30 Sep 2014 11:38 door snoezel
Ik wilde de tweede keer ook geen oxytocineprik. Had ik ook in bevalplan gezet. Bij het voorbespreken hiervan gaf de vk meteen aan dat daar niet over te praten viel. Dat was standaardprocedure. Aangezien ze verder erg meegaand was in mijn plan en ook allemaal onbekende dingen voor haar (bv navelveter) wel wilde proberen, heb ik het zo gelaten. De ingreep zou bij mij zijn (als het bijvoorbeeld ging om een prik in M had ik het waarschijnlijk wat problematischer gevonden), oxytocine is op zich een natuurlijk iets (dus niet enorme zooi ofzo..), mijn borstvoeding is nooit een probleem geweest bij nr 1, dus ik had zoiets van: nou ja, als dat echt zo'n vereiste is, prima. Aangezien ik ook in het ziekenhuis beviel (op mijn eigen wens overigens) hadden ze sowieso de afspraak dat de placenta al binnen een kwartier (!!!) geboren moest zijn, anders haalde ze er al iemand van t ziekenhuis bij, dus ik had ook zoiets van- dan ben ik verder van huis...
Uiteindelijk inderdaad de prik gehad, terwijl de vk haar excuses aanbood dat ze t ging doen. Was wel grappig.