Want ik ben benieuwd waar jullie aan denken bij dit verhaal.

Half september heeft de hond blaasontsteking gehad. Het gaat hier om een ongecastreerde reu van 5,5 jaar. Hier heeft hij door omstandigheden zo'n 3 weken mee gelopen. Antibiotica gehad en zijn plasgedrag was weer normaal. Na 4 weken weer veel plassen en drinken, en weer in de woonkamer geplast 's nachts. Eerste blaasontsteking heb ik alleen urine ingeleverd, omdat ik zelf dacht dat hij het had gekregen doordat hij iedere dag zwom. Hij was toen bij mijn ouders, thuis zwemt hij niet zo veel. Bij de tweede blaasontsteking is hij onderzocht en bleek zijn prostaat vergroot. Wederom antibiotica en nu ook medicatie voor zijn prostaat. Deze keer echter geen verbetering, hij heeft tijdens de ab kuur nog een aantal keer binnen geplast en hij dronk nog enorm veel. Dit kon echter ook komen door de medicatie voor zijn prostaat. De laatste dag van de kuur ab heb ik weer de dierenarts gebeld, hij knapte niet op. De dierenarts heeft bloed afgenomen. In zijn bloed was geloof ik een ontstekingswaarde te zien, dat kon kloppen met de blaasontsteking, maar kon ook "iets" met zijn alvleesklier zijn. Echter heeft hij ook een flink verlaagde suiker. Nu dus ontstekingsremmers, weer ab en 2x per dag dextro. Hij knapte weer op, tot 1,5 week geleden. Weer enorm veel drinken (6-8 liter per dag) hij weegt 40 kg dus hij zou zo'n 4 liter mogen drinken. Ik heb weer de dierenarts gebeld, weer ab opgehaald maar het werkt niet. Hij drinkt denk ik zo'n 6 liter per dag, plast heel erg veel en hij is snel moe, dus ik denk dat zijn suiker weer laag is.

Nu kan ik simpel denken en het gooien op suikerziekte, alleen dan wordt die alvleesklier niet verklaard geloof ik. Als ik google op laag suiker kom ik als eerste een tumor in de alvleesklier tegen, dat wil de dierenarts nu ook onderzoeken met een echo. Ook willen ze hem castreren ivm zijn prostaat maar dat wil ik liever niet als het niet nodig is. 7 januari gaat hij voor volledig onderzoek een middag naar de dierenarts, en ik ben heel bang dat het slecht uit gaat vallen, hij moet ook steeds bij ons zitten, is veel aanhankelijker als normaal.

Ik wil graag weten waar een dierenarts of dierenartsassistente aan denkt bij dit verhaal. Ik zoek niet zo zeer geruststelling maar meer bevestiging of ik in de goeie richting denk of dat ik het te somber inzie.