Mijn oudste heeft een heel sociale karakter, dat heeft hij niet alleen van mij maar ook van mijn man. Verder wordt hij steeds rustiger en kan zichzelf goed vermaken, dit lijkt hij echt wel van mijn man te hebben. Net zoals zijn uiterlijk, kopietje van z’n vader .

De jongste lijkt meer op mij. Qua uiterlijk ook wel wat maar vooral qua karakter: ongeduldig, opvliegend, .

De oudste is altijd aan het knutselen, tekenen en fröbelen. Precies mezelf, vroeger en nu.

De jongste werd recent omschreven als "chaos energy" en dat is precies raak. Nier herkenbaar. Een herkenbaar stukje is misschien dat ze zich heel goed zelf kan vermaken. Op dagen dat we met zijn tweetjes zijn werk ik aan naaidingen en zit zij te kleuren of puzzelen.

Mijn zoontje lijkt qua uiterlijk (kennelijk 🤪) op mij.

Qua innerlijk; ik denk dat hij daarin meer op mn vriend lijkt.

Mijn oudste is een echte denker, hij kan zichzelf echt verliezen in zijn gedachten en piekert veel. Hij heeft dezelfde sarcastische humor als ik (nu al, dat wordt nog wat). Hij kijkt eerst de kat uit de boom, maar als hij de mensen om zich heen vertrouwd komt hij los. Qua karakter is hij een kopie van mij, qua uiterlijk lijkt hij heel veel op zijn vader. Hij is ook heel goed in sport, dat heeft ie totaal niet van mij trouwens.

De jongste lijkt qua karakter veel meer op zijn vader, hij is heel extravert en denkt niet in problemen maar in oplossingen. Hij lijkt qua uiterlijk veel meer op mij.

Mn dochter lijkt op mij. Het is een introvert, gevoelig meisje. Ze vindt veel spannend en het duurt vaak even voor ze ergens op haar plek is. Ze is ook heel lief, leergierig en zelfstandig. Ze kan goed zelf spelen en heeft veel fantasie. Dat heeft ze wel van mn vriend en niet van mij.

Zoon lijkt waarschijnlijk meer op mijn vriend. Die zijn beide extraverter in ieder geval. Ik herken in hem eigenlijk niks van mezelf. Maar behalve dat meer extraverte herken ik mijn vriend ook nog
niet duidelijk in hem. Zoon voelt zich wel makkelijker thuis en is relaxter, past zich makkelijk aan, dat heeft mijn vriend ook. Maar die was als kind juist ook heel verlegen en dat lijkt zoon niet te hebben. Zoon is soms wel heel explosief, kan ineens heel boos worden en dan zoekt hij dingen om me te gooien en hij bijt soms ook. Maar dat wijt ik eigenlijk aan de leeftijd. Dochter had dit -in mindere mate- ook wel toen ze 1 was. Onze ouders herinneren dit niet zo van ons van vroeger maar neem eigenlijk aan dat dit wel overwaait.
Hij heeft wel nu al veel balgevoel en dat heeft ie van ons beiden. Dochter heeft dat helemaal niet.

Mijn dochter heeft vrijwel exact mijn karakter, dezelfde interesses, dezelfde manier van denken (beetje richting hb). Ze praat net zoals ik en overdenkt ook alles. En een groot rechtvaardigheidsgevoel.

Mijn zoon is echt haar tegenpool, dat is qua karakter precies mijn man. Totaal geen prater, houdt niet van school en heeft veel moeite met leren.
Uiterlijk lijken zij allebei heel veel op mijn man. Dochter heeft denk ik echt het figuur van mijn schoonmoeder, ik heb een peerfiguur en zij lijkt meer een appeltje te zijn.

Tweede zoontje lijkt uiterlijk veel op mij/mijn familie, dus dat is ook leuk. Karakter is niet zo duidelijk nog, wat meer gemixt denk ik.

Derde zoontje is 6 maanden en ik ben zo benieuwd waar hij op zal lijken. 😀
Je zou bijna oneindig kinderen willen kringen, alleen maar om te zien wat het allemaal voor mensjes worden. 😅

Mijn oudste lijkt vooral heel erg op haar vader. De dingen die ze van mij heeft zijn meer nurture dan nature aangezien we geen dna delen. Ze heeft wel dingen die ik herken van mezelf als klein meisje. Grappig om te merken dat we ondanks dat we geen dna delen wel eigenschappen delen. Ze is op een zelfde manier als ik creatief, ze is altijd aan het uitvinden, dingen aan het uitproberen en dingen aan het maken. Ik deed dat vroeger ook echt zo, mijn moeder werd echt wanhopig van de troep die ik daarbij produceerde. Now I can relate to that . Hemel, echt die laat overal sporen in huis na als ze weer eens in haar knutselhok losgegaan is.

Mijn middelste lijkt qua uiterlijk steeds meer op zijn vader, terwijl hij eerder meer op mij leek. Qua innerlijk herken ik ontzettend veel van mezelf in hem. We hebben allebei ASS, dat zou ik niet direct als een karaktertrek omschrijven trouwens, maar daarin zit ook veel herkenning. Hij is een extraverte introvert net als ik, we hebben allebei tijd voor onszelf nodig, overprikkelen snel van gezelschap, maar genieten juist ook enorm van gezelschap en samen zijn. Ik begrijp ook vaak echt goed waarom hij op bepaalde manieren reageert omdat ik dat zelf ook zo heb.

De jongste lijkt het meest op mijn man, hij heeft wel een bepaalde gevoeligheid die ik meer van mijzelf herken. Hij is bijvoorbeeld erg alert op gevoelens en emoties van anderen. Qua uiterlijk lijkt hij wel een klein beetje op mij, maar zijn ogen zijn weer echt die van mijn man. Het mondige heeft hij denk ik van ons allebei (yess, dubbel belast), hij heeft altijd wel wat te zeggen en heel veel weet hij beter (dat heeft hij van mijn man hoor ).

Wat ik ook wel heel bijzonder vindt is hoeveel liefde je van je kinderen krijgt. De knuffels, het bij je willen zijn, tekeningen voor je maken, knutselen, even bij je kruipen op de bank. Heerlijk vind ik dat.

Beide kinderen lijken qua uiterlijk op mij, hoewel de oudste qua bouw meer op mijn man lijkt. Zij heeft wel hetzelfde karakter als ik: heel rustig, lief, ad rem, maar ook ontzettend onzeker (helaas). De jongste is echt haar tegenpool: zij is heel druk, outgoing, zelfverzekerd, grappig en super sociaal. Dat heeft ze duidelijk van haar vader haha. Humor hebben ze overigens wel van ons allebei, al vinden mijn man en puber dat ik niet grappig ben (maar ik vind van wel 🤣).

Leuk topic!

Onze dochter lijkt op mij in creativiteit en zorgzaamheid. Ze is gek op tekenen en knutselen en ze ziet ook echt overal een project in, dat heeft ze dan ook weer van mijn vriend. Ze vindt ook altijd schatten op straat, deed mijn vriend vroeger ook.

De jongste kan ontzettend druk zijn en koppig. Druk komt van mij, koppig van ons beide. Heeft de oudste ook wel een handje van trouwens 😅 maar de jongste blijft er langer in hangen.

Qua uiterlijk hebben ze mijn genen: zijn allebei wit met lichte ogen en haar (mijn man is donker Arabisch).

Mijn zoon heeft duidelijk de creativiteit en fantasie van zijn vader en de muziekknobbel van mij. Ook heeft hij enorm rechtvaardigheidsgevoel, dat heeft hij van mij. Ik kan zó slecht tegen onrecht, hij heeft hetzelfde. Hij heeft ook enorme humor, dat komt denk ik van ons allebei. Ik ben bang dat het niet echt willen leren van mijn man komt, hopelijk draait dat nog wat bij.
Dochter kan ik nog niks over zeggen, kan niet wachten haar wat meer te leren kennen

M'n dochter heeft qua innerlijk wel trekjes van mij denk ik. We zijn allebei best koppig en kunnen daarom ook flink lopen bitchen tegen elkaar. Maar ze denkt ook echt veel na over dingen en legt logische verbanden. We hebben het idee dat ze intelligent is en dat zijn wij ook allebei. Ook zijn we alle drie nogal prettig gestoord en kunnen echt lekker gek doen thuis. Bij een tegenvaller kan ze wel snel huilen, dat heeft ze ook zeker van mij (helaas).

Qua uiterlijk weet ik het niet zo goed. Net na de geboorte leek ze erg op m'n vriend, maar ze is weer zo veranderd in de afgelopen jaren en iedereen zegt weer wat anders. Soms hoor ik dat ze op m'n zusje lijkt of op m'n stiefdochter, maar dat zie ik allebei echt niet. Ik denk dat ze gewoon een leuke mix is van ons allebei en dat heeft verrekte goed uitgepakt.

Ik heb af en toe het idee dat ik mijn vader gekloond heb. Ze is gek op alles wat met eten te maken heeft, gezelligheid, veel mensen om zich heen, knutselt graag van alles in elkaar en wil de mensen om haar heen blij maken. Mijn dochter lijkt qua karakter ook wel op mij, extravert maar kan prima op zichzelf zijn ook. Ze kan precies hetzelfde kijken als haar vader. Eigen willetje zit in ons allemaal. Het vrolijke en blije heeft ze dan weer van mijn zusje. Tis vrij duidelijk dat die niet verwisseld is bij de geboorte in ieder geval

Mijn oudste zoon is qua karakter precies zijn vader. Uiterlijk ook voor het grootste deel maar daar zie ik wel iets van mijn broer in terug.
De jongste is precies mijn moeder, qua uiterlijk (ik lijk zelf totaal niet op mijn moeder) en qua karakter herken ik veel van mijzelf in hem ook wel.

Wat een leuk topic!

Mijn dochter lijkt qua uiterlijk op haar vader hoewel dat een beetje begint bij te draaien. Ze hebben echt precies dezelfde oogopslag. ❤️
Ze is 2 dus qua karakter kan het nog alle kanten op. Ze lijkt het introverte wel van mij te hebben, is wat voorzichtig en geen allemansvriend. Ze houdt enorm van lezen. Ik was vroeger ook een ontzettende boekenwurm dus dat vind ik heel leuk.

Aah DronkenTaart, zo leuk is dat he?!

Mijn dochter lijkt enorm op haar tante (mijn zusje). In uiterlijk en karakter.

Mijn zoon heeft bepaalde trekjes van zijn opa (de vader van mijn man). Toen T. klein was zat hij een keer op schoot bij zijn opa. Ik zag ineens dat ze PRECIES dezelfde oren hebben. Flaporen, maar ook de vorm van de oorschelpen helemaal hetzelfde. Inmiddels blijkt dat ze ook dezelfde gehoorafwijking hebben

Mijn oudste lijkt qua uiterlijk op mij, maar innerlijk helemaal niet. De jongste lijkt qua uiterlijk meer op mn man, maar zijn innerlijk lijkt wel erg op mij.

De oudste is rustig, zorgzaam, grappig en erg sportief. De jongste is aanwezig, sociaal, nieuwsgierig en houdt zich niet bezig met details.

Best moeilijke vraag vind ik dit, van welke ouder het komt! Qua uiterlijk hoor ik vaak dat hij op zijn vader lijkt maar ook steeds vaker dat hij meer een mix begint te worden. Qua karakter is hij heel lief, empathisch, super vrolijk, is heel vindingrijk om zijn doel te bereiken, kan zichzelf heel goed vermaken maar vindt het wel fijn om dan in de buurt te zijn van anderen, weet heel goed wat hij wil en hij is niet heel geduldig (dat heeft hij in ieder geval van zijn vader haha).

Oh dit vind ik een leuke vraag voor hier, gezien ons verhaal.

Hij is qua uiterlijk echt wel een mengelmoes tussen Roodkapje en de familie van mijn man. Maar toch hoor ik regelmatig dat hij op mij of juist iemand uit mijn familie lijkt.

Qua karakter heeft hij best veel van mij, ben er ook van overtuigd dat je doen en laten grotendeels wordt bepaald door met wie je omgaat. En dat zien we bij zoon dus ook echt. Hij is super sociaal, lief, maar ook erg eigenwijs en hij denkt meestal goed na over dingen voordat hij iets doet. Dat zijn de dingen waar ik mezelf in herken. Hij en z’n vader zijn dan weer beide lekker druk, energiek en enthousiast.

Wat een leuke vraag! Mijn oudste lijkt erg op mij qua uiterlijk, ook al heeft hij blond haar en blauwe ogen zoals zijn vader en precies dezelfde bouw. Maar zijn blik lijkt erg op die van mij denk ik want ik hoor altijd dat hij sprekend op mij lijkt Qua karakter is hij een mix, het kat uit de boom kijken heeft hij van papa maar hij is ook heel empathisch en zorgzaam, dat is meer van mij. Als kind was ik trouwens ook vrij verlegen, dat veranderde erg toen ik naar school ging, dus ben wel benieuwd wat dat bij hem zal doen (hij is nu 2).

De jongste is pas 6 maanden maar lijkt denk ik meer op mijn man qua uiterlijk, al heeft hij mijn kleur ogen! En ik denk nu al wel te zien dat hij veel extraverter is dan zijn broer. Zo benieuwd over een paar jaar!

Mijn oudste heeft een ochtendhumeur net als ik. En als hij overprikkeld is moet je hem ook echt even met rust laten en op de bank zetten onder een dekentje met zijn knuffeltje en de tv aan. Het is ook een vlotte leerling die heel leergierig is en alles na een keertje vertellen opslaat. Heel observatief, dat heeft hij van mij, alleen spreek ik het nooit uit. Oh en hij is heel gevoelig voor sfeer, huilt ook wel redelijk snel, maakt zich snel zorgen en dat komt ook van mij.
Hij lijkt niet op mij in het sociale aspect, hij is veel socialer dan ik. En over het algemeen ook drukker.

De jongste is een rustiger kind, een kalme baby en lijkt daarin dus op mij. Hij huilt bijna niet. Kan overal rustig slapen.
Wel kan hij heeeeeel boos worden als iets niet lukt en dan ook echt gillen en roepen. Ik weet niet of dit een fase is, want vaag herinner ik me ook zo iets van de oudste. Maar dat echt boze gillen en roepen komt niet van mij. Hij is ook super sociaal, lacht om alles en iedereen en dat lijkt dus totaal niet op mij.

De oudste lijkt heel erg op haar vader; heel sociaal, maakt snel contact. Maar draaft daarin soms ook door, en blijft dan aandacht vragen.
De middelste, een jongen, is een stuk rustiger en lijkt daarin meer op mij. Kijkt eerst de kat uit de boom maar komt dan al gauw wel los.
De jongste, een meisje, weet ik niet zo goed nog haha. Qua uiterlijk een kopie van mij, ook wel een heel sociaal kind maar wel weer anders de oudste. Dus ben benieuwd hoe dat ontwikkelt in de toekomst.

Bij ons is het goed verdeeld.
N. Lijkt in heel veel dingen op mij. Uiterlijk maar ook innerlijk. Hij is een heel sociaal mannetje, rustig en ontzettend creatief. Wat hij niet van mij heeft is het sportieve, ik heb altijd wel gesport maar dat bleef voor de leuk. N. Staat nu te keepen (voetbal) in een selectie team, traint 4 keer in de week en op zaterdag een wedstrijd.

T. Is echt net mijn man. Uiterlijk en innerlijk. Een Echte denker, piekeraar. Hij zal niet zomaar iedereen aanspreken en is nog erg op ontdekkingstocht. Hij is ook creatief maar vind het daarnaast ook weer lastig. Is niet snel tevreden. Wat betreft sporten, hij doet ook aan voetbal maar niet op het niveau van zijn broer. Zit in een lager team maar is met regelmaat wel de topscoorder van de wedstrijd. Dit laatste is voor zijn zelfvertrouwen super goed.

Onze zoon is super mellow en relaxt. Dat heeft hij echt van mijn vriend. Hij is rustig en vriendelijk en makkelijk in contact. Onze zoon vindt alles wel best, zo is mijn vriend ook. Hij is nu bijna 2 en heeft eigenlijk nooit driftbuien, dat had ik als kind wel haha. Hij lijkt qua uiterlijk wat meer op mij, grote bruine ogen en hij heeft echt mijn mond en kin. Ik ben niet zo’n enorme knuffelaar en dat is onze zoon ook niet. Het is geen schootkind. Ik was als kind overdag heel druk en actief met spelen en dan s avonds knock-out. Dat heeft onze zoon ook. Hij is een enorme slaapkop, dat heeft hij echt van zijn ouders. Zodra hij zijn bed raakt, is hij weg. Vanaf dat hij ongeveer 3 maanden was ging alles heel makkelijk met hem, geen sprongen, geen slaapproblemen, geen speen, dat hadden wij blijkbaar beide als kind ook. Makkelijk met veel dingen.