopte dat het met een nachtje slapen weg zou trekken, zo niet dan moest ik morgenvroeg meteen mijn tandarts bellen. Dus om 8 direct gebeld want ik had weinig geslapen, veel liggen malen. Helaas mijn tandarts was er niet, maar kreeg ik de assistent van de vestigingseigenaar te spreken. Ik heb flink mijn hart kunnen luchten, ze heeft me goed aangehoord en me flink uit laten huilen. Ik mocht ook langskomen als ik daar behoefde aan had, maar aangezien mijn tandarts niet aanwezig is kon zij ook niets vertellen over de verdoving die gezet was. Ik heb nu met haar afgesproken dat ik over 12 dagen contact op neem om een gesprek aan te gaan met mijn tandarts, hoe dit toch heeft kunnen gebeuren en wat er precies is misgegaan. Vanavond hebben we er een mail uit gedaan en daarbij de eerste stap genomen dat we geen rekeningen betaen, zodat alles vastligt en eventueel wil ik nadat mijn vakantie is afgeopen en als het niet is weggetrokken een bevestiging van een tweede arts zodat ook de diagnose op papier staat. Ik hoop niet dat het zo ver komt, of dat het tot een of ander traject moet komen. Ondertussen heb ik ook de huisarts benaderd, of die iets voor mij kan betekenen of het iets dragelijker kan maken op één of andere manier.

Het is in ieder geval mis gegaan bij de verdoving van mijn onderste kaak. Daar heeft hij waarschijnlijk mijn zenuw gekneusd of beschadigd met het zetten van de injectie. Ik heb dit niet gevoeld want mijn bovenste kaak was al een verdoving gezet. Ik ben nu nog verdoofd aan mijn (rechter) oor, deel van mijn wang, kaak, stukje keel en zo'n 65% van mijn tong, waardoor ik heel weinig kan proeven. Het is heel lastig en een enorm rotgevoel. Het is zeer zeldzaam en het komt gelukkig heel weinig voor, ik heb nu alleen wel de pech dat mijn tandarts net mij moest hebben. Een prognose stelen kunnen ze niet. Binnen nu en een half jaar zou mijn gevoel terug moeten komen. Maar het kan ook zijn dat het blijvende schade is. Ik moet er niet aan denken. Maar iedereen die een verdoving in de onderkaak laat zetten kan het overkomen. Als ik had geweten dat er risico's aan de injectie zou zitten en er zoiets zou kunnen gebeuren dan had ik wel 10 keer nagedacht. Ik heb gisteravond, vannacht en vanmorgen echt veel gehuild erom, maar momenteel zijn mijn tranen op, van de moeheid, alle indrukken enz. Ben ook wel zo realistisch dat er ergere dingen zijn op de wereld en ik ben gelukkig niet ongeneselijk ziek en er valt mee te leven, maar heel lastig is het wel en goed kunnen proeven is natuurlijk wel een stukje levensgenot en dat mis ik nu ontzettend. Ik hou jullie op de hoogte...

Ohh ik kan mij je gevoel heel goed voorstellen!

De onzekerheid over hoe het nu verder lopen gaat en wanneer je gevoel weer terug komen gaat (ik ga er wel van uit dat het gewoon terug komt hoor!) kan mij voorstellen dat dat je heel erg boos, verdrietig en gefrustreerd maakt. Naast het feit dat het gewoon heel erg naar aan voelt.

Ik heb er verder geen ervaring mee, maar een andere (tand)arts of kaakchirurg kan niks voor je betekenen?

En waar is je eigen tandarts in dit verhaal verder? Die heeft nu vakantie?

Probeer voor nu (hoe makkelijk gezegd ook.. dat snap ik heus!) het even te laten zijn voor wat het is Er tegen vechten bereik je weinig mee.. en kost je heel veel energie. Die kan je beter richten op je herstel :-)

En misschien een niet helemaal passend, maar wellicht een beetje voorbeeld; een vriendinnetje van mij is eind oktober geopereerd aan haar kaken. Die zijn op meerdere plaatsen gebroken en zijn ook lange tijd volledig verdoofd geweest. Nu zijn we bijna 3 maanden verder en op het puntje van haar kin na, is inmiddels al het gevoel weer terug gekomen. Zij vond het ook verschrikkelijk voelen, maar zei ook; vechten er tegen heeft geen zin en hoe meer ik het er laat zijn, hoe minder last ik er van heb.

In elk geval heel veel beterschap en sterkte voor jou! En ik hoop heeeel erg hard dat het gauw weg trekt en je je in de tussentijd niet bezeerd door per ongeluk op je wang of tong te bijten.

Sterkte en een dikke knuffel!

Zenuwen herstellen helaas vaak heel langzaam, maar ze kúnnen het vaak wel zelf herstellen. Ik weet wat een rotgevoel het is, ik heb het gehad in mijn bovenbeen na een operatie. Het lijkt mij inderdaad héél naar als het zo'n groot deel van je onderkaak is! Hopelijk trekt het toch nog heel snel weg!
Heb je trouwens geen last met spreken of dat je niet merkt als je op je tong of wang bijt? Daar moet je namelijk dan volgens mij wel beducht op zijn. Ik zou idd eens met je huisarts afspreken gewoon ook om eens te horen wat het precies is, wat de prognose zijn, waar jij op moet letten etc. Echt naar!

Wat frustrerend zeg, wat een ontzettend vervelend gevoel! Mijn moeder heeft dit ook gehad; haar is toen verteld dat het voor de tandarts geen foutje oid is geweest hoor Het kan gewoon gebeuren, omdat de tandarts niet precies kan zien waar de zenuwen liggen. Het is dus een gokje. Neemt niet weg dat het natuurlijk gewoon superstom is. Sterkte!

Het is heel frusterend, maar ik wil je hoop geven.
De ex van mijn broer heeft tijdens een kaakoperatie gehad dat de arts een zenuw doorsneed. Deze is gelijk gehecht. Na een paar maanden is het gevoe, wat helemaalweg was, weer terug gekomen. Ik weet niet hoe lang het heeft geduurd, maar ze voelt alles weer in haar gezicht.

Jeetje wat erg.. Ik hoop dat het snel overgaat. Sterkte!

Jeetje wat rot! Oh bah, ik kan me goed voorstellen dat je hier verdrietig over bent, het lijkt mij ook heel eng.

Overigens vond ik de zin 'de tandarts moest net mij hebben' een beetje onaardig overkomen, de tandarts heeft dit natuurlijk niet expres gedaan. Maar zo bedoel je het ook vast niet.

Heel veel sterkte, ik hoop dat je snel herstelt en dat je weer je gevoel terugkrijgt!

Vreselijk zeg. Ik hoop dat je hersteld. Ik wil je veel beterschap en sterkte toe wensen.

Jeetje, wist niet dat dat bestond, wat verschrikkelijk naar
Sterkte, ben erg benieuwd wat de tandarts hierop te zeggen heeft/ hiermee gaat doen..! Het kan toch niet zomaar zijn 'ja, risico van het vak, succes ermee"?

Kleine update: Gisterochtend hing mijn tandarts meteen aan de telefoon. Hij was erg geschrokken en vond het heel erg. Hij is nu 35 jaar tandarts, en ik ben de tweede patiënt waarbij hij het treft. Hij hoopte het nooit meer mee te maken, maar helaas is dit bij mij toch gebeurd. Hij is met de naald in mijn zenuwbaan gekomen en zo komt de (hopelijk tijdelijke) verlamming. Iets wat we niet meer terug kunnen draaien en wat met de tijd moet helen, hij bekende schuld hierin en het speet hem heel erg. Na mijn vakantie hebben we een afspraak gemaakt om bij hem langs te gaan, want hij wil mij graag even zien, het nabespreken en hoe we dit gaan oplossen. Hij bood alvast aan dat ik de rekeningen niet hoefde betalen.

Hij gaf mij gelijk wat het betreft informeren van de risico's bij de patiënt en dat het ook zou moeten, maar dat ze dit nu niet doen omdat patiënten vaak angstig zijn bij de tandarts en als ze de risico's van het zetten van een verdoving weten, patiënten niet meer zouden durven of nog angstiger zouden worden. Het betreft zo'n zeldzaamheid dat ze dat dus achterwege laten. Ik snap heel goed wat hij bedoeld, maar denk dat hier nog een slag te slaan is.

Al met al ben ik blij hem alvast even gesproken te hebben. Ik heb nog steeds vertrouwen in mijn tandarts, het is een kundige man en heeft me altijd goed geholpen, alleen dit keer is het voor mij net ietsjes minder afgelopen. Op tand gebied heb ik eigenlijk alles al meegemaakt, dus dit zal ik vast ook meegemaakt moeten hebben. Aan het gevoel in mijn mond ben ik ondertussen wel gewend. Het is niet prettig, maar er valt goed mee te leven en er zijn zo veel ergere dingen. Er tegen vechten heeft geen zin, gewoon lekker door gaan met leven is een beter plan en daar zal het eventuele herstel ook veel sneller van gaan.

Je klinkt optimistisch Munk, wat goed! Fijn dat de tandarts zo mee werkt en dat je nog vertrouwen in hem hebt.

Hopelijk komt het gevoel snel terug.

Vind het wel netjes dat je tandarts toch zo snel wat heeft laten horen ondanks z'n afwezigheid en ik krijg in ieder geval de indruk dat het niet echt zijn schuld is maar dat het gewoon pech is als het per ongeluk gebeurt. Ik snap dan ook niet helemaal wat je bedoelt met dat er nog een slag te slaan is, zou er zelf alleen maar nog zenuwachtiger van worden. In ieder geval, hopelijk komt je gevoel snel weer terug en kan je weer lekker alles goed proeven!

Fijn dat je jouw tandarts gesproken hebt en dat je er nu wat positiever tegenaan kijkt. Ik ben het verder wel eens met iloverocknroll1984, ik snap ook niet helemaal wat je bedoelt met 'een slag te slaan'. Ik krijg een beetje het idee dat jij vindt dat het de schuld van jouw tandarts is dat dit gebeurt is, terwijl het volgens mij domme pech is en dat het zelfs de beste tandarts kan gebeuren.
Fijn dat je in ieder geval het vertrouwen in hem niet kwijt bent geraakt en dat je positief tegen het herstel aankijkt. Ik hoop dat je jouw gevoel snel terug hebt en weer alles kan proeven!

ik heb vorige week dinsdag me verstandskies laten trekken die tegen een zenuw lag, vooraf had de kaakchirurg al verteld dat het risico er was van een verdoofd gevoel in me lip, dat heb ik dus nu ook en ook een deel van mijn ondertanden hebben een verdoofd gevoel overgehouden, en kan alles ook slecht proeven, nu heb ik vanmorgen maar gebeld omdat ze het alleen over me onderlip hebben gehad, maar het gevoel komt waarschijnlijk terug ze boden wel aan om over 3 maanden een bel afspraak te maken met de kaakchirurg, om te kijken hoe het dan gaat. dus het is even rot nu maar, hopelijk komt het goed.
dus weet goed wat jij ook voelt nu

Mijn zusje had zoiets ook na een bezoek aan de kaakchirurg, pas na een half jaar was het weer helemaal weg.

Netjes dat de tandarts de rekening laat vervallen. Hij kan er tenslotte zelf ook niets aan doen dat dit gebeurd is. Hoop dat jij hiermee tevreden bent en je snel weer gevoel hebt! Komt vast goed!

jeetje zo lang,ik hoop dat het bij mij sneller overgaat