Sow wat heeft iedereen veel meegemaakt. Ik heb een vrij rustig jaar achter de rug. Geen sterfgevallen in mijn directe omgeving of andere vervelende dingen.

Mijn voornemens van 2013:
- wil ik van mijn oproepcontract af en uren krijgen op contract.
- op vakantie gaan (alleen nu nog geen geld er voor).
- afvallen

De uren op contract zijn gelukt, op vakantie gaan gelukkig ook. Afvallen niet. Ben wel begonnen in januari met opletten met het eten. Ben nu zo'n 5 kilo kwijt. Maar dat was niet mijn idee, toen ik het vorig jaar opschreef. Maar he, als het elk jaar 5 kilo is, dan komen we er wel.

Voor 2014 nog niet echt voornemens.

Mijn voornemens voor 2013 waren:
- een baan vinden
- eindelijk weer eens op vakantie
- meer leuke dingen doen, stedentripjes, concertjes enz.
- nieuwe mensen leren kennen
- meer genieten!

Er is weinig van gelukt. Ik zit nog steeds zonder werk en dat geeft echt een uitzichtloos gevoel . 1 januari proostte ik op het feit dat het rotjaar 2012 (qua werkloos worden) voorbij was en nu is het gewoon weer geen leuk jaar. Ik heb erg in de put gezeten, klachten gehad, frustraties dat ik mijn leven op mijn 27e wel anders had voorgesteld. Ik sta stil... Ik moet bij alles nadenken financieel of het wel kan, ben veel alleen geweest en had van mensen om mij heen meer verwacht. Halverwege het jaar denk je nog dat het niet heel het jaar zo hoeft te zijn maar het jaar is nu alweer bijna om...

Gelukkig wel wat nieuwe mensen leren kennen en bewust concertjes gekozen om naartoe te gaan. Ik heb wel geleerd dat ik het kan redden met hoe ik het nu doen, en ik werk aan mezelf en aan het meer genieten van kleine dingen.
Maar het baalgevoel overheerst. Ik wil vooruit! Liefst sla ik al die feestdagen over...

Dit schreef ik vorig jaar
ik hoop dat 2013 eens een goed jaar word, dat onze relatie weer goed gaat. Dat mijn man werk vind. Geen zorgen daar meer om.

We hebben 3 vakanties in het vooruitzicht en dat is wel iets leuks

_______________________________________________________________________________\
Mijn man heeft tot half april geen werk en inkomen gehad. Dus dat is minder. Uiteindelijk heeft die een paar maanden als zelfstandige gewerkt. Veel gedoe gehad met betalingen,moeten nog steeds geld krijgen vanaf april. Maar sinds deze week werkt hij in loondienst en dat is een hele opluchting. Is eerst voor tijdelijk maar ze zijn zeer tevreden over hem.

Onze relatie gaat nog steeds niet helemaal goed.

De vakanties waren wel erg leuk zijn met mijn ouders en broers naar turkije geweest was erg fijn. Misschien wel de laatste keer met ons allen. Man en ik zijn samen naar Londen geweest was ook wel leuk alleen warm haha. En nog weekje wezen kamperen met mijn ouders en dat was ook super leuk.

Verder heb ik groepstherapie gehad en dat heeft mij wel erg geholpen. En heb daar 7 nieuwe vriendinnen aan over gehouden.

Tja dit jaar wil gewoon weer eens een leuk knal jaar zonder zorgen.

Ik had voor 2013 eigenlijk helemaal geen voornemens, waren net verhuisd naar een nieuwe plaats en het belangrijkste was gewoon hier onze draai vinden.

In maart besloot ik dat als ik zwanger wilde worden ik dan wel eerst minimaal 15 kilo wilde afvallen! Nu ben ik er ruim 30 afgevallen dus dat is goed gelukt.
We wilden graag de keuken verbouwen en dat hebben we ook gedaan. Ik heb mijn diploma salarisadministratie even tussendoor gehaald, helaas nog niet die leuke baan gevonden die ik zocht!

We zijn 3 weken op vakantie naar Amerika en Canada geweest, dat wilden we nog heel graag voor we zouden proberen voor een kindje te gaan.
Bij terugkomst bleek dat mijn moeder een voorstadium had van borstkanker en die kreeg de dag erna een borstbesparende operatie. Was echt even een klap, vooral omdat ze er tijdens onze vakantie achterkwam en ons een fijne vakantie gunde en dus niets heeft gezegd. Had er graag voor haar geweest.

Nog geen 5 weken na terugkomst van onze vakantie had ik op de verjaardag van mijn man een positieve test in mijn handen, daarna nog 3 gedaan in de dagen erna! Vandaag weer een kloppend hartje gezien!!

Dit schreef ik vorig jaar:



Eigenlijk is alleen het zwanger worden (nog?) niet gelukt, helaas drukt dit wel een groot stempel op afgelopen jaar. Daarnaast heeft een heftige ziekteperiode en het daardoor overlijden van mijn schoonvader op jonge leeftijd een grote impact gehad op dit jaar.

Het enige voornemen...niet gehaald .
Mooi voornemen voor 2014, want dan moet ik wel!

Verder geen voornemens. Ik hecht niet zoveel waarde aan jaren/jaartallen waarin iets moet gebeuren of lukken.

Dit schreef ik op 23 november 2012:
"In 2013:
word ons eerste kindje geboren!
Hoop ik dat mijn man weer een beetje de oude word
Ga ik verder met intensieve therapie ergens in september oid
Hebben we een heerlijke 3-weekse vakantie op Terschelling gepland staan samen met onze nieuwe wereldbewoner.
Eind 2013 hoop ik steeds meer klaar te zijn voor de invulling van de rest van mijn/ons leven!"


Nee, mijn jaar is niet wat ik er van verwacht had. Ik had verwacht dat 2013 ons jaar zou worden. 2012 eindigde niet zoals het had gemoeten dus wij gingen er voor in 2013.
Het nieuwe jaar luidden wij apart van elkaar in. A. in het ziekenhuis, slapend omdat hij doodop was. Ik in Amsterdam bij mijn ouders.

Er werd eind 2012 en begin 2013 bij me ingebroken, A. kwam thuis uit het ziekenhuis op 4 januari, moest in februari weer terug. Begin 2013 staat in het teken van ziekenhuisbezoekjes en doktersbezoeken en bezoeken aan de eerste hart hulp.
In maart werd ik twee keer opgenomen met een veel te hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Uiteindelijk moest L. geboren worden met 35 weken en 3 dagen. Na 3,5 week mocht hij eindelijk mee naar huis en konden we gaan genieten.
Tenminste, A. genoot, ik was kapot, doodmoe, nog aan het opknappen van de bevalling en de zwangerschapsvergiftiging en ondertussen zorgde ik ook voor A. én bijna fulltime in mijn eentje voor L. omdat A. dat niet aan kon. Hij deed wat hij kon, maar helaas was dat niet zo veel.
Eind mei begon alles eindelijk een beetje een plekje te krijgen en was het grote genieten begonnen. Met een donkere wolk boven ons hoofd omdat A. niet echt heel erg goed opknapte en nog een operatie te wachten stond maar wel met zicht op de toekomst die we ondanks dat zagen zitten met zijn drietjes.

Ik knikkerde definitief van mijn donkere wolk op 2 juni 2013 toen ik A. dood vond. Mijn grootste nachtmerrie, mijn grootste angst werd werkelijkheid.

Vanaf dat moment is mijn leven geleefd en staat het in het teken van zorgen voor L. en zo veel mogelijk van hem proberen te genieten en rouwen, de erfenis afhandelen en proberen het in mijn uppie te rooien.

Nee, 2013 was niet mijn jaar...en dat is een understatement.

Dit waren de voornemens van 2013:

- Gelukkig blijven met mijn vriend
- lekker veel geld sparen
- Een nieuwe auto kopen
- propedeuse jaar van m'n opleiding halen em dus contract bij het ziekenhuis krijgen

De auto is gekocht al in januari, een moois 5 Deurs Opel van 2 jaar oud. Hij rijdt heerlijk en inmiddels alweer ruim 30000 km gereden!

Veel geld sparen ja ook gelukt, de auto was in 6/7 maanden alweer teruggespaard. Plus een vakantie Amerika en spaargeld voor een nieuw huis.

Propedeuse is gehaald, cum laude. Positief einde proeftijd gesprek gehad dus voor 3 jaar bijgetekend.

En ook de eerste is zo, we gaan zelfs trouwen en een huis kopen in 2014!

Een knuffel voor iedereen die een moeilijk jaar achter de rug heeft

Mijn plannen voor 2013:


Ik ga in januari 2013 op huwelijksreis
En in juni 2013 naar Muse!!
En ik hoop in 2013 zwanger te worden.

De huwelijksreis was voor het grootste deel een succes! Alleen een halve week voor we weer naar huis zouden gaan, viel mijn man uit een rijdende bus. Ik ben me kapot geschrokken toen ik hem op straat zag liggen met zijn hoofd in een plas bloed. Gelukkig kwam hij na een paar minuten weer bij in de tuktuk op weg naar het ziekenhuis (al herinnert hij zich daar zelf niks meer van, ik was wel heel opgelucht). Hij is er goed af gekomen met hechtingen in zijn hoofd en een zware hersenschudding. Een dag later had ik ongesteld moeten worden en dat werd ik niet. Ik dacht dat het door de stress zou zijn, maar heb voor de zekerheid die dag erna toch een testje gedaan... en ik was zwanger!
Inmiddels is mijn dochter al bijna 2 maanden oud, wat een heerlijk meisje!
Het concert in juni heb ik overgeslagen, ik had wel kunnen gaan, maar ik kon het geld wel beter gebruiken en het leek mij zo'n kabaal voor de baby in mijn buik

Wij zijn afgelopen jaar verhuisd naar ons eerste koophuis, we zijn getrouwd, ik heb een vast contract gekregen op mijn werk en we hebben vorige maand de pil de deur uit gedaan.
Helaas is vorige maand wel de oma van mijn man overleden, ondanks dat dat heel triest was, is het denk ik voor haar het beste zo en koesteren wij de herinneringen en zijn we heel blij dat ze bij onze bruiloft is geweest.

Alles bij elkaar echt een jaar waar ik met hele goede gevoelens op terug kijk!

Ik ben afgelopen jaar ten huwelijk gevraagd!
Daarnaast hebben wij ons eerste huis samen gekocht.
Helaas is het werken in het onderwijs niet van de grond gekomen, maar dat kan volgend jaar ook nog.
Verder zit ik nog steeds prima op mijn plek in mijn praktijk.
Zolang ik hier genoeg cliënten heb, is een baan als leerkracht niet noodzakelijk

Het jaar krijgt nog wel een staartje met een schoonvader die nieuwe hartkleppen krijgt en nu al weken thuis zit.
Maar zelf blijft hij er zo positief mogelijk onder, dus dat doe ik dan ook maar ;)

Mijn jaar begon vreemd. Op 3 januari deed ik een zwangerschapstest en bleek ik zwanger te zijn, met spiraaltje. Nadat we besloten het te houden bleek het om een tweeling te gaan en kregen we twee kloppende hartjes te zien. Nadat we ons daar ruim een maand op hadden ingesteld bleek dat 1 van de twee geen hartactie meer had en dat dat 'net' gebeurd was. Toen weer omschakelen en onzekerheid over de ene die nog wel leefde.

Ondertussen ging die zwangerschap gewoon door, maar echt genieten kon ik er niet van. Vriend en ik kochten een huis en gingen samenwonen. Ondertussen nog een enorme relatiecrisis gehad, maar ook daar zijn we uitgekomen. Tegen het eind van de zwangerschap iedere dag in het ziekenhuis en meer onzekerheid. Ik was zo onzeker over mezelf of ik dat moedergevoel wel zou kunnen hebben. Maar dat bleek zo onterecht. 6 september is onze dochter geboren. En hoewel ik het de eerste weken echt verschrikkelijk vond en een paar keer op het punt stond zelf weg te lopen van alles, ben ik inmiddels helemaal om. Ik vind haar geweldig! En kon me eigenlijk geen beter jaar wensen.

Sinds begin november weten we dat het werk van mijn vriend failliet is en is er daar wel weer nieuwe onzekerheid over. Maar iedere keer als we dan naar Alise kijken, voelen we ons beiden zo gelukkig met haar en ons gezinnetje en vergeten we alle problemen om ons heen.

Ik had een heel verhaal, maar nadat ik op verzenden drukte kwam ik er achter dat ik mij opnieuw moest aanmelden.
Gevolg, hele verhaal voor niets getypt.

Ik heb een jaar met heel veel ups en downs achter de rug. Een jaar waar ik niet graag naar terug zal kijken, maar die mij zeker wel sterker heeft gemaakt. Een jaar die mij nog beter naar mijn lichaam heeft doen luisteren.
Een jaar vol met spanning en stress!

- We wilden voor een kindje gaan, dit is er niet van gekomen en ik weet niet of dat er eerst wel in gaat zitten. Dan zou het toch ineens spontaan gebeuren, gebeurt dat, spring ik een gat in de lucht! Maar ik zit nog in de medische molen en weet niet voor hoelang.
- Het huis zou te koop komen te staan. Dit staat al een aantal jaar op de planning, maar het komt er steeds niet echt van door dingen die er steeds tussenkomen. Gevraagd of de buurman het er misschien bij wil kopen, zodat zij een groter huis hebben. Hij wilde het wel, paar maanden terug nog eens gevraagd, maar het zit er bij hun niet in, omdat zijn vriendin ernstig ziek is. Volgend jaar misschien dan toch te koop zetten?

Ik had vorig jaar niet veel voornemens. Ik hoopte alleen dat mijn contract verlengd zou worden zodat ik op mijn werk kon blijven. Helaas kreeg ik in april te horen dat het niet verlengd zou worden en ik per 1 augustus op straat zou staan. Ik ben toen gaan solliciteren en heb gelukkig per 1 aug een nieuwe baan gevonden. Met meer uren, beter salaris en ik vind heter nog leuker ook
Verder heb ik een relatief rustig, maar prima jaar gehad.

Vorig jaar

In 2013 hoop ik:

- te gaan samenwonen Ja, gelukt
- een verre reis te maken Een ander soort reis dan ik had gehoopt. Had graag naar Azie gewild maar we zijn 2x keer USA geweest
- mijn huis te verkopen We hopen dat dit jaar nog te kunnen doen
- samen met mijn vriend een nieuw huis te kopen Dat komt op het lijstje voor 2014
- nog minimaal 6 kg aftevallen meer dan 6kg is niet gelukt maar zeker meer dan de helft
- misschien zwanger te worden

Al met al mag ik absoluut niet klagen over 2013 het is een mooi jaar geweest met weinig tot geen tegenslagen!

Ik had in 2013 dit:

Ik heb geen idee meer welke meeting dit was. Volgens mij was het mijn bedoeling om naar de Utrecht meeting in het eerst weekend van januari te gaan.
Die 10 kilo zijn er eerder bijgekomen, dus die schuif ik door naar dit jaar.
Vakantie is niet door gegaan
En het laatste punt, ik ben op de goede weg, maar ben er nog niet helemaal.

Het jaar 2013 is tot nu toe een mooi jaar geweest met een aantal veranderingen en luisteren naar mijn gevoel. Ik heb een aantal tegenslagen en gedoe gehad, maar heb doorgezet en het is goed gekomen.

Relatie: Begin januari had ik een date en een paar dagen later waren we een stel. Ik ben enorm gelukkig met hem.

Gezondheid: In mei liep ik een gekneusde rugspier op waar ik een paar maanden veel last van heb gehad. Van een druk leven naar een paar maanden met veel liggen, rusten en pijn.

Werk: Ook veel veranderingen en op een gegeven moment 3 banen tegelijk. Ik werd niet meer ingezet voor het oproepwerk wat ik zo graag deed, vervolgens wel en vervolgens stopte mijn contract. Ik werkte een half jaar ergens waar ik erg voor mijzelf heb moeten opkomen, maar kwam uiteindelijk op een leuke werkplek terecht. Na ruim 6,5 jaar stopte ik met mijn bijbaan. Inmiddels heb ik eindelijk bereikt wat ik zo graag wilde: een jaarcontract met vaste uren, bij het bedrijf waar ik begin dit jaar nog oproepwerk deed.

Reizen: Met mijn vriend een paar keer een nachtje weg, autovakantie naar Frankrijk en (+ schoonfamilie) naar Londen geweest.

En ja, zoals ik hoopte: doorgegaan met de dingen die ik graag doe: spinning en mijn verzorgpaard. Trouwens ook 2x een fotoshoot gedaan.

Goede voornemens voor dit jaar waren:

Ik hoop dat we weer een keer van 2 inkomsten kunnen genieten. En dat ik mijn baan sowieso kan behouden. Eerste deel helaas niet gelukt nog...hij is wel hard bezig met zichzelf, al is het momenteel even balen dat we weer moeten wachten en er een wachtlijst is voor hem voor hulp verder.

Dat is nu even het belangrijkste.

Daarnaast:

- door blijven gaan met hardlopen Doen we ook nog
- niet zwaarder worden maar liever wat minder zwaar Wink Ik ben afgevallen dus gehaald
- veel gezellige dingen doen met de EHV meiden. Dat het contact vooral zo door mag gaan. Ik ben erg blij met ze en ze doen mij erg goed smile Ook dit is nog steeds zo