M-Train schreef:Ik denk dat als je voor kindjes gaat je toch in je achterhoofd moet houden dat die keuze altijd een kindje met een handicap kan opleveren, of je dat nou vooraf kan weten of niet. En dat, dientengevolge, daar een zorgplicht bijhoort. Ik vind het dan ook vrij naïef, zeker als je al zwanger bent, zo de ocus op down te leggen. Omdat met een beetje realistisch denken snel helder is dat dit maar één van de talloze mogelijke 'afwijkingen' kan betekenen, en dan ook nog een van de minder ernstige omdat er bij deze kindjes vaak ook veel wél mogelijk is.
Ook denk ik, dat als je kindje eenmaal geboren is, je hierin vanzelf groeit. En dat je dan ook zult beseffen dat argumenten als werk slechts in de kantlijn horen en dat overal hoe dan ook wel een mouw aan te passen is. Of moet.

Susan schreef:

M-Train schreef:Ik denk dat als je voor kindjes gaat je toch in je achterhoofd moet houden dat die keuze altijd een kindje met een handicap kan opleveren, of je dat nou vooraf kan weten of niet. En dat, dientengevolge, daar een zorgplicht bijhoort. Ik vind het dan ook vrij naïef, zeker als je al zwanger bent, zo de ocus op down te leggen. Omdat met een beetje realistisch denken snel helder is dat dit maar één van de talloze mogelijke 'afwijkingen' kan betekenen, en dan ook nog een van de minder ernstige omdat er bij deze kindjes vaak ook veel wél mogelijk is.
Ook denk ik, dat als je kindje eenmaal geboren is, je hierin vanzelf groeit. En dat je dan ook zult beseffen dat argumenten als werk slechts in de kantlijn horen en dat overal hoe dan ook wel een mouw aan te passen is. Of moet.

Dat is ook zo. Als ik mensen hoor zeggen (of reacties lees) dat ze absoluut niet zouden kunnen omgaan met een kind met een beperking dan denk ik vaak: moet je dan überhaupt wel aan kinderen beginnen? En ook wel een beetje: wie ben jij dat jij per se een 'perfect' kind zou moeten krijgen? Het risico is er gewoon, voor iedereen, niemand is daarvan vrijgesteld.

Jill schreef:Erg dom misschien maar het doet me een beetje pijn om sommige reacties te lezen. Toen ik geboren werd dachten zowel de dokteren en m'n ouders dat ik gezond was. Na een half jaar bleek dat ik een lichamelijke beperking(hemiparese voor de nieuwsgierigen haha) had en dat ik waarschijnlijk niet of zeer moeilijk zou kunnen lopen. Nu (26 jaar en veel fysio etc later) loop ik "mank" en houd ik dit nog best een tijdje vol. Het liep toch anders dan dat de dokteren mijn ouders voorhielden. Wat nu natuurlijk super is. Maar daarmee wil ik zeggen dokteren hebben ook nog steeds niet alle wijsheid in pacht. Daarom zou ik er niet voor kiezen om een kindje weg te halen, de toekomst kan altijd rooskleuriger zijn dan vooraf gedacht. Iedereen ontwikkeld zich anders, dit geldt ook voor beperkingen. Hoe zwaar het voor mij ook zou zijn een kindje met een beperking, het weghalen zou ik denk ik nooit kunnen...

Darcy schreef:

Jill schreef:Erg dom misschien maar het doet me een beetje pijn om sommige reacties te lezen. Toen ik geboren werd dachten zowel de dokteren en m'n ouders dat ik gezond was. Na een half jaar bleek dat ik een lichamelijke beperking(hemiparese voor de nieuwsgierigen haha) had en dat ik waarschijnlijk niet of zeer moeilijk zou kunnen lopen. Nu (26 jaar en veel fysio etc later) loop ik "mank" en houd ik dit nog best een tijdje vol. Het liep toch anders dan dat de dokteren mijn ouders voorhielden. Wat nu natuurlijk super is. Maar daarmee wil ik zeggen dokteren hebben ook nog steeds niet alle wijsheid in pacht. Daarom zou ik er niet voor kiezen om een kindje weg te halen, de toekomst kan altijd rooskleuriger zijn dan vooraf gedacht. Iedereen ontwikkeld zich anders, dit geldt ook voor beperkingen. Hoe zwaar het voor mij ook zou zijn een kindje met een beperking, het weghalen zou ik denk ik nooit kunnen...

'

Het is absoluut niet dom, maar ik vind altijd wel dat in zulke topics een wens VOOR de geboorte wordt verward met het houden van een kind NA de geboorte. Iedere ouder wenst een gezond kind, in alle opzichten, lichamelijk, psychisch. Natuurlijk houden je ouders van jou en hadden ze je niet willen missen. Dat geldt voor iedere ouder, met kind met of zonder beperking. Maar ik zie die wens voor een gezond kind, en de angst dat je het niet aankunt, echt los daarvan.

Slakje schreef:Ik vind het ook niet fijn om te lezen dat mensen het een verkeerde keuze zouden vinden om te aborteren om deze redenen. Je hebt je daar als buitenstaander niet mee te moeien. De testen zijn er, de mogelijkheden zijn er en met volledige en correcte informatie kunnen toekomstige ouders de keuze maken die het best is voor hen. Jij hebt daar als buitenstaander niets over te zeggen of het zelfs maar in vraag te stellen. In mijn ogen is dat respectloos.

Na een onvoorziene situatie zoals ongeluk, diagnose van bv autisme oid heb je geen keuze meer en ga je er (na enige tijd eventueel) gewoon voor. Het staat voor mij los van iets als prenatale tests.

Darcy schreef:

Slakje schreef:Ik vind het ook niet fijn om te lezen dat mensen het een verkeerde keuze zouden vinden om te aborteren om deze redenen. Je hebt je daar als buitenstaander niet mee te moeien. De testen zijn er, de mogelijkheden zijn er en met volledige en correcte informatie kunnen toekomstige ouders de keuze maken die het best is voor hen. Jij hebt daar als buitenstaander niets over te zeggen of het zelfs maar in vraag te stellen. In mijn ogen is dat respectloos.

Na een onvoorziene situatie zoals ongeluk, diagnose van bv autisme oid heb je geen keuze meer en ga je er (na enige tijd eventueel) gewoon voor. Het staat voor mij los van iets als prenatale tests.

Eens.

Char schreef:Ik snap eerlijk gezegd niet wat respectloos is aan je afvragen waarom ouders in zulke gevallen voor abortus kiezen.Natuurlijk, de tests zijn er tegenwoordig en het is ieders eigen keuze om die tests wel of niet uit te voeren en er evt consequenties aan te verbinden. Feit is dat abortus tegen natuurlijk is (qua evolutie e.d. Bedoel ik dan, niet qua gevoel) en om die reden vind ik dat je er best tegen mag zijn. Er tegen zijn betekent niet meteen dat je het erg/slecht/gek of onverstandig vindt dat anderen wél voor abortus kiezen.

M-Train schreef:

Darcy schreef:

Slakje schreef:Ik vind het ook niet fijn om te lezen dat mensen het een verkeerde keuze zouden vinden om te aborteren om deze redenen. Je hebt je daar als buitenstaander niet mee te moeien. De testen zijn er, de mogelijkheden zijn er en met volledige en correcte informatie kunnen toekomstige ouders de keuze maken die het best is voor hen. Jij hebt daar als buitenstaander niets over te zeggen of het zelfs maar in vraag te stellen. In mijn ogen is dat respectloos.

Na een onvoorziene situatie zoals ongeluk, diagnose van bv autisme oid heb je geen keuze meer en ga je er (na enige tijd eventueel) gewoon voor. Het staat voor mij los van iets als prenatale tests.

Eens.

Ook eens, ik sluit me dan bewust niet aan bij Susans toevoeging nadat ze mij gequote heeft. Ik kan beide zijden volgen, heb alleen mijn visie uitgelegd. Ik heb verder geen mening over het wel of niet 'moeten nemen van kinderen'.

Thunder schreef:

Susan schreef:

M-Train schreef:Ik denk dat als je voor kindjes gaat je toch in je achterhoofd moet houden dat die keuze altijd een kindje met een handicap kan opleveren, of je dat nou vooraf kan weten of niet. En dat, dientengevolge, daar een zorgplicht bijhoort. Ik vind het dan ook vrij naïef, zeker als je al zwanger bent, zo de ocus op down te leggen. Omdat met een beetje realistisch denken snel helder is dat dit maar één van de talloze mogelijke 'afwijkingen' kan betekenen, en dan ook nog een van de minder ernstige omdat er bij deze kindjes vaak ook veel wél mogelijk is.
Ook denk ik, dat als je kindje eenmaal geboren is, je hierin vanzelf groeit. En dat je dan ook zult beseffen dat argumenten als werk slechts in de kantlijn horen en dat overal hoe dan ook wel een mouw aan te passen is. Of moet.

Dat is ook zo. Als ik mensen hoor zeggen (of reacties lees) dat ze absoluut niet zouden kunnen omgaan met een kind met een beperking dan denk ik vaak: moet je dan überhaupt wel aan kinderen beginnen? En ook wel een beetje: wie ben jij dat jij per se een 'perfect' kind zou moeten krijgen? Het risico is er gewoon, voor iedereen, niemand is daarvan vrijgesteld.

Hier heb ik niks aan toe te voegen. Helemaal eens.

Susan schreef:Ja, maar dat denk ik niet omdat ik dat rotouders vind die geen kinderen mogen of zoiets, maar omdat ze door kinderen te krijgen nou eenmaal dat risico nemen, en dus een risico op iets wat ze naar eigen zeggen niet aankunnen.