Luce schreef:Nee, niet de slapeloze nachten enzovoort. Wel als het een kind van 2 is dat al doorslaapt enzovoort ;)
Luce schreef:Isis schreef:Wat ik wel jammer vind om te lezen is dat sommige mensen vanwege het pompje of andere pijnstilling de gehele bevalling niet helemaal bewust mee hebben gemaakt of dat ze high waren. Als ik dat had gehad zou ik dat echt heel erg gevonden hebben.
Je wordt ook high door je eigen endorfinen. Zal niet best zijn als je alles nuchter mee maakte denk ik. Zou betekenen dat je lichaam geen pijnstiller aanmaakt en dan is een bevalling echt niet te doen.
Mamsie schreef:Luce schreef:Isis schreef:Wat ik wel jammer vind om te lezen is dat sommige mensen vanwege het pompje of andere pijnstilling de gehele bevalling niet helemaal bewust mee hebben gemaakt of dat ze high waren. Als ik dat had gehad zou ik dat echt heel erg gevonden hebben.
Je wordt ook high door je eigen endorfinen. Zal niet best zijn als je alles nuchter mee maakte denk ik. Zou betekenen dat je lichaam geen pijnstiller aanmaakt en dan is een bevalling echt niet te doen.
Alleen erg jammer dat je lichaam dat amper aanmaakt als het heel snel gaat.
Teddyaapje schreef: Mijn tweede bevalling was geweldig...vanzelf opgang gekomen en doordat ik zo goed had geleerd te ontspannen was t zo goed als pijnloos. .
Luce schreef:Teddyaapje schreef: Mijn tweede bevalling was geweldig...vanzelf opgang gekomen en doordat ik zo goed had geleerd te ontspannen was t zo goed als pijnloos. .
Zoals de Vodafone 4G reclame? *plop*
Mamsie schreef:Mijn tijdsbesef was ook helemaal weg. Bij de eerst had ik het gevoel dat ik 5 min geperst had en dat waren er 50. Bij de 2e dacht ik dat het wel een uur duurde en dat waren er maar 9.
Novalee schreef:
Toen F. geboren was, was ik ontzettend blij dat het weer achter de rug was. Tot ik besefte dat de placenta er nog uit moest. Volgens mij zag ik er toen echt zo uit
Wat ik wel stom vond was dat de volgende ochtend, voor we ontslagen werden, kwam een verloskundige nog even een praatje maken. Ze gaf toen aan dat ik bij een volgend kindje sowieso in het ziekenhuis zou moeten bevallen. F. was toen amper 24 uur oud. Als ik ergens nog totáál niet aan wilde denken was het wel nog een keer bevallen.
Exogenesis schreef:Novalee schreef:
Toen F. geboren was, was ik ontzettend blij dat het weer achter de rug was. Tot ik besefte dat de placenta er nog uit moest. Volgens mij zag ik er toen echt zo uit
Wat ik wel stom vond was dat de volgende ochtend, voor we ontslagen werden, kwam een verloskundige nog even een praatje maken. Ze gaf toen aan dat ik bij een volgend kindje sowieso in het ziekenhuis zou moeten bevallen. F. was toen amper 24 uur oud. Als ik ergens nog totáál niet aan wilde denken was het wel nog een keer bevallen.
Wat apart dat ze je niet hebben verteld dat ze gingen knippen. Best een beetje gemeen eigenlijk. Anderzijds ook voor jou, gezien je angst, misschien beter.
Waarom vond je het er uit moeten van de placenta zo vervelend of eng? Het idee dat er nog iets doorheen moet? Of dat het niet wil?
Dat laatste deden ze bij mij ook: 'Bij een volgend kindje, ja, daar zul je nu nog wel niet aan denken, maar... dan móet je in het ziekenhuis bevallen' en ik kreeg ook nog de toevoeging (kennelijk trok ik een raar of vies gezicht): 'De meeste moeders zie ik binnen 2 a 3 jaar wel weer'... Haha, nou, ik was er op dat moment stellig van overtuigd dat het bij deze ene zou blijven. Inmiddels is dat gevoel iets bekoeld
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Verde