26 Jun 2022 17:21 door June
Een vriendin van me houdt dus per maand bij welke foto’s ze in het boek wil van dat jaar voor haar dochter. Dat vind ik echt knap en die strategie houdt het ook overzichtelijk voor haar.
Als ik nu nog van een aantal jaar terug moest met kinderen zou ik geloof ik beginnen met nu. Dus vanaf nu bijhouden en hopelijk brengt dat de motivatie om dan vorig jaar te doen etc etc. Als je vooraan begint, dan moet je nog zoveel en zou ik het uit blijven stellen. Beginnen in het nu zorgt er in elk geval voor dat de stapel werk niet verder groeit.
Ik stel klusjes uit waarvoor ik afhankelijk ben van anderen (afspraken inplannen bijvoorbeeld) of waarvoor ik mensen moet bellen. Dat vind ik irritant. Mijn verstandskiezen aan de linkerkant moeten er nog uit. Die afspraak maken schuif ik ook steeds vooruit. De ergotherapeut belt me niet terug, haar opnieuw bellen, schuif ik voor me uit. Voor werk geldt hetzelfde wel qua mensen bellen en dat uitstellen.
Klussen waar ik geen toegevoegde waarde van zie, maar die toch moeten, kan ik ook eindeloos voor me uit schuiven. Hetzelfde geldt voor zaken die ik moet doen waarvan ik bang ben dat ik het niet (goed) kan.
Elliot schreef:Hulde June, ik kan me heel goed vinden in jouw reactie!