ChiQ schreef:Rush, ik denk dat jij juist een hele lieve moeder zal zijn. En so what, afentoe verlies je je geduld en dat vul je weer tot de nok aan met liefde. Krijgen ze helemaal niets van. Tenzij je zo instabiel bent dat je het elke dag meerdere keren hebt maar ik denk juist dat jij het wel aan kan!

Susan schreef:Nu ik zelf kinderen heb erger ik me juist totaal niet aan gillende kinderen op straat, als een vreemd kind begint te gillen denk ik: ik hoef hier lekker helemaal niks mee! Héérlijk!

Mamsie schreef:

ChiQ schreef:Nee, ik trek geen conclusies. Jouw kind is een ander kind, alle kinderen zijn anders, maar het is wel een feit dat de situatie en karakter van je kind ook meespeelt in hoe je als ouder bent. Je kan nog zó makkelijk zijn maar het zegt echt niets over je kind en al helemaal niet hoe je er als ouder in staat.

Zo waar! Ik vond mijn eerste echt appeltje eitje. Toen kwam draak nummer 1 en daarna draak nummer 2. Nou ik was nog steeds net zo makkelijk en dezelfde (met zelfs meer ervaring) moeder maar phoe het was echt wel pittig. Toen zag ik dat niet zo erg maar als ik nu terug kijk zie ik het wel.
Elk kind is idd anders. Ik zeg ook wel eens "Ik behandel mijn kinderen niet gelijk, ik kijk naar wat zij als individu nodig hebben".

Maar goed, het is ook wel zo dat je eigen gedrag van invloed is op je kind. Alleen sommige kinderen hebben zo veel karakter dat zij van invloed zijn op jou ;)

ChiQ schreef:Ik vond haar reactie niet fel, ik vind het wel makkelijk gedacht. Maar, waarschijnlijk had ik het ook op die manier ervaren als Julian een rustiger en minder pittig kind was. Je kan zeggen wat je wil, maar als je kind bijna niet slaapt, veel huilt, continu frustratie heeft omdat dingen niet lukken, zich te snel ontwikkelt maar zijn lijfje werkt nog niet helemaal mee, of bijv zoals nu, kiezen die doorkomen en oorpijn, ik ben vannacht van 00:23 uur tot 05:00 in de weer geweest met Julian, ik heb om 03:00 badje staan maken in de hoop dat hij zou slapen, hij kronkelde op de grond van pijn, letterlijk.. Nou makkelijk kan je wezen maar makkelijk is het niet en ik ervaarde het vannacht als heel erg zwaar. Tel daarbij op dat ik van de ochtend 06:30 tot hij ging slapen om 22:00, 2x een kwartiertje rust had toen hij eventjes sliep, en je bent kapot! En, oh wat was ik makkelijk.. maar geloof mij, de liefde en geduld moet je op een gegeven moment uit je tenen halen. Dus vertel mij nog maar eens wat over hoe ik er in sta.

Minx schreef:

ChiQ schreef:Ik vond haar reactie niet fel, ik vind het wel makkelijk gedacht. Maar, waarschijnlijk had ik het ook op die manier ervaren als Julian een rustiger en minder pittig kind was. Je kan zeggen wat je wil, maar als je kind bijna niet slaapt, veel huilt, continu frustratie heeft omdat dingen niet lukken, zich te snel ontwikkelt maar zijn lijfje werkt nog niet helemaal mee, of bijv zoals nu, kiezen die doorkomen en oorpijn, ik ben vannacht van 00:23 uur tot 05:00 in de weer geweest met Julian, ik heb om 03:00 badje staan maken in de hoop dat hij zou slapen, hij kronkelde op de grond van pijn, letterlijk.. Nou makkelijk kan je wezen maar makkelijk is het niet en ik ervaarde het vannacht als heel erg zwaar. Tel daarbij op dat ik van de ochtend 06:30 tot hij ging slapen om 22:00, 2x een kwartiertje rust had toen hij eventjes sliep, en je bent kapot! En, oh wat was ik makkelijk.. maar geloof mij, de liefde en geduld moet je op een gegeven moment uit je tenen halen. Dus vertel mij nog maar eens wat over hoe ik er in sta.

Ik vind dit juist er heel relaxt mee om gaan. Voor jou mss wel zwaar maar je kan het ook anders zien. Er zijn ook moeders die perse hun kind op de kamer willen laten want ja hij/zij moet slapen. Jij staat om 3 uur 's nachts een badje te maken om je kindje te laten ontspannen. Dat vind ik echt een briljant idee. Je moet er maar net opkomen met een enorm slaaptekort en een krijsend kind en dan ook nog eens een man die de volgende dag wel weer uitgerust op zijn werk moet zijn. Relaxt is volgens mij niet alleen zelf relaxt ogen maar op de goede momenten doen wat goed voor je kind is. Voor het ene kind kan dat zijn dat je een heel strak ritme aanhoud en voor een ander kind kan het voldoende zijn als hij/zij haar eten en slaapjes maar krijgt. En als je dan een kind hebt dat echt ritme nodig heeft is het juist relaxt als je je daar bij neer kan leggen. Voor de omgeving kan dit dan als krampachtig over komen, maar als je zelf dan steeds probeert om het te veranderen kan dat juist heel krampachtig over komen en jezelf meer stress opleveren.