Lampenkapje schreef:Luce schreef:Poe SDL en Butterfly, jullie zeggen nogal wat.
Ik kan me voorstellen dat het heel grof klinkt voor mensen die er niet van dichtbij mee te maken hebben gehad. Ik kan me ook voorstellen dat je dan misschien enigszins begrip voor pedofielen op kunt brengen.
Misschien is het hier dan toch op zijn plaats om net zoals 'als je geen kinderen hebt mag je niet mee praten' te zeggen 'als je geen ervaring hebt mag je niet mee praten', want dat zijn twee héél verschillende werelden. Als jij een pedofiel (of zoals het hier graag genoemd wordt, pedoseksueel) verschillende levens hebt zien kapot maken, kun je geen begrip meer opbrengen voor dit soort mensen. Schuldig bevonden of niet, dat maakt niet uit. Het blijft een dreiging.
Je gaat nooit aan een slachtoffer of naasten van een slachtoffer (die ook indirect dus slachtoffer zijn) kunnen verantwoorden dat deze pedofielen ook recht hebben op bestaan en zelfs zélf als slachtoffer rond mogen lopen omdat ze nu eenmaal zo zielig zijn dat ze op kindjes lopen te geilen. Dat kun je niet recht praten voor iemand wiens leven verwoest is door zo'n figuur.
Seksueel misbruik is afschuwelijk, één van de ergste dingen die je een ander mens kunt aandoen. Je wordt er zo in je waardigheid mee aangetast, het verwoest levens, laat mensen levenslang getraumatiseerd achter. Dat zal niemand hier ontkennen. Ik snap dat het bij jou heel hoog zit nu, ik begrijp jouw woede en onbegrip. Maar daarom vind ik ook het verschil tussen pedofiel en pedoseksueel ook zo belangrijk. Of iemand schuldig wordt bevonden, gaat om juridische waarheidsvinding, dat is iets anders. Iemand die kinderen misbruikt, die moet gestraft worden, en die hoef je ook zeker niet als slachtoffer te zien. Maar iemand die geen kinderen misbruikt, maar wel die gevoelens heeft, die kan er niets aan doen dat hij zulke gevoelens heeft. Ik geloof oprecht dat je er niet voor kiest om op kinderen te vallen, wij hebben er immers toch ook niet actief voor gekozen om niet op kinderen te vallen. Pedofilie is officieel een ziekte, het is opgenomen in de DSM en daarmee als psychische stoornis te classificeren. Zulke mensen hulp bieden om hun driften te beheersen zorgt voor een veiligere maatschappij. Het zijn pedoseksuelen die slachtoffers maken, pedofilie is enkel het hebben van gevoelens. En ik ben er oprecht blij om dat het hebben van bepaalde gevoelens of gedachtes in ons recht niet strafbaar is. Dat een pedoseksueel een stoornis heeft, betekent niet dat hij daarom maar niet gestraft zou moeten worden of als slachtoffer benaderd moet worden, het betekent alleen dat zij mogelijk TBS kunnen krijgen en therapie. Therapieën zijn juist ook enorm gericht op het zien van het leed van de slachtoffers en hun cognitieve goedpraters om te draaien, zodat ze gaan inzien wat ze hebben misdaan.
Ik snap dat het moeilijk is om te zien nu jij er nog zo midden in zit. Maar het is wel degelijk mogelijk om ook als je ooit slachtoffer bent geweest, alsnog de andere kant te zien. Begrip betekent absoluut niet het goedkeuren van seksueel misbruik. Ik begrijp hoe moeilijk het moet zijn voor een pedofiel die niet toe wil geven aan zijn gevoelens, omdat hij ook in ziet hoeveel leed dat teweeg brengt. Ik heb ook casussen gelezen in mijn studie dat ik zie hoe een pedoseksueel tot zijn daad is gekomen, ik begrijp het pad dat hij heeft afgelegd, en waarbij ik zo iemand naast vrijheidsbeneming ook therapie zou willen aanbieden. Ik zou ook graag Pro Justitia rapporteur worden, waarbij het eigenlijk grotendeels draait om het ontdekken van de persoon van de dader en bekijken hoe hij tot zijn daad is gekomen. Maar dit leren begrijpen is iets héél anders dan zijn daad goedkeuren. Niet elke dader is hetzelfde, en niet elk slachtoffer is hetzelfde. En ja, ik mag mee praten.