Als ik je verhaal zo lees heb je idd meer rust nodig en zou ik het eens aankaarten op je werk. Kortere diensten is misschien een goed idee en wanneer je je weer beter voelt, of meer energie hebt in jouw geval, kun je altijd nog gewone diensten gaan draaien lijkt mij.

Ik heb toen ook aangegeven dat ik minder wilde werken, omdat ik zo moe was en dat als ik me weer wat fitter zou voelen, ik dat weer laat weten. Dat vonden ze niet erg, dus heb toen ook minder gewerkt.

Bij Ties ben ik om die reden ook minder uur gaan werken. Ik gaf al mijn energie aan het werk en dat gaat nou eenmaal niet. Je hebt ook je huishouden etc nog. Werd niet moeilijk over gedaan en het heeft me heel goed gedaan.

Gewoon bespreekbaar maken.

Ik ben de hele zwangerschap dood moe geweest. Met 20 weken moest ik op aanrader vd verloskundige minder gaan werken en langere pauzes houden. Met 28 weken moest ik helemaal stoppen. Ook in combinatie met dat de baby niet goed groeide. Vanaf toen begon ik me iets beter te voelen. Toen ik alles opt gemakje kon doen. Zou het zeker aankaarten bij je werk.

Ik was ook heel de zwangerschap doodmoe. Op een gegeven moment zat ik er compleet door, ben ik langs de huisarts geweest en hij heeft me een week thuis gezet om bij te komen. Niet veel later werd ik in onderling overleg ontslagen (ik wilde niet meer gaan na de bevalling, maar zij wilden me dan ook niet meer houden) en 2 weken daarna moest ik verplicht rusten.

IK zou het toch doen, als je zo moe bent. Je moet goed aan jezelf denken en je lichaam vraagt klaarblijkelijk om rust.
Kun je niet bijv alleen maar dagdiensten draaien van 7 tot 15/16? Dan 's avonds lekker op tijd naar bed.

Ik ben vanaf 21 weken ongeveer, 25 % in de ziektewet gegaan , ik draaide toen 6 uurs diensten en geen slaapdiensten meer. Ik moest het van de gynaecoloog rustig aan doen en vooral geen slaapdiensten werken ivm kans op hevige bloedingen. Ook moet je er bij ons gemiddeld 3x uit met een slaapdienst ( soms wel vaker!). Het is even "vervelend" voor je collega's omdat ze misschien wat diensten moeten aanpassen i.v.m. overdrachten o.i.d. , maar jij en de baby gaan voor!

Ik ben ook de hele zwangerschap erg moe geweest. Heb ook een redelijk zwaar onregelmatig beroep, dus lag net als jij iedere dag voor 20.00 in bed. En op m'n vrije dag 's middags ook. En dan had ik nog niet eens een kindje rondlopen.
Ben met 26 weken minder gaan werken, om de dag (dus ma-wo-vr) een dagdienst (07.30-16.30). Met 31 weken zijn dat 3 halve dagen geworden. En met 34 weken met verlof (was verplicht). Dit was trouwens om de vermoeidheid, maar ook om erg veel harde buiken. Ik had het geluk dat ik na 12 weken geen avond/nachtdiensten meer hoefde te doen (van 15.30-07.30) en weekenden (12uurs diensten).
Denk goed om jezelf en de baby he .

Bedankt allemaal voor jullie reacties!

Ik zit er momenteel gewoon even helemaal doorheen, zo moe en ook heel angstig voor de agressie op mijn afdeling (vorige zwangerschap geen last van gehad, maar deze cliënt benoemd dat hij mijn baby iets wil doen en dat trek ik slecht). Dus voor maandag een gesprek met de Arboarts aangevraagd en p&o heeft alle managers op het terrein gecontact met de vraag of ik ergens anders tijdelijk kan werken. Ben benieuwd...

Aimee, dat van die cliënt vind ik vrij verontrustend als ik dat lees. Goed dat je het hebt aangekaart.
Hopelijk komt er een prettig werkbare oplossing.

Pfff er zijn nog steeds geen knopen doorgehakt en ik baal. PO&O wil mij laten overplaatsen naar een ander gebouw waar ik alledaagse klusjes kan doen als cliënten eten geven, koffie drinken, entertainen. De Arboarts is bang dat er dan alsnog te zware klussen in mijn schoenen worden geschoven (toch even een tilletje geven om iemand uit bed te halen o.i.d.) en dat ik me beter gedeeltelijk ziek kan melden en een administratieve functie kan vervullen voor de laatste 11 weken.
Ik voel me echt niet 'ziek' genoeg om de zorg volledig uit te gaan, maar aan de andere kant; als ik nu overgeplaatst wordt naar een vreemd gebouw, moet ik ingewerkt worden, en ga ik er na een paar weken alweer uit. Dus ik weet zelf ook niet goed wat ik wil...

Nu even afwachten tot we met z'n 3en om tafel kunnen.

Ik ben het eens met je arboarts. Ik snap jou ook helemaal, je bent waarschijnlijk bang dat anderen het overdreven vinden ofzo? Nou ik denk dat je juist goed bezig bent , als je op dit moment voor jezelf en de baby kiest. Toch nog gedeeltelijk in de zorg blijven werkt niet. Het is dan toch "even dit" of " kun je even langer blijven , want de situatie met cliënt x loopt uit de hand" etc.

Ok Ik ben het eens met je Arbo arts. Ik zou echt dat doen! Ik zou het zelf niet op vinden schieten dat ik eerst weer ingewerkt zou moeten worden. Daarnaast ken ik mezelf een ik doe dus idd een tilletje zus en een tilletje zo doen. Hopelijk kunnen jullie gauw om tafel r een knoppen doorhakken.