Met mij helaas hetzelfde...Ben moed aan het verzamelen om bij mijn werk aan te geven dat ik minder wil gaan werken.. maar ze is niet bepaald meelevend dus dat word nog wat..
Gisteren weer bloed wezen prikken voor de prolactine.. moet de 22e weer terug naar de internist..

Hoe is het met jou Champagne?

Balen zeg! Hoeveel uur wil je gaan werken? Ik hoop voor je dat het geen probleem is. Spannend.. Met mij ook hetzelfde, geen verbetering. Volgende week weer een onderzoek.. Hopelijk duurt het niet lang meer voor ze weten wat het is. Ik ben nog steeds hele dagen thuis en tot weinig in staat .

Lieve Anousch,

Echt probeer aan jezelf te denken, hoe moeilijk het ook is!
Sorry ik heb nog niet de tijd gevonden op je PM te reageren, maar ik heb je berichtje wel gelezen.
Meelevend of niet, jou gezondheid is op dit moment het aller belangrijkste, hoe lastig en vervelend het ook is.

Ik ben zelf continu over mijn strepen heen gegaan, en maar zoveel mogelijk blijven werken, maar wel tot gevolg dat ik uiteindelijk helemaal ingestort ben, helemaal niet meer kon werken, en volledig mijn baan kwijt ben... Ondanks alle goede bedoelingen naar mijn werkgever toe.....

Als je nu op wat voor manier dan ook, je grenzen aan kan geven, en ook bewaakt, maar daardoor wel gedeeltelijk kan blijven werken, en een situatie kan creëren die redelijk stabiel blijft, ipv alleen maar slechter word, dan is dat uiteindelijk zowel voor jou als voor je werkgever positiever dan wanneer je straks misschien volledig thuis komt te zitten.

Knuffel meis, ik weet hoe moeilijk het is!

Als ik ook maar iets voor je kan doen oid, geef maar een gil

Sterkte!

Champagne,

Wat ontzettend rot dat je je nog steeds zo vervelend voelt, maar ook dat men niet weet wat het nou eigenlijk is....
Ik weet hoe ontzettend machteloos je je daarvan kunt gaan voelen.
Maar ook hoe rot het is hele dagen thuis te zitten, van alles te willen, maar het uiteindelijk niet te kunnen

Ook voor jou een hele dikke knuffel! ik hoop dat je snel wat op knapt, en dat er duidelijkheid zal komen wat hier de oorzaak van is, zodat er wat aan gedaan kan worden.

Zelf zit ik inmiddels vanaf september 2013 volledig thuis, waar ik heel erg tegenaan liep, is dat er totaal geen ritme meer in mijn dagen zat, dat ik überhaupt elk besef van tijd en dag op een gegeven moment kwijt was.

Inmiddels volg ik een revalidatietraject om om te leren gaan met de CVS en Fibromyalgie, de basis hiervan is toch wel vrij extreem een ritme in je dagen te houden, regelmatig even actief bezig te zijn, al is het maar een kwartiertje te wandelen. Niet te veel tegelijk te willen, maar ook geen uren achter elkaar te slapen.
Ik "mag" maximaal 1,5 uur slapen in de middag, beslist niet langer, dan nog maximaal 2x 30 minuten rust, maar liever niet slapen. en 4x 15 minuten rust, en dan rust in de zin van, even op de bank liggen, met alleen een muziekje aan oid, geen tv, ipad, computer..... maar echt rust....

Ik weet niet of je er iets mee kunt, jou situatie zal compleet anders zijn dan de mijne, maar misschien heb je er wel iets aan.

Heel veel sterkte!!

Thanks! Heel lief van je! Ik probeer zo veel mogelijk ritme te houden dwz in de ochtend opstaan, ontbijten, douchen daarna ben ik moe dus doe ik met chill outfit aan en plof ik op de bank. Ik probeer tussendoor wat kleine dingetjes te doen. In de avond ben ik heel snel moe en lig ik al vroeg in bed. Ik probeer daarom ook in de middag niet te slapen maar gewoon te liggen/rusten.

Hoe lang heeft het bij jou geduurt toen je die diagnoses kreeg? Heb je verl onderzoeken gehad? Is er al zicht op herstel zodat je je werk/leven weer op kunt pakken? Mag ik vragen welke symptomen jij hebt van cvs? Ik las namelij dat koorts ook bij cvs kan horen. Ik hoop dat het revalidatietraject je gaat helpen, hoe lang duurt dat? Merk je er al iets van?

Ik heb maandag een scan en vrijdag dan de uitslag en hoor ik hoe nu verder.


Jij ook heel veel sterkte meisje! Kop op! :-)

Hoe gaan jullie werkgevers met jullie ziek zijn om? Moeten jullie ook naar de bedrijfsarts?

Succes maandag met de scan Champagne! Hopelijk komen ze er dan achter wat er met je aan de hand is! Weet dat het erg vervelend is dat je je zo voelt maar het geen naam heeft en er dus niks aan gedaan kan worden..

Nou gister bij allebei de gezinnen een gesprek gevoerd over dat ik minder wil gaan werken,
de ene vrouw reageerde met: "oke" en ze werd best wel boos...
Het was echt een nare reactie waar ik best van schrok..

Andere gezin zag het al aankomen, omdat ik best open ben over hoe ik mij voel. Dus dat was een veel fijner gesprek.

Ik werk bij een gastouderbureau, waar niks geregeld is over ziekte..

Ik ben sinds dinsdag middag weer thuis.
Heerlijk geslapen in mijn eigen bedje, lekker douchen onder mijn eigen douche, knuffelen met de kindjes en lekker eten. Ik mg ook echt niet klagen, naast de vermoeidheid en nog wat wiebelig op mijn benen gaat het best goed.

Succes me de scan Champagne! Hopelijk krijg je dan meer duidelijkheid.
De arbo arts heeft mij toevallig van de week gebeld. Dat is echt een hele geschikte en aardige kerel. Ik moet bij hem langskomen na mijn controle afspraak bij mijn internist half februari. Als ik me blijf voelen zoals nu hoop ik wel dat ik dan langzaam weer mag gaan starten met werken, hangt ook een beetje van de dosis Prednison af en hoe mijn HB gehalte dan is. Op het werk vinden ze het natuurlijk vervelend maar ze weten ook dat ik niet voor niks thuis zit. Nou ja, een enkele collega zal wel weer denken dat ik vakantie aan het vieren ben. Sommige hebben echt geen begrip voor andermans situatie. Ik ben "gelukkig" niet de enige met deze ziekte. In totaal lopen er geloof ik 5 met crohn/colitis rond ds de ziekte is bij ons aardig bekend.

Anousch, wat een naar mens. Zelf zeker nooit ziek?
Trek je het niet teveel van aan. Het zegt meer over haar dan over jou hoor.

Wat fijn dat je weer thuis bent Mien!
Hopelijk knap je snel helemaal op! Kindjes zullen je ook wel gemist hebben!

Nou dat is het probleem, zij komt heel vaak "ziek" thuis, als ze hoest zit ze al thuis. (En ik moet dan dus gewoon in haar huis werken, waar ik me niet prettig bij voel.)

Ik ben ook weer thuis.. (Van de scan). Nu wachten op de uitslag eind deze week, ben benieuwd. Wat fijn Mien dat je weer thuis bent! En fijn dat je een goede arbo arts hebt maar ook zeker fijn dat de ziekte bekend is op het werk. Dat scheelt al veel .


Hoe gaat het met de rest?

Viel het mee Champagne? Hopelijk krijg je dan meer duidelijkheid!

Ik ben inmiddels "ontslagen" bij dat gezin, ze gaan voor een andere oppas...

Aaah dat is balen! En nu?

Op zich viel het mee.. Het nadeel was dat ik toen de radioactieve vloeistof werd toegediend een uur alleen in een bed moest liggen. Mocht niks doen dus dat duurde lang.. Scan duurde een half uur dus dat viel mee.

Oh dat lijkt me vervelend! Wat duurt een uur dan lang he!

Ik moet morgen weer naar de internist... uitslag van de prolactine en laten weten dat ik geopereerd wil worden.. Blijft spannend.

Succes bij de internist! Pff ja wachten duurt lang..

Hoe is het met de rest?

Nou mijn prolactine was nu goed... (hopelijk gaat die moeheid weg na het verwijderen van mijn stenen maar dat is afwachten zei de internist)
Moet morgen al naar de chirurg.

Hopelijk is het voor jou snel einde van de week!

Wat fijn! Worden ze morgen al verwijderd? Ik hoop dat je vermoeidheid snel verdwijnt. :-)

Nee morgen is het praten, die chirurg gaat de beslissing maken of ze wel of niet verwijderd worden...
Maar internist zei al, de kans is groot dat hij ze gewoon weg wilt halen hoor (als ik nou 80 was geweest of er geen last van had gehad was het een ander verhaal geweest)

Net bij de chirurg geweest, ik moet dinsdag voor een screening komen en dan binnen 3 weken halen ze mijn stenen + galblaas er helemaal uit...

Ik vind het echt heel erg spannend.

Jeetje.. Kan me voorstellen dat je het spannend vindt. Maar als het goed is ben je daarna van de pijn af. Dat is ook wat waard!

Ik heb pijn in mijn kaken.. Alsof er enorm veel spanning op staat. Zit te denken om naar een kaakfysio te gaan, iemand daar ervaring mee?

Rot dat je zoveel last hebt van een niet meewerkend lijf, Champagne. Ik hoop voor je dat je snel meer duidelijkheid hebt, zodat je klachten ook echt effectief aangepakt kunnen worden en je snel weer vrolijk rondhuppelt.

Ik zit inmiddels verplicht in de ziektewet en daar heb ik zogezegd flink de tering over in. Wist wel dat dit het oordeel zou worden van tenminste 1 arts, maar had niet ingecalculeerd dat meerdere artsen dit als oordeel zouden vellen. Omring me maar met lieve mensen en neem de 'verplichte' rust tussen de onderzoeken door.

Thanks Izar! Waarom zit jij verplicht in de ziektewet? Wel heftig als meerdere artsen dit adviseren/verplichten. Heb je enig idee hoe lang het gaat duren?

Veel sterkte!

Ik voel niet de behoefte dat hier te delen, want het is en blijft gewoon internet. Ik weet niet hoe lang het gaat duren, maar heb er vertrouwen in dat ik binnen een x-aantal weken mijzelf beter kan melden.

Champagne, heb je al de uitslag van de scan?

Ik heb ondertussen ook gezellig in het ziekenhuis geweest. Echt raar haha, even al m'n intieme lichamelijke dingen bespreken met z'n jong co-broekie en de bejaarde arts. Ik denk dat nu echt niemand meer dingen over mij en m'n lichaam weet dan zij twee.

De scan was goed.. Niks gevonden. Hoe gaat het met jou Tabbie? Voel je je al beter? Heb je al meer duidelijkheid?