Ik lees mee!

Dat is gewoon een kwestie van wennen, hij heeft gister een nieuw bed gekregen, je kan niet verwachten van je kindje dat hij meteen goed slaapt in zijn bed terwijl hij er nu uit kan en alles nieuw is.

Ik zou hem terug leggen in bed en zeggen dat het tijd is om te slapen of bij hem blijven tot hij slaapt en dat later weer afbouwen of hem gewoon even zijn gang laten gaan want die nieuwigheid gaat er wel weer af.

Hier heb ik destijds een meegroei bedje gekocht en dat is vanaf nacht 1 prima gegaan.

Hier is het eigenlijk ook gelijk goed gegaan. Hij mocht meehelpen zijn bed in elkaar te zetten. Hij heeft zijn bed zelf uitgekozen en wij hebben hem verteld dat hij een grote jongens bed krijgt omdat hij al zo'n grote jongen is (haha) en dat al zo'n knuffels (3) dan ook bij hem in bed mochten. Verder heeft hij een overtrek mogen uitkiezen. Hij was zo trots als een pauw en ging die avond gelijk slapen.

Wij waren erg bang dat hij het absoluut niet zag zitten maar hetging eigenlijk gelijk goed. Wat hier denk ik goed heeft geholpen is dat hij heeft mee geholpen met zijn oude bedje uit elkaar te halen en zijn nieuwe bedje mee helpen in elkaar te zetten. Verder staat zijn bedje gewoon ook op dezelfde plaats als ledikantje stond en hij had nog zijn slaapzak aan. Toen we in bed legde vroeg hij nog 1x waar zijn oud bedje lag en hij is er daarna 1x uitgekomen omdat hij zijn oude bedje miste. Goed uitgelegd waarom en daarna ging hij zonder problemen slapen.

S. is 2 maanden voor zijn derde verjaardag overgegaan. Ik wilde hem zo lang mogelijk in zijn ledikant houden.

Onze zoon was ook 2 toen hij z'n slaapzak uitdeed en uit z'n bedje klom. Voor een peuterbed was hij nog te klein en deed alles behalve slapen op z'n kamertje. De kasten waren leeg, stond met de deur te klapperen of hij keek de hele avond naar buiten uit het raam en er kon gelijk nieuw behang op de muur.

Wij hebben hem toen nog een paar maanden in z'n ledikantje laten slapen met z'n slaapzak binnenstebuiten aan. Dat kreeg hij niet los want hij kon niet bij de rits. Hij was ruim 2,5 toen hij in z'n peuterbed bleef liggen.

Mijn zoontje ging met 2,5 naar een eenpersoonsbed en dat ging meteen goed. Dus kan je geen advies geven.

Hier brak hij in het begin wel eens de boel af, we hebben toen alle lampen weggehaald (eruit gedraaid) zodat het donker bleef op de kamer, in het donker spookt hij niet maar als hij de lamp aan doet wel.
Hij slaapt wel in een slaapzak in zijn peuterbed zodat, hij heeft het idee dat hij daarmee niet eruit kan.

Misschien er even naast gaan liggen? Totdat hij in slaapt valt ofzo. En ja, het is denk ik een kwestie van wennen en geduld.

Dat van die lampen is wel een goed idee, hij is vanmiddag uiteindelijk wel in slaap gevallen maar met het grote licht aan. Ik ga vanavond proberen met slaapzak aan, en verder is het denk ik gewoon doorzetten! We hebben hem ook laten helpen met bedje afbreken en nieuwe opzetten en hij vond het allemaal reuze interessant, misschien is hij er nog niet helemaal aan toe maar ik wil wel proberen door te zetten.

CCC ernaast liggen werkt niet want hij duwt mij of mijn vriend uit bed, ben er ook al bij blijven staan maar hij klimt er direct uit wat ik ook zeg of doe.

Hier ging het ook lastig. van de 1 op de andere dag wilde hij er wel in. We zijn er ook naast gaan liggen en we hebben hem slapend overgelegd van ledikant naar groot bed.

Gewoon, ik ben daar best ' hard' in misschien. Ledikant eruit gewoon bed erin. En klaar.

Hij heeft wel mee het bed uitgekozen en mee in elkaar gezet maar het ledikant was gewoon weg en kwam ook niet terug.

Hij was trouwens ongeveer 2.5 jaar en ik was zwanger vd tweede

Wij wachten hier nog even, ze krijgt een nieuwe (andere) kamer eind vd zomer, dan is ze dik over de 2,5 jaar heen en hopen we dat ze ons zo goed begrijpt dat ze lekker daar kan gaan slapen. Het scheelt dat ze hier tussen de middag niet meer slaapt dus wel echt doodop is als het eenmaal een uur of 19 is.

Toen onze dochter ruim 1,5 jr was zijn we overgegaan naar een meegroeibed (liet zich uit bed vallen, deken in hoek, rrop staan en dan zover mogelijk over rand hangen). Ik heb toen 1 of 2 avonden lamg voor haar deur gezeten, elke x als ze eruit ging, nee zeggen en terug in bed. Sinds toen is ze er heel netjes ingebleven!

Printje, maar sliep hij dan meteen braaf in zijn nieuwe bed zonder te gaan spoken? Want wij hebben ook gewoon ledikant eruitgehaald en bed erin gezet, maar het gaat mij erom hoe het daarna gaat.

Hij sliep gisteravond binnen 10 minuten in zijn bed, ik helemaal blij en trots! Toen ik even stiekem om het hoekje keek bleek hij zich te hebben uitgekleed en lag met kippenvel op zijn dekbed. Dus weer aangekleed schone luier en toen is hij verder gaan slapen jeej!

Mijn zus heeft toentertijd zijn middagslaapje in het nieuwe bed gedaan. 's Avonds sliep hij nog in zijn ledikantje. Totdat hij ook 's avonds in het 'grote' bed wilde slapen.

Romie, ja meteen. We hadden wel zo'n hekje voor zijn bed zodat hij er niet uit kon vallen maar we hebben het gewone avondritueel gedaan, kus-knuffel licht uit en slapen.

Hij komt er nooit zelf uit, wanneer er nu iets is ( hij is inmiddels bijna 4) roept hij ons eerst maar er zelf uit komen doet hij niet.

Ik denk dat hij doorgaans ook wel valt in de categorie zeer braaf haha.

Beide kinderen waren hier ruim 3 jaar geweest voor ze overgingen naar een groot bed. Dus konden we ze ook goed uitleggen dat ze te groot waren geworden voor hun babybed, en dus overgingen naar het grote bed. Met beide kinderen geen problemen mee gehad. Vanaf nacht 1 ging het prima.

2 is ook wel heel jong natuurlijk.
Dus dat zal gewoon een kwestie van wennen zijn, denk ik.
Hier hoop ik ze pas rond een jaar of 3 naar een groter bedje te doen, maar als ze uit het ledikant gaan klimmen, wordt het een ander verhaal.

Y. sliep heel rot in ons oude huis en werd telkens wakker omdat hij in de knoop lag met zijn slaapzak. We hebben toen zijn peuterbedje erbij gezet, maar hij vond het maar eng. Om in voor te lezen was het leuk, maar daarna moest meneer weer snel zijn kleine bed in.

We zijn 2 weken geleden verhuisd en hebben een tijd daarvoor al aangegeven dat zijn kleine bed naar de baby zou gaan (schoonzus is zwanger) en hij nu een grote jongen was. De 1e paar nachten gingen rot, maar dat kwam ook door het nieuwe huis. Nu gaat het goed en gaat hij zonder problemen liggen. Wel komt hij uit bed als hij wakker is, loopt de gang op en gaat heel zielig staan huilen bij onze deur. Onze deur staat gewoon open, maar hij durft niet naar binnen toe.
Hij heeft altijd al een nachtlampje gehad op zijn kamer en sinds we hier wonen wil hij ook dat het ganglicht aanblijft. Daar zit nu dus een LED lamp in en die blijft heel de nacht aan. Beter een lamp die de hele nacht brand dan een kind dat niet slaapt

Zijn ledikantje is trouwens niet naar schoonzus gegaan, maar gewoon naar de schroot

K kan zijn kamer niet uit, hij heeft een haakje op z'n deur zodat deze op een kier blijft staan. Dit is niet om hem op te sluiten , maar voor ventilatie omdat hij geen kiepraam heeft. Al is het dus op dit soort momenten wel handig omdat hij er dan niet uit kon haha.

Maar de eerste 3 avonden heeft hij ook feest gevierd en heel z'n kamer overhoop gehaald. We hebben ervoor gezorgd dat hij nergens kwaad kon en hebben hem lekker laten rommelen. Op een gegeven moment is er natuurlijk niks meer aan en ging hij slapen. De vierde avond hoorden we niks meer en sindsdien blijft hij keurig in zijn bed liggen

De eerste paar keren viel hij trouwens zo in slaap

Haha, Schism! Wat een geweldige foto!

Wij hebben vandaag een paar spijlen uit het ledikantje gehaald, zodat dochter er zelf in en uit kan.
Vanmiddag bij het middagslaapje is ze er zo'n 8 keer uitgekomen voor ze in slaap viel. Nu zijn we al een uurtje bezig met terugleggen. Ze weet al wel dat ze er niet uit mag, want ze blijft voor de deur naar de woonkamer staan en daar gaat ze dan heeeeel zachtjes tegenaan tikken.