Werken: prioriteit nummer 1?
Nu begrijp ik dat er geld binnen moet komen. Tenzij je bent geboren in een zeer rijke familie, zal iedereen geld moeten binnenbrengen. Net als ieder ander leef ook ik in de echte grotemensenwereld waar geld niet aan de bomen groeit.
Maar... en nu komt het. Er zijn ook nog andere dingen in het leven die moeten gebeuren en werk kan niet altijd de reden zijn om die dingen niet te doen. Als je kiest voor kinderen, betekent dit dat daar zorg bij komt kijken, misschien op momenten dat het met je werk niet goed uitkomt, dat hoort bij het ouderschap.
Koken kan best een uitdaging zijn als je een drukke werkdag hebt gehad en de kinderen hebt gehaald en toch hoort het erbij als je een volwassene bent. Dit geldt ook voor het huishouden en de zorg voor je ouders.
Het valt me op dat voor sommige ouders (voornamelijk vaders) de factor "werk" altijd als excuus wordt geaccepteerd om andere verantwoordelijkheden te ontlopen, terwijl het voor een andere groep ouders (voornamelijk moeders) nooit als excuus geldt.
Je kind niet ophalen van school is immers geen optie als verder niemand anders het doet. Niet koken zorgt ervoor dat je kinderen hongerig en huilerig naar bed gaan. Alles heeft consequenties. Werk kan niet als excuus worden ingezet, dat geldt alleen voor een specifieke groep die het privilege heeft dat anderen de taken wel oppakken die hij niet kan doen.
Hoe kijk jij hier tegenaan? Is werk voor jou prioriteit nummer 1?